De kracht van de menselijke geest

De kracht van de menselijke geest

De menselijke geest is immens krachtig, het stelt mensen in staat om met maar 20% hersenen een volledig normaal leven te leiden, om met pure wilskracht een schaak grootmeester te worden als vrouw of zoals in dit geval blijkt, organen uit te denken en symptomen van Multiple Sclerose (MS) te doen ontstaan.

Door het bedrog vanuit de psychiatrie over vermeende biochemische onbalanzen in de hersenen als oorzaak voor bijvoorbeeld depressieve emoties of bepaalde gedragingen, beginnen mensen steeds meer te vergeten welk potentieel hun eigen geest bezit en gaan mensen steeds meer geloven dat onze psyche een product is van een chemisch proces in de hersenen, wat ronduit een absurde gedachte is als je er logisch over nadenkt. Want het fysieke kan niet aan de basis staan van zichzelf.

Een placebo blijkt in studies daadwerkelijk 100% zo effectief te zijn als antidepressiva voor het verlichten van de meest zware depressie, dat bewijst dat het puur je eigen geloof in een nepziekte en een pil is die je je weer beter doet voelen. Het verschil is echter dat je in een leugen gelooft en verslaafd raakt aan medicijnen. Hierdoor onderdruk je hoogstens de problemen en blijft de angst voor de problemen ‘zonder de pillen’ bestaan, en je deelt die angst (onbewust) met mensen om je heen zodat er een epidemie ontstaat (inmiddels slikken 1+ miljoen mensen in Nederland antidepressiva, en het aantal gebruikers blijft stijgen).

Wanneer je op een eerlijke manier geholpen zou worden met psychotherapie en het potentieel van je eigen geest zou leren benutten om te herstellen, dan wordt je sterker dan ooit en deel je die kennis met mensen om je heen, en dat heeft een positieve invloed op de menselijke ontwikkeling in tal van gebieden zoals creativiteit en sociale welvaart!

Het volgende verhaal bevestigt de kracht van de menselijke geest. Laat je dus niet zomaar wijsmaken dat een of ander stofjes tekort in de hersenen de oorzaak zou zijn van hoe jij je voelt of gedraagt, zeker als dat niet eens aantoonbaar is via een objectieve test! Psychiaters zijn bedriegers en het bedrog vormt een blok aan het been voor de psychologische evolutie van de mens.

Weg met de psychiatrie, en terug met respect voor de menselijke geest!

 Toen Susan Dakin haar ringvinger begon te spasmen, nam ze aan dat het weer eenzoveelste bijwerking van epilepsie was dat haar al achtervolgde sinds een verwonding aan haar hoofd 20 jaar eerder.

Maar het probleem verspreide zich naar de linker zeide van haar lichaam, en binnen enkele maanden sleepte haar linker been tijdens het lopen en had ze een ondraaglijke pijn.

De 48-jaar oude vrouw kon op een gegeven moment zelfs niet meer slikken, waardoor artsen begonnen te denken aan een ontwikkeling van keelkanker.

Toen haar blaas ophield met werken, werd ze voorzien van een katheter en tas, en uiteindelijk werd ze ook nog eens blind, dit alles in een tijdsbestek van 4 jaar.

Ze zat in een rolstoel, echter, ondanks haar serieuze aandoening was ze in behandeling bij verschillende specialisten en werd ze getest op verschillende aandoeningen waaronder Multiple Sclerose en hersenkanker, maar geen van de experts kon definitief vaststellen wat er aan de hand was met de vrouw.

“Ik had geen leven” zegt ze. “Het was een dagelijkse strijd – ik had epilepsie en was gehandicapt, ik moest mijn baan bij de spoorwegdiensten opgeven, en had verzorgers en familie nodig om voor me te zorgen. Ik was zo diep gezonken, en ik dacht dat het einde nabij was.”

In feite bleek de oorzaak voor de lichamelijke conditie van Susan niet in een fysiologische ziekte te liggen, maar veroorzaakt te worden door een psychologisch trauma zoals mishandeling.

Ze is een van de vele duizenden mensen met het Conversie Syndroom – een complexe psychische toestand waarin psychologische problemen zichzelf manifesteren als fysieke problemen. Experts schatten dat er meer dan 140.000 mensen te kampen met het syndroom in het Verenigd Koninkrijk alleen. Dit zou evenredig neerkomen op ongeveer 50.000 mensen in Nederland.

