Inspiratie

 

Als je problemen hebt
Verwacht dan niets van een ander
Zij doen vaak niets voor jou
Als je verdriet hebt verwacht dan geen schouder
enkel kou
Als je het niet ziet zitten
vraag er niet om
Blijkbaar zijn velen te dom

Maar als zij aankloppen bij
jouw deur
Om te vragen om hulp
Bij hun tranen, problemen en verdriet
Sla die deur dan ook maar dicht
Want zulke mensen verdienen jou niet

 

©Angelwings

 

Men zocht
In alles
Van alles
Deden of ze wat wisten
of gezien hadden
Toch was er geen oorzaak
maar omdat
Er iets gevonden moest worden
Zag men dat het goed was
dat te goed was
En omdat er voor alles waar te goed voor staat
iets niet goed kan zijn
Verzon men maar wat
Dat normale liefde
tussen mensen
Een zonde was
En ging men kijken
of het weer gebeurde
Een simpel liefdevol gebaar
Het lachen
Het klopje op een schouder
Een pluisje van de jas
Men zag men lette op
Want men had toch gezegd…?
Gelijk spionnen
brokkelde alle vertrouwen af in de mensheid
Maakte men zoveel kapot
Zo onzinnig
Zo dom
Men wist niet waar men mee bezig was
kwetsende woorden
kwetsende rapporten
Verzinsels
Verdraaide woorden
Ze waren zelf zo verrot
Alleen dan kan een mens
zulke vreemde dingen beschrijven
Als iets in de geest leeft van iemand
Projecteerd men het er uit.
Op den duur komt de waarheid boven
Vergeten kan men nooit meer…

©AngelWings

Over de doden niets dan goeds
Dat geblabla
“Mis diegene zo”
“Mis diegene zo vaak”
Mis, mis, mis…
Diegene vond jou niet eens zo aardig
Je was niet bepaald altijd lief
maar zoals gewoonlijk
wordt er niets geleerd
Snap je alles verkeerd
Kon je altijd zo goed met diegene
Om jezelf te sussen
Je schuldgevoel in slaap te kussen
Vergeet je wat diegene je vroeg
Met al die mooie woord doenerij
Blijft er niets over
van die groen beloofde wei
Ging men gewoon weer zijn eigen gang
En soms als men je tegenkomt
Wordt men even bang
Omdat je de waarheid weet
Maar niet zegt
Ontloop mij maar
Ik heb niemand zoals jullie nog nodig
vergeet maar wat zij ooit nog vroeg
Slaap verder met je mooie dromen
En vertel jezelf hoe goed je toch was
Voor diegene
Hoe geweldig jullie het altijd samen hadden
En vergeet de waarheid maar
Welke ik weet
”Egoism is not my name”!
Loop maar weg,…
©AngelWings

 

Ik en ego
Ego en ik
Ego dat ben IK
Ego zonder mededogen
of begrip
Ik en de rest stik
Ik ben iemand
Ik heb dit bereikt
Ik ben dat en zus en zo
Ik ben iemand kijk mij eens
Als een kind gelijk
gelijk een pauw
Trotserig
protserig
Showt men zijn mooie staart
(Huisje boompje beestje, kids en baan)
Kijk mij…zie mij hier eens staan
Ik gelijk een mier zo klein
Op deze grote aardkloot
We gaan allemaal dood
maar ik
Ik
Ik geniet
en jij
stik
Ik wil niet denken over anderen
de zondvloed komt na mij
Ikke ben het, ik!
Egoistische Stik

 

©AngelWings
Een huis
Een man
Kinderen
Een tuin
Een ringetje
om door het huis te halen
Geen kleedje ligt er scheef
Het Iq daaraan viel veel bij te schaven
Wie had dat nu ooit gedacht
Maar als je valt met man en huis
Val je tenminste nog zacht

©Angelwings

 

De pijn
De tranen
De eenzaamheid
Had je dat verdiend?
Had iemand op je bezorg(geboorte)pakket
geschreven
soms

“Stamp dit in de grond”

Hoe men met een lach
een glimlach
meewarig
Hun eigen zelf
ophemelden ten koste van jou

Niet begrijpend
Hoe je hun ziel doorgronde keer op keer
En niets kon zeggen
Want dan deed je hen zeer?
En dat wilde je niet
Dat was onrecht
ten top
Maar ondertussen kreeg jij telkens een schop

 

©Angelwings

 

Levende woorden gelijk een slang
Gelijk een adder onder het gras
Sluipend gevaar
Dat binnenkomt zonder waarschuwing zowaar
Alsof je dat niet wist
Begreep
Allemaal geheime woorden
Samenhang
ten koste van
Maar dat kon niemand deren
enkel
…
maar die deden niet terzake want
het draaide toch om hun eigen hachje
Brutaliteiten
Toegestaan
met een gesloten oog
Wetend dat niemand zoiets zou doen
Of zeggen
Laat je hen spreken
en weet je
in je achterhoofd
dat onrecht in alles bestaat
om je heen
dat er niemand te vertrouwen valt
En ipv andersom
lach je hen nu uit

Ook al lacht de laatste nooit het best
Omdat de laatste alles begrijpt
©Angelwings

 

Ooit had ik een wens
Ik vroeg aan God
Waarom de mensen zo deden
en waren
Wat hun beweegredenen waren
in wat zij deden
En waarom

Toen ik mocht begrijpen
Zag ik enkel pijn in mijn ziel
Hoe vergiftigd zij waren
Hoe instabiel
Hoe vaak zij over alles logen
Alsof ze zonder leugens niet leuker waren
dan met

Het beseffen is als een vloek
Omdat je het ook niet zegt
Dat de appel eten
van de boom van het paradijs
Geen hemel op aarde is
maar de mensheid zo intens grijs

 

©Angelwings