De algemene paniek activeerde de angst voor honger, de reden was een vorig leven

De algemene paniek activeerde de angst voor honger, de reden was  een vorig leven

Recente gebeurtenissen in de wereld die verband houden met het coronavirus, hebben op de een of andere manier invloed op veel mensen en veroorzaken een gevoel van angst en paniek.

Plots merkte zij dat ze zich vaker zorgen begon te maken en ze begreep de reden niet. Ze luisterde naar zichzelf en begreep dat ze bang was voor een gebrek aan producten, angst voor honger. De vorige leven herinnering ging gemakkelijk open. Video’s en foto’s met lege winkelschappen die regelmatig op internet verschijnen, hebben deze angst veroorzaakt. Onmiddellijk ging zij  in een innerlijk onderzoek om de oorzaak te vinden en de angsttoestand weg te nemen, die door geen enkele reden kon worden verwijderd.

Gelukkig vorig leven

De herinnering aan de ziel onthult haar laatste incarnatie voor het huidige leven, waar ze  rijk en gelukkig genoeg was. Ze zag dit leven al eerder toen zij op zoek was naar antwoorden op haar andere vragen. Maar nu heeft de zoektocht naar de oorzaak van de angst voor honger haar opnieuw tot deze incarnatie gebracht.

Regressie:

Ik ben 35 jaar oud, ik woon in St. Petersburg, dit is ongeveer 1917-1918. Geliefde en liefhebbende echtgenoot, kinderen, een mooi ruim huis en een rustig leven. Dit alles stortte onmiddellijk in na de revolutie. Ik verloor alles wat waardevol en belangrijk was. Mijn man ging vechten in het leger van Kornilov, de kinderen werden weggevoerd en ik verlies de hoop niet om ze te vinden. Maar het belangrijkste: ik weet niet hoe ik geld moet verdienen in de nieuwe omstandigheden en ik begrijp niet hoe ik voor mezelf moet zorgen. Alle gelukkige jaren in mijn vorige leven was ik vrouw en moeder en hielp soms mijn man bij zijn zaken. Ze vond het heerlijk om met haar kinderen te studeren, ondanks het feit dat ze hun eigen leraren hadden die naar het huis kwamen. Ik bracht hen liefde voor muziek bij, leerde hen piano spelen, we lazen en spraken veel. Alle financiële kwesties in onze familie werden door mijn man afgehandeld, hoewel ik van veel zaken op de hoogte was. Soms hielp ze hem, maar nam niet actief deel. Niets in ons afgemeten en kalme leven duidde op moeilijkheden. We hadden ons eigen landgoed, land en fabriek. Daarom hoefde ik absoluut niet na te denken over hoe te leven en geld te verdienen.

 

De hoofdoorzaak van angst voor honger

En in een oogwenk veranderde alles en stortte het in. Nadat de soldaten bij ons waren binnengevallen en alles in het huis begonnen te vernietigen, verloor ik het bewustzijn door een klap op mijn hoofd. Ik werd wakker in een verwoest huis, alles is kapot en er is geen oppas, geen kinderen. Ik dacht alleen maar aan hoe ik de kinderen kon vinden, maar ik begreep helemaal niet hoe ik dit moest doen. Er waren wat kleine voorraden voedsel in huis en in het begin waren er geen gedachten over waar het voedsel verder te halen was. Het was gevaarlijk om in huis te blijven, maar ik kon nergens heen. Om geen aandacht te trekken, trok ik mijn oude kleren aan en ga naar alle administratieve plaatsen die de nieuwe regering in beslag heeft genomen. Opvallend in de winkels, vallen de lege schappen en etalages op. Ik begrijp dat ik geen geld heb, de soldaten namen alle sieraden en ons eten. Vanwege hopeloosheid ga ik ermee akkoord om me te vestigen in het appartement van een van de commandanten, die enkele dagen heeft geholpen bij het zoeken. Binnen een maand begrijp ik dat het niet werkt om in een aparte kamer met deze man te wonen, maar het delen van een bed met hem ging mijn kracht te boven. Bovendien voelde ik ineens duidelijk dat hij me niet kon helpen om kinderen te vinden. En toen stond ik opnieuw voor een meedogenloze realiteit. Ik kan nergens wonen en heb niets. Waar te gaan. Waar eten te krijgen? Hoe te verdienen? Ik weet niet hoe ik iets moet doen.

En alleen rondom mij  de spot van mensen over de jongedame en de vreugde dat het “hun tijd was, maar de onze  voorbij was”. En nu verlaat ik het huis van deze man die mij een maand heeft opgevangen, en met een kleine koffer ga ik naar de huizen waar onze familie en vrienden woonden. In sommige huizen wonen soldaten en andere mensen, in andere zijn ramen dichtgetimmerd en hangen sloten overal. Ik probeer ergens te vragen om de nacht door te brengen of me een soort werk te geven. Als reactie doen ze belachelijk, zijn grof en lachen ze.

