Afvallen door diabetes medicatie?

Er is geen gemakkelijke oplossing voor gewichtsverlies, ondanks wat farmaceutische bedrijven je misschien willen laten denken. Medicijnen voor gewichtsverlies hebben een lange geschiedenis van opeenvolgende mislukkingen. Velen van hen beginnen veelbelovend, maar maken de hype vaak niet waar of worden uiteindelijk stopgezet vanwege ernstige bijwerkingen.

De laatste tijd is de intense media-aandacht voor medicijnen tegen obesitas en diabetes, zoals Ozempic, Wegovy, Saxenda en Mounjaro, aangewakkerd door de steun van beroemdheden, waardoor sommige fabrikanten moeite hebben om gelijke tred te houden met de stijgende vraag. (Zie ook het gezicht dat invalt door deze medicatie https://www.tiktok.com/)

Maar zijn deze ‘wondermedicijnen’ of slechts een pleisteroplossing voor de zwaarlijvigheidscrisis?

In deze tweedelige serie spreek ik met experts op het gebied van metabolische gezondheid en voedselbeleid over het nieuwste bewijs voor deze medicijnen en onderzoek ik manieren om de oorzaak van het probleem aan te pakken.

De medicijnen

Ze staan bekend als glucagonachtige peptide-1-receptoragonisten (GLP-1ra), die het GLP-1-hormoon nabootsen om een gevoel van volheid te signaleren. Dit gebeurt door de eliminatie van voedsel uit de darmen te vertragen, waardoor de persoon zich langer vol voelt.

De mate van gewichtsverlies is vergelijkbaar met die na een afslankoperatie en gaat gepaard met verbeteringen in de bloeddruk en de bloedsuikerspiegel, waardoor mensen met diabetes hun aandoening onder controle kunnen houden.

De medicijnen worden doorgaans wekelijks zelf toegediend via injecties in de buik of dijen. Semaglutide is het actieve ingrediënt in Ozempic en Wegovy,

(Semaglutide verlaagt de bloedsuikerspiegel en reguleert insuline, wat cruciaal is voor mensen met type 2 diabetes. Daarnaast imiteert het een hormoon, GLP-1, dat de eetlust beperkt door ons lichaam signalen te sturen dat we genoeg hebben gegeten en door onze maag langzamer te legen.)

liraglutide (https://www.lareb.nl/news/risico-s-bij-bloedsuikerverlagende-geneesmiddelen-voor-afvallen) is het actieve ingrediënt in Saxenda en tirzepatide is het actieve ingrediënt in Mounjaro.

Werken ze echt?

Het simpele antwoord is “ja”, met een voorbehoud, zegt Mark Cucuzzella, arts voor obesitas en metabolische gezondheid en professor aan de West Virginia University School of Medicine.

“De medicijnen kunnen tot een bescheiden gewichtsverlies leiden, maar aan wie deze medicijnen moeten worden voorgeschreven, voor welke indicaties en voor welke resultaten op de lange termijn zijn de echte vragen”, zegt hij.

Enkele jaren geleden begon Cucuzzella de medicijnen spaarzaam te gebruiken bij patiënten met ernstige diabetes die aanzienlijk zwaarlijvig waren, een slechte relatie hadden met triggerfood en een hoog risico op hartaandoeningen liepen.

Maar onlangs merkte hij iets anders op aan de patiënten die naar zijn kliniek werden verwezen.

“Ik begon patiënten te zien die metabolisch gezond waren en het medicijn wilden gebruiken alleen maar om een paar kilo af te vallen”, zegt Cucuzzella. “Mensen moeten begrijpen dat het medicijn aanzienlijke nadelen met zich meebrengt en daarom alleen mag worden gebruikt bij patiënten met het hoogste risico.”

Prof. Mark Cucuzzella, West Virginia University School of Medicine
Cucuzzella legt uit dat, omdat het medicijn de beweging van voedsel door de darmen vertraagt, dit tot groot ongemak kan leiden. Voor sommigen geeft het een ‘verzadigingssignaal’ af, maar voor velen leidt het tot misselijkheid.
“Het medicijn zorgt ervoor dat veel patiënten zich ellendig voelen. Ze worden misselijk, genieten niet meer van eten, en dit is vooral slecht voor kinderen. Wat leren we jonge kinderen over hun relatie met eten?” zegt Cucuzzella.

