Paniek incarnaties
In de meeste gevallen gaat een ziel direct na de dood direct weg uit de aardse dimensie. Uit vele ervaringen van mensen die korte tijd klinisch dood zijn geweest, weten we hoe zoiets ervaren wordt.
Hij verlaat het lichaam en verdwijnt door een soort tunnel. Aan het einde van die tunnel bevindt zich een prachtig licht, waarin de ziel wordt opgenomen.
Mensen die dit meegemaakt hebben spreken allemaal van een onvoorstelbare vrede en liefde, die ze in die situatie even mochten ervaren.
Opvallend is dat zij die dit meemaakten erna allen anders zijn gaan denken over leven en de dood, ze zijn meer relativerend geworden en liefdevoller.
Vrijwel niemand vond het prettig weer terug moeten gaan naar het aardse leven.
Als een ziel in het Licht is gekomen beschouwt hij zijn afgelopen leven en maakt daarna als het ware een nieuw plan voor een nieuw aards leven, al dan niet met hulp van een of meer andere zielen.
Soms verblijft een ziel na het overlijden zich helaas niet in het tussengebied. De reden daarvoor is dat hij geen afscheid van de aarde kan nemen, bv omdat het leven te plotseling geëindigd is.
De ziel is dermate verward en de drang om verder te leven is zo groot, dat de ziel in paniek direct nieuwe keuzes maakt. Hij grijpt dan meteen de eerste de beste kans aan om weer in een menselijk bestaan te incarneren. Iemand in een paniekincarnatie voelt zich vaak bijzonder ongelukkig in zijn nieuwe leven.
Begrijpelijk want de hoofdlijnen van dit nieuwe leven zijn niet overdacht en niet goed gepland. Zo iemand voelt zich hier en nu niet echt thuis in zijn lichaam.
Een paniek incarnatie kan dus zijn veroorzaakt door een plotselinge dood in een volkomen onverwachte situatie: een ongeluk bv. of een moord, of een bomaanslag.
In ieder geval is het altijd een situatie waarin iemand geen gelegenheid had om te beseffen dat hij ging sterven. De volgende twee voorbeelden zullen dit duidelijk maken.
Karin(24): Auto ongeluk
Karin gaf aan een leven te hebben gehad als jongen in Amsterdam, van 1959 tot 1970. Zijn vader was in dat leven arts.
Hij had geen broers of zussen en zijn ouders hadden een slecht huwelijk.
De jongen is op zijn elfde jaar verongelukt, hij stak over en werd aangereden en was op slag dood.
Deze ziel begon in paniek weer aan een nieuw leven. Tijdens de sessie had Karin een naar pijnlijk gevoel bij haar middenrif en voelde ze, wat ze zelf noemde een vreemde kilte in haar hartstreek.
Zij kreeg geen beelden maar voelde wel een soort herkenning. Karin heeft zich nooit echt thuis gevoeld in haar lichaam en in dit leven. Ze is al verscheidene malen opgenomen wegens ‘psychoses’.
Jan (64): Plotseling vermoord
Jan was een zeer trieste man. Hij vertelde in een voorgesprek dat hij zich zijn leven erg ongelukkig heeft gevoeld:’Ik heb van jongs af altijd het gevoel gehad hier niet thuis te horen, ik heb als het ware nooit in mezelf gezeten’.
Pas tijdens een derde sessie lukte het om kinesiologisch en dan uiterst subtiel, met Jan zijn onderbewustzijn contact te krijgen.
Het kwam er op neer dat Jan in een vorig leven vrouw was geweest. Haar echtgenoot had haar met een mes onverwachts in het bijzijn van hun drie kinderen vermoord.
Na haar dood was de ziel totaal verward. In plaats van naar het Licht te gaan om rustig weer een nieuwe incarnatie te plannen, is de ziel in paniek vrijwel gelijk weer aan een nieuw leven begonnen met alle gevolgen van dien.
Mensen met een in paniek geïncarneerde ziel hebben vaak iets onbereikbaars, iets vaags, alsof ze niet werkelijk aanwezig zijn. Ze hebben buitengewoon veel liefde, aandacht en begrip nodig!
Uit: Ben Kahmann
Ik leef mijn vorige leven
ISBN 90-6010-930-9