KOEPEL BOVEN DE GROND. HET ACHTSTE WERELDWONDER VAN ONZE VOOROUDERS

Deze koepel werd gebouwd door Jaroslav de Wijze, die onze aarde beschermt tegen de val van grote en kleine asteroïden.

De koepel boven de aarde wordt beschouwd als het 8e wereldwonder. Het wordt genoemd in de Koran en de Bijbel. Door deze koepel werd Rusland tot de revolutie van 1917 geleerd dat de aarde plat was en bedekt met een transparante koepel.

Raketten botsten op deze koepel. Het werd gestruikeld door onderzoekers van het Noordpoolgebied en Antarctica.

Ruimteschepen stijgen niet boven de koepel uit, vliegen eronder. Iemand raadde over de koepel, dus er was een onjuiste theorie over een platte aarde.

Een deel van de koepel is ingestort, en nu komen schepen die de Indische Oceaan bevaren ermee samen, als ze de koers hebben verlaten waar deze koepel al door onze beschaving is uitgehold, en vliegtuigen die van Australië naar Zuid-Amerika vliegen nog steeds een omweg moeten maken door Noord-Amerika.

De koepel is gebouwd van transparant massief en elastisch materiaal, dat rust op zes steunen op de Noord- en Zuidpool, evenals in de Atlantische, Indische en Stille Oceaan, die vele kilometers holle pilaren zijn die zich naar boven uitstrekken.

In de koepel zijn er gaten voor de doorgang van ruimtevaartuigen. Moderne schepen stijgen niet meer dan 300 km op, de koepel strekt zich uit tot een hoogte van meer dan 1000 km, op dezelfde plaats waar gaten werden voorzien, overlappingen werden daar gemaakt, zodat een voltreffer naar de aarde niet dreigt, en alleen schuine inslagen van asteroïden en kometen de aarde kunnen binnendringen.

Vallende ballen – gloeilampen, kunnen niet worden toegeschreven aan lampen die sterren imiteren, zoals beweerd door aanhangers van een platte aarde. Als dit zo was, dan waren er lange tijd geen sterren meer aan de hemel))

Hoogstwaarschijnlijk zijn dit delen van vliegende eenheden die hebben gefaald … Maar misschien, vanwege het bestaan van de aardes, niet alleen in de vorm van choronica rond onze Melkweg, maar ook in de vorm van vele identieke aardes op de plaats waar de aarde zich nu bevindt, verdeeld in verschillende dimensies van de ruimte en met tijdverschuivingen ten opzichte van elkaar.

Deze hyperruimte creëert een hyperaarde en kan theoretisch een oneindig aantal planeten bereiken op een enkel punt in de ruimte. Omdat het aantal dimensies onbeperkt is. En omdat er een constante kruising van ruimtes is (op het punt van verbinding van werelden), is er ook een uitwisseling van materiële objecten, niet alleen dieren, mensen en planten, maar ook technische details.

Mislukte pogingen om de koepel op te blazen met nucleaire explosies zijn meer dan eens uitgevoerd en ze begonnen in 1958, toen de Verenigde Staten specifiek een raket lanceerden met een nucleaire explosie van 1 kiloton, om de koepel binnen te dringen. En sinds 1961 heeft de USSR zich aangesloten bij de poging om door deze koepel te breken. Maar het heeft geen zin om het op te blazen, het is voldoende om er gaten in te vinden onder de overlap om de ruimte in te kunnen gaan.

V.Shemshuk “Apocalyps in de zestiende eeuw. Armageddon in de zeventiende eeuw. Een wereldwijde overstroming in de negentiende eeuw. Uitroeiing van zielen in de twintigste eeuw. Catastrofes in de eenentwintigste eeuw”