28.000 jaar oude wolharige mammoetcellen weer tot leven gewekt door wetenschappers

Cellen van een wolharige mammoet die ongeveer 28.000 jaar geleden stierf, vertonen “tekenen van leven” tijdens een baanbrekend wetenschappelijk experiment.

De jonge wolharige mammoet werd in 2011 uit de Siberische permafrost opgegraven. Aangezien de soort al zo’n 4.000 jaar uitgestorven is, was het groot nieuws om zo’n relatief intact exemplaar te vinden, vooral omdat deze 28.000 jaar oud was.

Sindsdien willen wetenschappers graag weten hoe levensvatbaar de biologische materialen van de onbedekte mammoet nog steeds zijn, al die millennia later. Nu hebben onderzoekers van de Kindai University in Japan ontdekt dat het DNA gedeeltelijk intact is – en blijkbaar zijn ze goed in het spel om dit enorme prehistorische zoogdier terug onder de levenden te brengen.

Als ze daarin slagen, kan het er (in eerste instantie) ongeveer zo uitzien.

Hoe dan ook, het komt allemaal neer op het feit dat de wetenschappers van de universiteit erin zijn geslaagd om kernen uit de cellen van de mammoet te halen en ze te transplanteren in eicellen van muizen – cellen die in eierstokken worden gevonden en die in staat zijn om na genetische deling een eicel te vormen.

Daarna begonnen de cellen van het 28.000 jaar oude exemplaar “tekenen van biologische activiteiten” te vertonen.

“Dit suggereert dat, ondanks de jaren die zijn verstreken, celactiviteit nog steeds kan plaatsvinden en delen ervan opnieuw kunnen worden gecreëerd”, zegt studieauteur Kei Miyamoto van de afdeling Genetische manipulatie van de Kindai University.

Vijf van de cellen lieten zelfs zeer onverwachte en veelbelovende resultaten zien, namelijk tekenen van activiteit die meestal pas direct voorafgaand aan de celdeling optreden.

Het was geen gemakkelijke taak om vast te stellen of het mammoet-DNA nog kon functioneren. Onderzoekers begonnen met het nemen van beenmerg- en spierweefselmonsters van het been van het dier. Deze werden vervolgens geanalyseerd op de aanwezigheid van onbeschadigde kernachtige structuren, die, eenmaal gevonden, werden geëxtraheerd.

Toen deze kerncellen eenmaal waren gecombineerd met eicellen van muizen, werden muiseiwitten toegevoegd, wat onthulde dat sommige van de mammoetcellen perfect in staat waren tot nucleaire reconstitutie. Dit suggereerde ten slotte dat zelfs 28.000 jaar oude mammoetresten actieve kernen zouden kunnen herbergen.

Dat betekent dat het heel goed mogelijk zou zijn om een ​​exemplaar als dit nieuw leven in te blazen.

Hoewel Miyamoto toegeeft dat “we nog lang niet een mammoet nabootsen”, zijn veel onderzoekers die genbewerking proberen te gebruiken, ervan overtuigd dat die prestatie voor de deur staat. Recente inspanningen, met behulp van de controversiële CRISPR-tool voor het bewerken van genen, zijn misschien wel de meest veelbelovende van de laatste tijd.

Maar moeten we echt een soort herleven die lang geleden is uitgestorven?

Bron

Heel bijzonder!
Ooit komt er echt een Jurassic Park. Ik ben heel benieuwd of al die dinosauriers lelijke kale beesten waren, ik denk zelf dat ze harig waren en enorm groot omdat alles groter was in die dagen!
Ivm de Maanstand!
Na de zondvloed…werd alles kleiner en werd men minder oud.