Ik heb nooit herkend in dat leven waarin alle mensen om me heen verdwenen, waarom ik niemand kon vinden. Ik ging ’s avonds naar de bank bij het kanaal en plotseling werd ik door wilde angst in bedwang gehouden. Ik heb geen kruimel van voedsel en sinds de ochtend had ik niets gegeten en mijn hoofd tolt van de honger. Op dat moment voelde ik in elke cel van het lichaam een ​​angst voor honger en daarna kwam een ​​gevoel van hopeloosheid. Hopeloosheid om iets te veranderen, mijn kinderen te vinden, op de een of andere manier te overleven en een oplossing te vinden.

Vochtig weer en kou begonnen ook het lichaam binnen te dringen en vermengden mijn cellen met angst voor honger en het onvermogen om verder te leven. In deze toestand kijk ik, zittend op een bankje, naar het water en besluit om dit leven te beëindigen.

Iets in mij leek dood te zijn (hoop). Ik gaf het op. Ik dacht aan een tijd waarop we allemaal gelukkig zijn: man, ik en onze kinderen. Ik neem mentaal afscheid en spring in het kanaal, beseffend dat koud water me weinig kans geeft om te overleven.

Was mijn Ziel van plan de angst voor honger te overleven?

In de ruimte tussen levens kom ik erachter dat deze situatie is gepland. Mijn ziel wilde de verschillende gevoelens van het aardse leven kennen en leren een uitweg te vinden in niet-standaard situaties. Maar zo’n vertrek uit het leven was helemaal niet gepland. Ik had veel vaardigheden en mogelijkheden, maar ik zag en wist gewoon niet hoe ik ze moest toepassen. Angst en wanhoop grepen me volledig en op de bank bij het kanaal nam ik een ongeplande beslissing vanuit de Ziel. Vanuit de ruimte van de Wereld van de zielen is een variant van het leven geopend, die mijn ziel van plan was te leven. Als bekwame en goed opgeleide vrouw moest ik gaan helpen bij het organiseren van scholen en het opleiden van kinderen die zich dat in het tsaristische Rusland niet konden veroorloven. Zo kon ik ook mijn kinderen vinden, die, zo bleek, in een klein asiel zaten, vergelijkbaar met moderne kostscholen.

Ook bij de planning zag ik een ontmoeting met mijn man, die die meedogenloze oorlog op wonderbaarlijke wijze heeft overleefd. Maar ik kon de moeilijkheden van een vorige levenssituatie niet aan. Ik kon de angst die in het cellulaire geheugen achterbleef niet overwinnen en dat manifesteerde zich in deze belichaming op het moment dat ik lege winkelschappen zag.

Resultaat van een eerdere onderdompeling.

Geen enkele angst verschijnt zomaar in ons leven. De hoofdoorzaak van de meeste angsten is uit onze vorige levens. En als we het beseffen, veranderen onze perceptie en sensaties. In dit leven was de ziel niet van plan er angst mee te verdragen, maar wilde ze leren een uitweg te vinden in niet-standaard en moeilijke situaties. En in mijn huidige leven heb ik dit meer dan eens met succes gedaan. Maar nu verscheen voor het eerst de angst voor honger. Als je de oorzaak van angst in vorige incarnaties vindt en onderzoekt , kijk je met heel andere ogen naar je leven. Een blik op angsten of situaties door de ogen van je wijze Ziel zal je helpen om gebeurtenissen te accepteren als een ervaring van onschatbare waarde, om je licht en kalm te voelen.

https://journal.reincarnationics.com/golod/

Interessant verhaal en begrijpelijk dat zij nu zo in paniek raakte.
Onbewust speelde dat vorige leven zo op zonder dat zij begreep wat de oorzaak was.
Alle zielen maken in vele levens situaties mee als deze o.a.
De tijden van de pest bv en de melaatsen, de Spaanse griep…al die zielen die dat meemaakten zullen momenteel meer onbewuste paniek ervaren dan anderen.

Hun angst is veel heftiger en soms erg onlogisch, maar qua reïncarnatie, is het dan wel weer heel erg logisch.

 

Hier kun je een vorig leven test doen

https://lonerwolf.com/past-life-regression-test/

Ik vind hem best kloppen in mijn geval:

Your answers to this test indicate that your most important past life lesson is learning how to express your creative gifts. You might be feeling weak, flaky, aimless, dull, or even aggressive and overly-opinionated at the moment as a result of your present or past life experiences. However, once you learn how to express your creativity, you will feel more self-actualized, emotionally balanced and open to giving and receiving.

Here are some tips:

• Find an appropriate form of catharsis that allows you to express yourself, e.g. painting, running, writing, singing, dancing, creating, building or even screaming.
• Learn to acknowledge your feelings and experience them without judgement, e.g. if you feel excited, allow yourself to feel 100% excited. If you feel angry, allow yourself to feel 100% angry. No emotion is innately “good” or “bad.”
• Chant.
• Sing a song to yourself or hum.
• Watch a funny movie or stand-up comedy show and laugh. *!*
• Practice assertiveness(!), or if you are normally aggressive and vocal, practice silently listening to others.
• Actively explore what brings you meaning and fills you with passion in life (you might be an artist, an innovator, a gardener, a nurturer, a scientist, etc.). Find ways of bringing your passion into your everyday life.