Geschiedenis RH Negatief - Anunnaki - Elohim - Geloof

Metaalbibliotheek van Ecuador: tijdcapsule van oude astronauten met gedetailleerde instructies voor de mensheid?

20 december 2022Laatste update: 20 december 2022

5 minuten lezen

2cad79244669694ae8d34735e67ff9c8 AnGel-WinGs.nl Een legende van “metallic library” is een van de weinige oude mysteries die de meest gerenommeerde mensen, zoals Neil Armstrong , aantrok om het te ontrafelen. Er wordt aangenomen dat de bibliotheek, samen met het verloren goud, vreemde sculpturen en een kunstmatige tunnel, ondergronds verborgen is in de jungle van Ecuador. Anderen geloven dat het de informatie zou kunnen bevatten van Atlantiërs of vertegenwoordigers van andere oude beschavingen die wij niet kennen. In zijn boek “The Gold of the Gods” vertelde Erich von Däniken over een ontmoeting met de oude priester in Cuenca, Ecuador, die een fantastische verzameling oude gouden artefacten had. Hij sprak ook over een bezoek aan een grot met een “metalen bibliotheek” en meer goud met Juan Moricz, de ontdekker van de grot.

In 1965 ontdekte Juan Moricz, met de hulp van lokale Indianen, een enorm ondergronds netwerk van tunnels van Cueva de los Tayos en een oude bibliotheek die bestond uit duizenden boeken gemaakt van dunne metalen platen bedekt met vreemde onbekende symbolen. De artefacten behoorden tot een voor ons onbekende oude en hoogontwikkelde cultuur. Cueva de los Tayos ligt in het hoge regenwoud, 2 km ten zuiden van de rivier de Santiago en 800 meter ten westen van de rivier de Coangos.

Volgens Daniken werd deze bibliotheek aan aardbewoners overgelaten als een geschenk van buitenaardse astronauten. De reguliere auteurs en historici verklaarden echter dat zijn boek een hoax was. Er werden nieuwe expedities georganiseerd naar het Ecuadoriaanse labyrint, maar niemand vond een spoor van de bibliotheek.

Het bereiken van de meest mysterieuze grot is niet eenvoudig. De wegen zitten vol kuilen met dodelijke bochten door de jungle boven het Amazonebekken. Nadat je door het huis van grote zwarte kogelmieren en verschrikkelijk vochtig weer bent gegaan, is het echt een uitdaging om de grot binnen te gaan zonder toestemming te vragen van de lokale inheemse groep mensen die bekend staat als “Shuar”, voor wie de grot heilig is. De Shuar-mensen voeren spirituele ceremonies uit in de grot. Ze staan bekend om hun sjamanisme, evenals gevaarlijke Amazone-stammen die het niet zouden laten om hun vijanden te doden.

Pater Carlo Crespi is een mysterieus en controversieel verslag van een priester in Ecuador met claims van onbekende beschavingen, vreemde gouden artefacten, een ondergronds grottenstelsel met een metalen bibliotheek, afbeeldingen van vreemde figuren die Amerika met Sumerië verbinden, symbolen die een onbekende taal uitbeelden, bewijs van buitenaards contact en een Vaticaanse samenzwering waarbij duizenden vermiste artefacten betrokken zijn. Hij kwam in 1923 naar Ecuador. In 1927 hielp hij bij het maken van een documentaire over de Shuars en werd ook de eerste expeditie naar de Los Tayos-grot uitgevoerd. Vanwege zijn gastvrijheid en vrijwillige hulp ontving hij geschenken van de Shuar-gemeenschap, zoals artefacten van goud en andere edele metalen: scepters, helmen, platen en schijven.

Het is vreemd dat de afgebeelde symbolen op de metalen artefacten niets met de Shuars te maken hadden. Crespi geloofde dat de oude hiërogliefen, gegraveerd op metaal, het geheim bewaarden van de archaïsche taal van de antediluviaanse mensheid. Helaas ging zijn collectie in 1962 verloren bij de kerkbrand, maar wat er over was, was genoeg om de wetenschapper te intrigeren. Sommige artefacten vertoonden een opvallende gelijkenis met andere oude culturen. Er waren beeldjes en bas-reliëfs die ondubbelzinnig lijken op de vondsten van het oude Egypte en Sumerië.