(Dit werkt nog steeds volgens de klassieke formule, minder calorieën erin, en meer calorieën verbranden. Omdat de Liraglutide de eetlust remt, is het makkelijker voor de gebruiker om het dieet vol te houden. Bron… Het werkt dus alleen bij mensen die teveel eten en niet bij mensen die te weinig eten! Het gaat hierbij dus alleen om mensen die dus  teveel eten. Misschien heeft een snelle darmpassage ook wel enige invloed? Maar ook een tekort aan vitamine D kan invloed hebbe. Tekort aan vitamine D zorgt voor vermoeidheid waardoor men minder gaat bewegen bv.)

Zijn zorgen komen voort uit de recente drang om deze medicijnen aan jonge mensen voor te schrijven, gedreven door de toenemende prevalentie van obesitas bij kinderen, die in de VS sinds de jaren tachtig is verviervoudigd.

De American Academy of Paediatrics heeft bijvoorbeeld haar eerste alomvattende richtlijn uitgegeven waarin wordt opgeroepen tot agressievere behandelingen voor kinderen en adolescenten met obesitas, inclusief farmacologische interventies.

“De onderzoeken bij kinderen duurden slechts 68 weken”, zegt Cucuzzella. “Wat gebeurt er vijf jaar later met deze kinderen? Er zijn geen langetermijngegevens. En wat gebeurt er als ze stoppen met het medicijn? We hebben tijdens de tests gezien dat hun gewicht onmiddellijk herstelde.”

Hij voegt eraan toe: “We zien ook gevolgen voor de geestelijke gezondheid. Wat gebeurt er met de relatie met voedsel bij de jeugd die deze medicijnen voorgeschreven krijgt? Mijn hypothese is dat het geen positieve situatie zal zijn.”

Nu hebben de medicijnfabrikanten aangekondigd dat ze de medicijnen testen bij kinderen vanaf zes jaar oud. (!!!)

Cucuzzella maakt zich zorgen over het massaal voorschrijven van deze levenslange medicijnen en wil een verstandiger benadering van het voorschrijven.

“Voor diabetespatiënten die grote doses insuline gebruiken en die enorm insulineresistent zijn, een slechte relatie hebben met voedsel en een hoog risico lopen op vroege sterfte, heeft het medicijn waarschijnlijk een netto voordeel”, zegt Cucuzzella.

Maar hij benadrukt ook dat we een betere manier nodig hebben om burgers al vroeg in hun leven in staat te stellen hun gezondheid in eigen hand te nemen, ondanks de enorme invloed van Big Pharma en Big Food.

“De kosten van deze medicijnen voor iedereen die aan de ‘therapiecriteria’ voldoet, zijn onrealistisch”, zegt Cucuzzella. “In sommige opzichten is dit een andere strategie voor het Medisch-Industriële Complex om u verder onder controle te houden… waardoor u uw hele leven de hulp van artsen, pillen en medische tests nodig zult hebben.”

De nadelen

· Maagverlamming

Het Amerikaanse voedsel en medicijnen

De administratie heeft meldingen ontvangen van patiënten die ernstige gastroparese of ‘maagverlamming’ ervaren, waarbij de vertering van voedsel aanzienlijk vertraagt, wat mogelijk ernstig braken en misselijkheid veroorzaakt na inname van deze medicijnen.

De American Society of Anesthesiologists heeft ook gewaarschuwd dat patiënten dagen vóór de operatie moeten stoppen met het gebruik van GLP-1-medicijnen om het risico op regurgitatie (overgeven) en  voedsel in de luchtwegen en longen tijdens algemene anesthesie en diepe sedatie(roesje)  te verminderen.

Ze ontdekten dat, hoewel patiënten vóór de operatie aan het vasten waren, er nog steeds voedsel op de operatietafel in hun maag zat.

De FDA heeft ook gezegd dat de symptomen van maagverlamming naar verluidt aanhouden, zelfs nadat patiënten hun medicatie hebben stopgezet.

Een 44-jarige vrouw uit Louisiana heeft een rechtszaak aangespannen tegen de medicijnfabrikanten omdat ze niet hadden gewaarschuwd voor het risico op ernstige gastro-intestinale problemen. Nadat ze Ozempic en Mounjaro had ingenomen, beweerde ze dat ze in het ziekenhuis was opgenomen vanwege maagproblemen, waaronder ‘bezoeken aan de eerste hulp, uitvallende tanden door overmatig braken, aanvullende medicijnen nodig om haar overmatig braken te verlichten en het overgeven van heel voedsel uren na het eten.’

 

En de bijwerkingen?

 

De bijwerkingen zoals ze staan op het farmacotherapeutisch kompas zijn ook niet mild. Meer dan  10% heeft last van misselijkheid, braken, diarree, obstipatie en hoofdpijn. Dat klinkt mij in de oren als een flinke buikgriep, geen wonder dat je daardoor gewicht verliest. Maar de meer zeldzame bijwerkingen worden helaas nog veel ernstiger, waaronder acuut nierfalen, verminderde nierfunctie, alvleesklierontsteking en galstenen.

Bron

Opvallend is dat zowel het Farmacotherapeutisch Kompas als de Wetenschappelijke Adviesraad van het Zorginstituut Nederland met geen woord reppen over de borsttumoren in de eerder genoemde studie, en ook niet over de schildklierkanker die bij ratten werd gevonden. En ondanks de zeer ongewenste bijwerkingen en het twijfelachtige succes van een behandeling met Liraglutide is het wel het eerste ‘“obesitas”-medicijn’ dat vergoed wordt uit de basisverzekering. Denken deze onderzoekers, deze ongelooflijk goed geschoolde, intelligente artsen en wetenschappers nu echt dat dik zijn erger is dan een verhoogd risico op kanker? Geloven ze echt dat ik kotsend en diarree-spuitend of helemaal verstopt door het leven wil gaan, als ik maar slank ben?

”Een dokter die een maagoperatie voorstelt terwijl je daar bent voor een verkoudheid. Een verpleegkundige die drie keer je bloeddruk neemt omdat hij niet gelooft dat je met zo’n hoog gewicht een normale bloeddruk hebt. Je huisarts die geen test wil doen voor de pijn in je knie, omdat je gewicht de enige oorzaak kan zijn …

Jammer genoeg zijn deze verhalen niet verzonnen, maar zijn het reële situaties die dikke patiënten hebben meegemaakt in België en Nederland. En zo zijn er nog héél veel andere verhalen.

Dikke patiënten krijgen wereldwijd regelmatig te maken met gewichtsdiscriminatie in de zorgsector. Met het project Dik Bij De Dokter willen we daar iets aan veranderen.”

Bron

En diastase dikke buiken parade, met idem alle vooroordelen die erbij komen kijken

Bron

· Spierverlies

Gewichtsverlies (~16%) bij volwassenen en adolescenten gedurende 68 weken bestond uit een vrijwel gelijke hoeveelheid verlies aan spiermassa, wat volgens sommige artsen ‘alarmerend’ is.

Het probleem is tweeledig. Ten eerste zijn spieren essentieel voor de metabolische functie. De skeletspieren zijn voornamelijk de plekken waar je lichaam suiker verwerkt, dus je wilt die metabolische ‘sink’ niet verkleinen.

Ten tweede, wanneer de persoon stopt met het medicijn en zijn gewicht terugkeert, krijgt hij alleen maar vet terug (geen spieren), waardoor er netto spierverlies ontstaat.

Uiteindelijk is de persoon metabolisch ‘dikker’, of soms ook wel ‘mager vet’ genoemd – een fenomeen waarbij je meer visceraal vet hebt, maar weinig spiermassa, zodat je een ‘normaal’ gewicht hebt, maar metabolisch ongezond.

