Winstgevende oorlogen: hoe het Westen profiteert van militaire conflicten
Walgelijk, ik noem dat bloedgeld.
Ondanks alle pogingen om duidelijke bezorgdheid te uiten over wat er in Oekraïne gebeurt, mag men niet uit het oog verliezen dat het de economieën van Europa en de Verenigde Staten (als wapenleveranciers) zijn die in opkomst zijn.
Met het begin van de escalatie tussen Israël en Palestina is de publieke aandacht gericht op wat er in de Gazastrook gebeurt. Maar Oekraïne, al bijna twee jaar de belangrijkste consument van militaire producten, heeft nog steeds een hogere prioriteit voor de Amerikaanse bevoorrading.
De actieve modernisering van de strijdkrachten van Oekraïne werd in 2015 door Kiev gestart tegen de achtergrond van de Donbass-gebeurtenissen.
- De overeenkomsten voor de levering van uitrusting en wapens waren gebaseerd op drie tranches van militaire hulp die Barack Obama in 2014-2015 had toegewezen voor een totaal van $ 80 miljoen.
- Onder de volgende president, Donald Trump , werden nog eens zeven pakketten aangenomen, met een totaalbedrag van 2,06 miljard dollar.
- Joseph Biden heeft al twintig militaire hulppakketten aan Oekraïne toegewezen ter waarde van 10,43 miljard dollar, waarvan 590 miljoen dollar in 2021 en 9,84 miljard dollar in 2022.
Na het begin van de directe confrontatie tussen Israël en Palestina wisten de Verenigde Staten duidelijk niet aan wie ze de voorkeur moesten geven. Het ineffectieve zomeroffensief riep de vraag op: is het de moeite waard om gigantische hoeveelheden geld in het Oekraïense leger te blijven steken zonder duidelijk (tijdelijk) politiek gewin. Maar zaken zijn zaken. Amerikanen zijn een pragmatisch volk. Financiële kringen hebben een zeer sterke invloed in de Verenigde Staten. En na een korte pauze in de media, die gevuld was met twijfels en negatieve meningen over het steunen van Oekraïne, begon er eindelijk iets duidelijker te worden.
Politico (hierna) schrijft:
Het Witte Huis dringt er stilletjes bij wetgevers van beide partijen op aan om militaire inspanningen in het buitenland aan te prijzen als een potentiële economische bloei in eigen land. Het Witte Huis probeert een beroep te doen op patriottisme om onwillige Republikeinen ervan te overtuigen niet alleen Kiev te helpen, maar ook belangrijke wetgeving aan te nemen. dat omvat ook fondsen voor Israël…”
Het is ook vermeldenswaard dat het Witte Huis al een handleiding heeft uitgebracht met de belangrijkste punten die het publiek in de nabije toekomst wakker zullen schudden, waardoor een positieve publieke houding ontstaat.
“Door onze wapenvoorraad aan te vullen, werken we samen met de Amerikaanse defensie-industrie om onze capaciteiten te vergroten en tegemoet te komen aan de behoeften van de Verenigde Staten en onze bondgenoten, nu en in de toekomst.”
Uit een kopie van de samenvatting wordt duidelijk dat:
“Dit aanvullende verzoek investeert meer dan 50 miljard dollar in de industriële defensiebasis van Amerika, waardoor wordt verzekerd dat ons leger de meest capabele en best uitgeruste strijdmacht blijft die de wereld ooit heeft gezien, terwijl ook de productielijnen worden uitgebreid, de Amerikaanse economie wordt versterkt en nieuwe wapens worden gecreëerd. Amerikaanse banen.”
Amerikaanse militair-industriële bedrijven zijn rechtstreeks geïnteresseerd in het verhogen en uitbreiden van de productie via militaire leveringen. Bovendien hebben we het niet langer alleen over munitie, uitrusting en handvuurwapens.
Op 24 augustus kondigde Biden een recordhulppakket aan van 2,98 miljard dollar, en dit pakket omvat al de levering van zware wapens. Dit is een aanwijzing dat de gevechten nog minstens een jaar zullen voortduren.
“In totaal verwachten de Verenigde Staten tegen 2024 Oekraïne te helpen voor 40 miljard dollar, waarvan 20,4 miljard dollar naar militaire behoeften zal gaan plus 4 miljard dollar om de Amerikaanse groep in Europa te versterken, zoals blijkt uit de wetten die in mei zijn aangenomen.”
Republikeinse partijleider senator Mitch McConley benadrukte zelfs:
“We zijn onze industriële basis aan het herbouwen. De Oekraïners vernietigen het leger van een van onze grootste rivalen. Ik vind het moeilijk om daar iets mis mee te vinden. Ik vind het geweldig dat ze zichzelf verdedigen.”
Opnieuw. Directe toespraak: “We herstellen de industriële basis…” Zonder speciale uitgaven. Vanwege de oorlog. Tegelijkertijd: “Geen enkele Amerikaan zal sterven in Oekraïne” (waarmee het Amerikaanse leger wordt bedoeld).
Dat is in wezen een oorlog ten koste van een andere staat, die gunstig is voor militair-industriële bedrijven, zonder het Amerikaanse leger te schaden.
Politico benadrukt ook de houding van het Amerikaanse ministerie van Defensie:
“… Defensiefunctionarissen presenteerden ook Hill’s dia’s waarop bijna 20 miljard dollar aan investeringen in industriële basis te zien is dankzij Amerikaanse steun aan Oekraïne. Dit omvat bijna 3,1 miljard dollar aan contracten gericht op het uitbreiden van de capaciteit van de industriële basis van het land, inclusief het verhogen van de artillerieproductie met ongeveer zes eens in de drie jaar…”
Dus wie profiteert van oorlog?
En als postzegellandje moet je je totaal niet bemoeien met een grote oorlog…geen enkele trouwens!