Dergelijke verhalen moedigden ontdekkingsreizigers aan om de meest afgelegen plek in Zuid-Amerika te bezoeken. De eerste expeditie naar Tayos in Ecuador werd uitgevoerd door de Schotse ingenieur Stan Hall in 1976. Hij werd vergezeld door meer dan 100 mensen. Onder hen waren er Britse en Ecuadoriaanse regeringsfunctionarissen, vooraanstaande wetenschappers en speleologen, Britse speciale troepen, professionele speleologen en astronaut Neil Armstrong, die diende als erevoorzitter van de expeditie. Het was een van de grootste expedities van de topmensen van de regering.

Wat ze tijdens de expeditie ontdekten, was een begraafplaats uit 1500 voor Christus en stenen doorgangen die kunstmatig leken te zijn uitgehouwen. Bij de grot is onderzoek gedaan, de wetenschappers hebben het gebied in kaart gebracht en daarnaast zijn er archeologische vondsten gedaan. Er werd echter geen goud opgegraven en ze konden geen metalen bibliotheek of enig teken van een geavanceerde beschaving vinden.

Het bleek dat Moricz Daniken alleen artefacten uit de ondergrondse kamer en een deel van de ingang ervan liet zien, maar hij hield de plaats van de Metallic Library geheim. Hij stierf 15 jaar later, in februari 1991. En Hall probeerde de man te vinden die Moritz had verteld over de locatie van de metaalbibliotheek.

“Hall had een naam – Petronio Jaramillo – maar niets meer …” Eindelijk, in september 1991, vond hij hem en ontmoetten ze elkaar. Jaramillo verklaarde dat hij de bibliotheek in 1946 was binnengekomen toen hij 17 jaar oud was. Zijn oom wees hem de plek. Hij had een vriendschappelijke relatie met de lokale Shuar. Ze nodigden hem zelfs uit om een geheim te zien in dankbaarheid voor de vriendelijkheid en goedheid die hij jegens de stam had getoond.

Jaramillo kwam daarna nog minstens één keer in het systeem. Bij die gelegenheid zag hij een bibliotheek bestaande uit duizenden grote, metalen boeken op planken gestapeld, elk met een gemiddeld gewicht van ongeveer 20 kilogram, waarbij elke pagina van één kant bedrukt was met ideografieën, geometrische ontwerpen en geschreven inscripties.

Er was de tweede bibliotheek, bestaande uit kleine, harde, gladde, doorzichtige (wat op kristal leek) tabletten, gegroefd met evenwijdig ingelegde kanalen, gestapeld op schuine planken van schragen die bedekt waren met bladgoud. Er waren zoömorfische en menselijke beelden (sommige op zware sokkels), metalen staven van verschillende vormen, evenals verzegelde “deuren” – mogelijk graven – bedekt met mengsels van gekleurde, halfedelstenen.

“Er was een grote sarcofaag, gebeeldhouwd uit hard, doorschijnend materiaal, met daarin het met bladgoud bedekte skelet van een groot mens. Kortom, een ongelooflijke schat, opgeborgen als verborgen ter voorbereiding op een aanstaande ramp.”

“Op een keer haalde Jaramillo zeven boeken van de planken om ze te bestuderen, maar ze waren te zwaar om te dragen. Hij heeft nooit enig fysiek bewijs geleverd voor zijn beweringen, wat zou kunnen verklaren waarom hij in de schaduw van dit verhaal wilde leven.

Hall vroeg hem wel waarom hij nooit foto’s had gemaakt. Hij zei dat het niets zou bewijzen. Toch verklaarde Jaramillo dat hij zijn initialen in de zeven boeken had achtergelaten, zodat, als de bibliotheek ooit zou worden ontdekt, zou kunnen worden bewezen dat hij het was die erin was binnengegaan.

Door de jaren heen hebben archeologen veel sporen gevonden van voorheen onbekende oude culturen in Midden- en Zuid-Amerika. Vanwege kritiek die Daniken in de pers kreeg, zweeg hij 37 jaar lang over het onderwerp. In 2007 publiceerde hij een boek met de titel ” History Is Wrong “, waarin hij alle documenten uit die tijd publiceerde over wat er toen werkelijk was gebeurd. Daniken is ervan overtuigd dat de Metal Library bestaat, en dat er ook onbekende scripts bestaan.

Referenties: