Inspiratie i need it
Ik heb weer gedichten geschreven in no time…
ik bedenk ze oid..?
Ik zie een mooi plaatje en heb ineens woorden
Waar gaat het over?
Mijzelf?
Niet echt, soms wat zinnen en soms wat van alles anders..alsof ik woorden put uit een bron…die ik ken…zag, las, weet…
Soms heb ik geen inspiratie en dan baal ik.
Ik heb dat zo nodig…om te kunnen schrijven!
En ik moet ook schrijven…dat is mijn ding, ik moet kunst maken, ik moet dichten…
ben alleen niet bekend oid…dat wil ik ook niet zijn trouwens.
Lijkt me vreselijk.
Ik vind het heerlijk om te schrijven en woorden te zien als muziek noten in mijn geest die aaneensluiten…
op een andere zin…
en zo een beeld scheppen…ik wil nog meer vangen in dat alles…dromerigheid, mystiek, gratie, passie, liefde, alles..maar ook het negatieve, dat is.
Zonder duister is er geen licht.
Iemand zei ik wil alleen zijn.
Maar jij was nooit alleen
Ga alleen zijn en ga ervaren
Dan weet je waar je over praat
Ik kan nu uren doorschrijven met dichtsels etc…ik doe het niet.
hopelijk komt er een andere keer weer veel inspiratie op mijn pad.
Ik merk dat alles een patroon heeft…
Soms kan ik tijden schrijven over de politiek, soms niet, geen zin, soms kan ik alles beschrijven wat is, soms niet, soms moet ik een tijdje bezig met kunst en soms met muziek en dan schrijven en dan dichten en dan…en zo gaat dat maar door…
Ben je dan een kunstenares?
Geen idee, ik geef mijzelf geen stempels ik ben mijzelf gelukkig!
Ik zie en neem waar…in alles rondom mij de kleine dingen de grote dingen en…alles is als prachtige glanzende sterren, sprankelend, als muziektonen
net als de echte liefde
zou moeten hebben…
Maar had ik die liefde
Dan zou ik misschien minder schrijven…
🙂