· Gewichtsrebound

Uit een onderzoek in de Journal of Pharmacology and Therapeutics is gebleken dat een meerderheid van de mensen die semaglutide (Ozempic, Wegovy) gebruiken, binnen een jaar na het stoppen van de medicatie het grootste deel van het gewicht terugkrijgt.

Benjamin Bikman, hoogleraar celbiologie en fysiologie aan de Brigham Young University en auteur van Why We Get Sick, zegt dat het herstel van het gewicht op zijn minst gedeeltelijk kan worden verklaard door het effect dat de medicijnen hebben op de vetcelbiologie.

Prof Benjamin Bikman, Brigham Young Universiteit

“Dierstudies hebben aangetoond dat deze medicijnen weliswaar de omvang van de vetcellen kunnen verkleinen, maar ook het aantal nieuwe vetcellen dat wordt geproduceerd kunnen vergroten”, legt Bikman uit. “Het hebben van meer, maar kleinere vetcellen is volkomen gezond… totdat je stopt met het medicijn.”

Hij voegde eraan toe: “Dus zodra de persoon stopt met het innemen van het medicijn, komt zijn verlangen terug en krijgen zijn vetcellen de kans om te groeien. Maar omdat ze nu meer vetcellen hebben, kan de persoon zwaarder worden dan toen hij met het medicijn begon.”

· Botdichtheid

Naast gewichtsverlies laten de onderzoeken een klein risico zien op een verminderde botdichtheid van ongeveer 2%, wat misschien bescheiden klinkt, maar het is in verband gebracht met een 16% verhoogd risico op een heupfractuur.

· Suïcidaal risico

In juli brachten berichten over plotseling optredende zelfmoordgedachten in verband met GLP-1-medicijnen het Europees Geneesmiddelenbureau ertoe aan te kondigen dat het gegevens zou onderzoeken over het risico op zelfmoordgedachten en gedachten over zelfbeschadiging.

Sommigen hebben de hypothese geopperd dat dit te wijten zou kunnen zijn aan de impact van de medicijnen op het maag-darmkanaal, waar 95% van de serotonine wordt geproduceerd – een neurotransmitter die een sleutelrol speelt in de stemming en de slaap.

Penny Ward, een expert op het gebied van monitoring van de drugsveiligheid in de EU en professor aan Kings College in Londen, zei dat de meest waarschijnlijke uitkomst van dit onderzoek een verandering in het etiket van het medicijn in de EU zal zijn om te waarschuwen voor de mogelijke nadelige gevolgen van zelfmoordgedachten.

· Kankerrisico

Momenteel staat op het etiket van het medicijn een black box-waarschuwing tegen het voorschrijven aan mensen met een familiegeschiedenis van schildkliertumoren en krijgen artsen de opdracht om patiënten te adviseren over de risico’s van schildklierkanker.

 

Bron

Ik kreeg deze email onder ogen en dacht ik deel het maar even want veel beroemdheden gebruiken dit middel tegenwoordig met als gevolg dat mensen het ook maar gaan gebruiken maar er zitten enorm veel risico’s aan dit soort  middelen(Moet je nagaan bij diabetes die dit risico dus al hebben omdat ze ziek zijn of verkeerde voeding tot zich krijgen!? Het is belangrijk dat mensen dit besef hebben dat het hierbij niet gaat om een onschuldig hulpmiddeltje)

Afvallen kan alleen als men meer beweegt, gezonder gaat eten en de vitamines op orde heeft, soms lukt het niet en kan er sprake zijn van een diastase bv.
Daarnaast zijn er ook erfelijke factoren die meespelen, of schildklierproblemen bv, leeftijd, hormonen etc. Dus het nemen van een wonderpil tegen overgewicht is iets dat goed overwogen moet worden omdat het in dit geval gaat om middelen die bijwerkingen hebben en in feite levenslang geslikt zouden moeten worden en de spierafbraak komt nooit meer goed en tevens kan je een maagverlamming krijgen…nu dat wil je echt niet lijkt me.

