Laat mij vallen
Laat mij vallen
In de woorden
Van je net
Dat vol zit met
Venijn
Met woorden van zg vreugde
Van je schijn
Van een maan
Die vol schijnt
Maar leeg is
Als de achterkant
In het donker
Scheen
Laat mij vallen
Omdat ik maar
Een vrouw ben
Omdat ik niets voorstel
In jouw vage brein
Maak mij maar kapot
Je hoopt ooit te winnen
Maar die kans gun ik jou nooit
Je hebt mijn ziel
Vergiftigd
Met al je gebral
Je negativiteit
Alles dat goed was
Maakte je wel stuk
Stak je stokken
Tussen de spaken van mijn
Levenswiel
En wist je nog nooit
Wie jij voor je had
Een sterkere vrouw
Dan jij wil doen voorkomen
Als zwak
En dommer nog dan jij
Wat heb jij je vergist
Ik zie je jaloezie
Continu in alles wat je
aanricht
Gefeliciteerd
Ik zal je laten winnen
Als in alsof
Want anders
Raak ik nooit verlost
Van dat mormel
Dat jij bent…
Zo geen echte normale vent