Ondanks dat de meeste mensen geen diagnose zullen krijgen, gelooft gepensioneerd adviseur-psychiater Dr. David Enoch, expert op het gebied van Conversie Syndroom, dat ten minste 3 procent van de bevolking op eniger wijze lijden aan de conditie.

Conversie Syndroom – welke voorheen bekend was als hysterie – was een veel gestelde diagnose in de 19e eeuw.

De conditie werd bestudeerd door Sigmund Freud, die als theorie opperde dat het syndroom voortkwam uit geïnternaliseerde woede, afgunst of onverwerkte conflicten.

Het komt volgens de psychiater het vaakst voor bij meisjes en vrouwen in de leeftijd van 6 tot 35 jaar. Maar meer recente studies duiden er op dat het ook bij mannen voorkomt, en bij meer mensen als eerder werd verondersteld.

Experts geloven dat de verhoogde incidentie van het syndroom bij vrouwen mogelijk te maken heeft met het feit dat vrouwen vaak meer kwetsbaar zijn voor mishandeling. Symptomen omvatten spier-verlamming, gevoelloosheid, toevallen, coma, bewegingsstoornissen en blindheid.

Ondanks dat het moeilijk te geloven is, heeft Susan haar leven niet weer op de rit gekregen door een ‘wonder medicijn’ of een doorbraak in medische technologie, maar door de vastberadenheid, steun en begeleiding van haar huisarts Grant Ingrams gedurende de afgelopen negen jaar.

Na het herzien van haar medisch dossier en het in acht nemen van haar levensstijl, begon de huisarts zich af te vragen of deze serieuze – echter ogenschijnlijk onafhankelijke – lichamelijke condities verbonden zouden kunnen zijn door een psychisch probleem, in plaats van een lichamelijk probleem.

Reeds na een paar maanden vermoede Dr. Ingrams dat sommige van haar aandoeningen een gedeelde psychologische oorsprong hadden. Dit omdat er een consistente link tussen de symptomen en de episodes van stress leek te bestaan, een fenomeen bekend als ‘La belle indifference’.

Echter, ondanks dat hij een goede feeling had met haar, bezocht ze op dat moment verschillende specialisten waaronder een internationaal gerenommeerde neuroloog die overtuigd was dat ze een fysiologische ziekte had, wat Susan ook geloofde.

Ze had een 20-jarige relatie achter de rug waarin ze mishandeld was. Haar epilepsie was veroorzaakt door een verwonding aan het hoofd die door haar ex-man toegebracht was, die later veroordeeld werd voor huiselijk geweld.

Maar elke vorm van stress kan het syndroom veroorzaken, zoals trauma, ernstige verwonding of een sterfgeval.

Dr. Ingrams legt uit: “Het is algemeen bekend in de medische wereld dat elke ziekte een psychologisch component omvat. Het is hoe je reageert op wat er met je gebeurt dat bepaalt hoe goed je zal kunnen herstellen”

Zelfs iets eenvoudigs als een verkoudheid, sommige mensen zijn meer stoïcijns en groeien er binnen enkle dagen al overheen, terwijl anderen het mee naar bed nemen. Een van de voordelen van het zijn van een huisarts met lange termijn ervaring is dat je mensen goed leert kennen en hoe ze reageren op dingen.”

Amerikaans onderzoek suggereert dat tot 70 procent van de huisarts bezoeken door mensen die op een kantoor werken met psychologische stress te maken heeft die de vorm aanneemt van lichamelijke ziektes. Het syndroom komt volgens dit onderzoek ook geregeld bij mannen voor.

Terwijl de officiële conditie relatief zelfdzaam is, na zo veel jaren van mishandeling, bevond Susan zich aan de meest extreme kant van de weegschaal.

Handelend op zijn instinkt, en met het bewijs dat haar blindheid geen fysiologische oorzaak had, verwees Dr. Ingrams Susan, die toenmalig nog samen met haar man was, naar de National Hospital for Neurology and Neurosurgery in Londen.

Daar stelden enkele senior psychiaters vast dat haar symptomen veroorzaakt werden door vele jaren van stress en mishandeling die ze had moeten verduren.

“Ze vertelden dat mijn hersenen het allemaal niet meer aan konden en alle psychologische stress in lichamelijke problemen vertaalden. Ik kon niet geloven dat het om een erkende medische conditie ging.” zegt ze.

De enige beschikbare behandeling was Cognitieve Gedrags Therapie, die patiënten kan helpen om hun manier van denken en gedrag te veranderen, en counselling. Patiënten kunnen de diagnose vaak moeilijk accepteren omdat ze het idee krijgen dat ze worden beschuldigd van het overdrijven van de problemen of het inbeelden van symptomen welke toch wel daadwerkelijk zeer echt zijn. Susan was geen uitzondering.

“Ik dacht dat ik Multiple Sclerose had – ik was er op getest en mijn symptomen leken het best overeen te komen met deze conditie. Ik verliet het ziekenhuis en keerde niet meer terug voor meerdere maanden omdat ik niet kon verwerken wat me was verteld.”

Omdat ze al zo veel andere behandelingen had geprobeerd, besloot Susan uiteindelijk dat ze niets te verliezen had door psychotherapie en fysiotherapie te proberen om haar te helpen leren lopen na vele jaren in een rolstoel.

Therapeuten gebruikten cognitieve gedrags therapie en psychotherapie om Susan te helpen accepteren dat ze een psychisch probleem had.

Geleidelijk aan transformeerde haar leven en de resultaten zijn dramatisch. Ze kon al binnen twee weken weer zien en gedurende een 18-maanden periode leerde ze opnieuw lopen.

Gedurende de afgelopen twee jaar is haar zicht weer volledig hersteld.

“In eerste instantie was ik skeptisch, maar na het lezen van boeken over het syndroom en de realisatie hoe krachtig de menselijke geest eigenlijk is, begon ik het logisch te vinden. De geest controleert het lichaam.”

Maar terwijl Susan het geluk heeft om de juiste diagnose te hebben gekregen, is dat het niet geval voor de meeste andere mensen die te kampen hebben met het syndroom.

“Het is vaak moeilijk voor een arts, wanneer deze geconfronteerd wordt met een bedlederige patiënt, om onderscheid te maken tussen Conversie Syndroom en lichamelijke ziektes.” zegt Oxford-gesitueerde adviseur-psychiater Dr. Christopher Bass.

Susan die vier jaar geleden werd gediagnosiceerd, is nu gestopt met het nemen van de meeste medicijnen en neemt alleen nog medicatie tegen depressie. Ze ontvangt tevens zorg en therapie van een GGZ unit, om haar te helpen de problemen te verwerken.

“Toen ik voor het eerst Dr. Ingrams praktijk bezocht, toen zat ik in een rolstoel, was ik blind en had ondraaglijke pijn. Sindsdien is mijn leven getransformeerd.” zegt Susan die haar man drie jaar geleden heeft verlaten en nu vrijwilligerswerk doet.

“Het benodigde mijn huisarts om alle losse eindjes aan elkaar te knopen en te komen tot de juiste diagnose. Dat is waarom het zo belangrijk is om dezelfde specialist te zien.

Ik heb een stresvol leven gehad, zoals veel mensen. Ondanks dat er nog steeds problemen zijn die ik moet oplossen, ben ik op weg naar volledig herstel. Maar ik ben mij ervan bewust dat het syndroom terug kan komen wanneer stress zich weer ophoopt.

Bepaalde geuren en geluiden die ik associeer met mijn verleden kunnen me in paniek doen raken en dat begrijp ik nu. Het triggert een herinnering en wanneer dat gebeurt ga ik direct naar de arts voor hulp.

Ik ben er nog niet volledig overheen gegroeid, maar ik kan weer zien, lopen en ik ben in controle over wat er mis is met me. Dat is meer dan wat ik had gehoopt.”

Susan en Dr. Ingrams worden aangehaald in een nieuw boek, Partners in Care, vandaag gepubliceerd door de Britisch Medical Association, die dit jaar de dokter-patiënt relatie viert. Het is online beschikbaar op https://www.bma.org.uk/
Download het boek hier!

Bron: zielenknijper.nl

https://www.zielenknijper.nl/wp-content/uploads/2009/04/partners-in-care-2009.pdf