 

Als je nog nooit van Ozempic, Wegovy of Mounjaro hebt gehoord, leef je waarschijnlijk onder een steen. Er is veel vraag naar deze medicijnen, omdat mensen ze als de nieuwste oplossing voor gewichtsverlies beschouwen. Maar helpen ze mensen ook om af te vallen? Hoe zit het met bijwerkingen, langetermijneffecten en kosten? Ik leg het allemaal uit (en meer) in deze diëtistenrecensie van GLP-1-medicijnen voor gewichtsverlies.

Wat zijn GLP-1-medicijnen?

GLP-1-medicijnen zijn oorspronkelijk ontworpen voor de behandeling van diabetes, maar zijn sindsdien in populariteit toegenomen voor gewichtsverlies.

GLP-1 (glucagon-like peptide 1) is een hormoon dat van nature in de darmen wordt geproduceerd. (In feite is er dan iets mis met de darmen, dat kan dankzij antibiotica bv…diabetes kan getriggerd worden door antibiotica, wat inwerkt (antibiotica)op de darmen, waardoor deze misschien niet goed meer werken!? En dit hormoon niet meer goed aan kunnen maken!)
GLP-1-geneesmiddelen zijn GLP-1-receptoragonisten, wat betekent dat ze zich binden aan de receptoren voor GLP-1 en deze activeren, wat tot verschillende fysiologische effecten leidt:

• Toename van de insulinesecretie door het stimuleren van de afgifte van insuline uit de bètacellen van de pancreas, wat helpt de bloedsuikerspiegel te verlagen.

• Remt de afgifte van glucagon, een hormoon dat de bloedsuikerspiegel verhoogt. Dit helpt verder om de bloedsuikerspiegel te verlagen.

• Vertraagt ​​de maaglediging door de maagspieren te ontspannen en de beweging in de twaalfvingerige darm te remmen (wat betekent dat voedsel langer in de maag blijft)

• GLP-1-agonisten werken ook in op de eetlustcentra van de hersenen, waardoor ze de honger helpen verminderen en de volheid bevorderen.

GLP-1-medicijnnamen

Er zijn verschillende geneesmiddelen die onder de GLP-1-geneesmiddelenklasse vallen:

• Semaglutide , verkocht als:

• Ozempic (FDA goedgekeurd voor diabetes)

• Wegovy (hetzelfde medicijn, maar verkocht onder een andere naam nadat het door de FDA was goedgekeurd voor gewichtsverlies)

• Liraglutide , verkocht als:

• Victoza (FDA goedgekeurd voor diabetes)

• Saxenda (hetzelfde medicijn, maar verkocht onder een andere naam nadat het door de FDA was goedgekeurd voor gewichtsverlies)

• Dulaglutide , verkocht als:

• Trulicity (FDA alleen goedgekeurd voor diabetes)

• Tirzepatide verkocht als:

• Mounjaro (FDA alleen goedgekeurd voor diabetes)

Laten we elk van deze medicijnen even kort doornemen en wat basisinformatie bespreken. Vervolgens gaan we dieper in op wat het onderzoek zegt over het gebruik van GLP-1-medicijnen voor gewichtsverlies.

Ozempic en gewichtsverlies / Wegovy gewichtsverlies

Ozempic is een van de GLP-1-medicijnen waar je tegenwoordig het meest over hoort. Ozempic wordt gebruikt voor diabetes vanwege de positieve effecten die het heeft op de bloedsuikerspiegel, maar nu doen velen Ozempic-injecties om af te vallen. Met de opkomst van Wegovy gebruiken velen dat nu in plaats van Ozempic. Maar wat is Wegovy en wat is het verschil tussen Ozempic en Wegovy?

Ozempic is de door de FDA goedgekeurde semaglutide voor diabetes. Nadat semaglutide door de FDA werd goedgekeurd voor gewichtsverlies bij zwaarlijvige personen, werd het verkocht als Wegovy. Het is hetzelfde medicijn, alleen aparte namen voor verschillende door de FDA goedgekeurde beoogde doeleinden.

Maar werken semaglutiden echt? Zal Ozempic echt werken voor gewichtsverlies?

Voor meer informatie over het onderzoek naar de vraag of semaglutiden werken voor gewichtsverlies, kunt u hier terecht . Of lees verder om het verschil tussen de verschillende GLP-1-medicijnen, de bijwerkingen en de kosten te leren kennen.

Verschil tussen Wegovy, Ozempic en Mounjaro

Wegovy en Ozempic zijn beide semaglutiden. Mounjaro is een tirzepatide. Laten we eens kijken naar de verschillen tussen semaglutide en tirzepatide.

Semaglutiden (Wegovy en Ozempic) werken alleen door glucagon-achtige peptide 1 (GLP-1)-receptoren te activeren, terwijl tirzepatide (Mounjaro) zowel de GLP-1-receptoren als het glucose-afhankelijke insulinetropische polypeptide (GIP) activeert. GIP stimuleert de afgifte van insuline na een maaltijd, welke insuline uiteraard van cruciaal belang is bij het reguleren van de bloedglucose.

Het verschil is daarom dat Mounjaro (tizepatide) twee middelen activeert die insuline afscheiden, terwijl Ozempic of Wegovy (semaglutide) slechts één middel activeert om insuline af te scheiden.

Ozempic-dosering, Wegovy-dosering en Mounjaro-dosering

Ozempic, Wegovy en Mounjaro zijn allemaal injecties die subcutaan (onder de huid) worden ingebracht. De doseringen variëren per merk en zien er volgens GoodRx doorgaans als volgt uit :

Ozempic-doseringen:

• Begint met 0,25 mg, eenmaal per week geïnjecteerd gedurende 4 weken

• Verhoogd naar 0,5 mg voor nog eens 4 weken

• Kan worden verhoogd tot maximaal 2,0 (in stappen van 4 weken), afhankelijk van hoe de patiënt reageert.

Wegovy-dosering:

• Wegovy 0,25 eenmaal per week gedurende een maand, waarna wordt getitreerd naar

• Wegovy 0,5 eenmaal per week gedurende een maand.

• Wegovy 1.0 voor maand 3

• Wegovy 1,7 in maand 4,

• Wegovy 2,5 in de laatste maand en wordt aangehouden als onderhoudsdosis.

Mounjaro-dosering:

Mounjaro-opnamen voor gewichtsverlies volgen een soortgelijk titratieschema als Ozempic en Wegovy.

• 2,5 mg eenmaal per week gedurende een maand

• 5 mg voor de volgende maand

• Indien nodig maximaal 7,5 mg

GLP-1-medicijnkosten: kosten van Ozempic, Wegovy en Mounjaro

Met verzekering is de prijs van Ozempic vrijwel niets. Zonder verzekering bedragen de kosten van 1 maandelijkse dosis Ozempic-pen een schokkende $ 935 .

Maar daar stopt het niet. De contante tarieven voor 1 maandelijkse dosis Wegovy kunnen u tot tranen toe brengen: de kosten van Wegovy bedragen maar liefst $ 1.349.

Er zijn enkele manieren om de contante kosten te verlagen met Wegovy-kortingsbonnen en Ozempic-kortingsbonnen van sites als GoodRx.

Mounjaro is daarop geen uitzondering. De kosten van Mounjaro bedragen volgens GoodRx ongeveer $ 1.000 (zonder Mounjaro-coupon)

Dekt de verzekering Ozempic?

Dekt de verzekering Wegovy en andere GLP-1-medicijnen? Afhankelijk van uw verzekeringsplan. Bovendien zijn Wegovy en Saxenda de enige door de FDA goedgekeurde GLP-1-medicijnen voor gewichtsverlies. Ozempic, Mounjaro, Victoza en Trulicity zijn technisch gezien voor diabetes. Omdat de FDA Wegovy en Saxenda heeft goedgekeurd voor gewichtsverlies, maar alleen bij zwaarlijvige personen, dekt de verzekering waarschijnlijk niet als iemands BMI lager is dan 30.

Voor een opfrisser over het verschil tussen al deze medicijnen met hun gekke namen, ga hierheen .

Ozempic-bijwerkingen en Wegovy-bijwerkingen

Het is belangrijk om rekening te houden met de mogelijke bijwerkingen van elk nieuw medicijn dat u overweegt. Laten we eens kijken naar de bijwerking van semaglutide. Eén onderzoek toonde aan dat 84% van de mensen die semaglutide gebruikten, last had van maag-darmproblemen zoals diarree. Een deel van de interactie is het verminderen van de opname van glucose uit de darmen. Daarom zit er meer suiker en water in de darmen, wat mogelijk de diarree veroorzaakt.

Hoe zit het met Ozempic en overgeven? Meer dan 10% van de mensen kan last krijgen van misselijkheid en hypoglykemie als bijwerking van Ozempic of als bijwerking van Wegovy.

Zeldzamere bijwerkingen die bij minder dan 10% van de mensen voorkomen, zijn constipatie, braken, spijsverteringsproblemen, een opgeblazen gevoel, buikpijn, vermoeidheid, verminderde eetlust (uiteraard) en een verhoogde hartslag. Ook wordt opgemerkt dat de visuele stoornissen bij diabetes verergeren en zich duizelig voelen.

Werkt Ozempic voor gewichtsverlies?

Laten we eens kijken naar de aanpak van Ozempic, Wegovy en Mounjaro voor gewichtsverlies (ik concentreer me specifiek op deze 3 medicijnen, van alle GLP-1-medicijnen, omdat ze het populairst zijn).

In een baanbrekende studie gepubliceerd in de New England Journal of Medicine onderzochten onderzoekers bijna 2.000 zwaarlijvige deelnemers uit 129 plaatsen in 16 landen (niemand had diabetes, sommigen hadden prediabetes) en toegewezen aan hen willekeurig 68 weken wekelijkse semaglutide-injecties (verkocht als Ozempic en Wegovy) met leefstijlinterventies.

Ze ontdekten dat de semaglutidegroep gemiddeld meer dan 33 pond afviel, terwijl de placebogroep slechts 5 pond verloor. Bovendien normaliseerde bijna het dubbele aantal mensen hun HbA1C in de prediabetische subgroep dan degenen die dat deden in de placebogroep. Ruim 69% van de mensen in de semaglutidegroep verloor in de loop van 68 weken meer dan 10% van hun gewicht, vergeleken met slechts 12% van de mensen uit de placebogroep.

Andere onderzoeken met tirzepatide (verkocht als Mounjaro) lieten in de loop van 72 weken vergelijkbare resultaten zien.

Dus alleen al volgens deze rapporten, ja… semaglutides en tirzepatides, ook bekend als Ozempic, Wegovy en Mounjaro, werken wel voor gewichtsverlies. Maar blijf lezen voor het belangrijkste deel: het deel dat niemand je zal vertellen.

Wat gebeurt er als u stopt met het gebruik van Semaglutide voor gewichtsverlies?

Dezelfde onderzoekers uit het hierboven genoemde New England Journal of Medicine-onderzoek voerden een vervolgonderzoek uit 1 jaar nadat de deelnemers waren gestopt met het nemen van de injecties.

Uit het onderzoek bleek dat deelnemers na 1 jaar stoppen met de semaglutiden 2/3 van het gewicht dat ze hadden verloren terugkregen. De meeste cardiometabolische verbeteringen die aanvankelijk werden waargenomen, keerden ook terug naar de basislijn.

Interessant genoeg kwamen de mensen in de placebogroep (geen semaglutide, alleen leefstijlinterventies) ook weer aan. Hoewel dat niet veel zegt, want ze zijn gemiddeld slechts 5 pond afgevallen.

Als dit binnen 1 jaar na het stoppen met semaglutide is, wat zou er dan na 2 jaar gebeuren? Zou al het gewicht teruggewonnen zijn? Zouden we zien dat er nog meer gewicht terugkomt dan verloren gaat?

Wat we kunnen leren over het gebruik van Semaglutides voor gewichtsverlies

Wat deze onderzoeken ons laten zien, is dat gewichtsverlies waarschijnlijk is tijdens het gebruik van semaglutides (met name bij zwaarlijvige personen). De voordelen worden echter alleen gezien zolang u de medicijnen gebruikt.

Dit roept dus de vraag op over de levensduur. Als het innemen van het medicijn nodig is om op gewicht te blijven, kan de gemiddelde persoon deze medicijnen dan de rest van zijn leven gebruiken?

Met een percentage gastro-intestinale bijwerkingen tot 84%, eigen kosten tussen de $900 en $1300 (afhankelijk van het medicijn), en een groeiende zorg voor een tekort , wat denkt u daarvan? Zijn deze medicijnen duurzaam?

Als het antwoord nee is en we weten dat zodra de medicijnen worden gestopt, het gewicht terugkeert, werken ze dan echt bij het afvallen?

Hoe zou een verhaal over “Mounjaro gewichtsverlies voor en na” eruit zien als we niet alleen zouden horen over Mounjaro-recensies terwijl iemand het medicijn gebruikte, maar in plaats daarvan zouden we horen wat er is gebeurd lang na hun laatste Mounjaro- injectie ?

De verzekering dekt mogelijk de kosten van GLP-1-medicijnen, maar voor hoe lang? Wegovy is alleen door de FDA goedgekeurd voor gewichtsverlies bij zwaarlijvige personen. Met andere woorden: als u geen BMI boven de 30 heeft, dekt de verzekering waarschijnlijk de kosten niet. Dus wat gebeurt er als iemand gewicht verliest en zijn BMI onder de 30 daalt? Zal de verzekering de kosten van het gewichtsverlies blijven dekken, of stoppen met de dekking omdat ze niet langer zwaarlijvig zijn? Moeten individuen $16.188 per jaar betalen voor Wegovy om hun gewichtsverlies te behouden?

Dit zijn de vragen die we moeten stellen voordat we met een nieuw medicijn als dit beginnen.

Zijn GLP-1-medicijnen ethisch?

Of iemand nu online een Mounjaro-recept krijgt of persoonlijk naar zijn leverancier gaat, ik vraag me af hoe attent deze aanbieders werkelijk zijn. Als ze GLP-1-medicijnen voor gewichtsverlies voorschrijven aan hun patiënten, wetende dat het gewicht terug zal komen zodra het medicijn wordt gestopt, dan roept dit een ethische zorg op. Waarom schrijven zorgverleners überhaupt GLP-1-medicijnen voor als ze weten dat het gewicht zal terugkeren? Moeten we niet het belang van de patiënt voorop stellen? Zou het niet in hun belang zijn om hen te helpen een langetermijnoplossing te vinden?

Alternatieven voor Ozempic

Als u zo ver bent gekomen en heeft besloten dat het gebruik van Ozempic, Wegovy en/of Mounjaro niet de juiste stap voor u is, vraagt ​​u zich misschien af ​​wat de alternatieven voor Wegovy en andere GLP-1-medicijnen zijn.

Zoals we in de bovenstaande literatuur zien , moet alles wat u doet om af te vallen, volgehouden worden. Zelfs de placebogroep deed het klassieke tekort van 500 calorieën per dag en 150 minuten per week aan lichaamsbeweging, maar ze hielden het gewichtsverlies niet vol nadat het onderzoek was afgelopen (hoogstwaarschijnlijk omdat ze de veranderingen in levensstijl niet bijhielden) .

Een van de nuttigste dingen die we voor onze gezondheid kunnen doen, is gewicht als een symptoom zien, en niet als een probleem. Dan kunnen we ons afvragen: “Wat is het probleem dat aan de basis ligt van mijn symptoom?”

Vanaf daar begint de magie te gebeuren.

Voor veel vrouwen is de strijd tegen eetbuien en emotioneel eten een grote bron van problemen die ze ervaren met hun gezondheid en geluk. Ze kunnen zich zelfs machteloos voelen over eten. Dit is de reden waarom ze zich tot GLP-1-medicijnen wenden – ze hebben echt het gevoel dat ze geen andere keus hebben.

Het is echter 100% mogelijk om eetbuien en emotioneel eten te overwinnen en de macht over eten terug te krijgen, vooral met de hulp van een eetbui- diëtist.

Voor hulp bij eetbuien, klik hier . Lees mijn filosofie voor meer informatie over hoe ik gewichtsverlies aanpak.