Apisstieren Heilige stieren in oud Egypte

De verering van stieren in het oude Egypte gaat terug naar 3100 voor Christus. Nog voor de vereniging van Opper en Neder Egypte.
Verwijzingen naar deze cultus duiken op voor het eerst in de geschriften van de eerste dynastie en de eerste vermelding hiervan in het bijzonder stamt uit de 2de dynastie.
Maar pas in teksten uit het latere Midden en Nieuwe Rijk vinden we uitgebreidere informatie.

De Apisstier was volgens het oorspronkelijke geloof de belichaming van de god Apis, een godheid uit de tijd van de 1ste dynastieën, die werd geassocieerd met de vruchtbaarheid en later werd verweven met de God Ptah. De stier werd niet zozeer beschouwd als een boodschapper of een bemiddelaar tussen de mensen en de goden, maar als aardse belichaming van de ka, de levenskracht, van de God Tpah zelf. Interessant genoeg is het woord ka ook het woord voor stier. Na de dood van de apisstier zou de ka van Ptah overgaan op een andere stier, zodat de levenskracht van deze God voort zou bestaan voor altijd.

Toen Osiris later in de ontwikkeling van de Egyptische religie de identiteit van Ptah aannam en Ptah-Sokar-Osiris werd, werd ook de Apisstier geassocieerd  met Osiris.
Vanaf dat moment stierven deze dieren geen natuurlijke dood, maar werden ze na 28 jaar, de leeftijd waarop Osiris door zijn broer Seth zou zijn vermoord- ritueel gedood tijdens grootse ceremonieën.
De stier werd dus verdronken net zoals volgens de legende Osiris zou zijn gestorven.

Herodotus schreef het volgende over deze stier.

De apis is een kalf van een koe die hierna nooit meer een kalf kan krijgen.
Volgens het Egyptische geloof daalt vanuit de hemel een lichtflits neer op deze koe en baart zij daarna Apis.
Het apis kalf heeft duidelijk kenmerken: Het is zwart met op het voorhoofd een witte driehoek.
Op de rug een afbeelding van een adelaar (Haargroei?) De haren van zijn staart zijn dubbel en onder zijn tong bevindt zich een teken van de scarabee.

Deze stier werd met enorme eerbied behandeld.
En leefden op een terrein in Memphis.

De Egyptenaren dachten dat hij een orakel was.
Ze dachten de toekomst te kunnen voorspellen aan de manier waarop de stier zich bewoog of welk voedsel hij wel of niet at.

Jaarlijks vierden zij een feest ter ere van deze stier.
Dat feest duurde 7 dagen lang(week).
Tijdens een processie werd de stier getooid met sieraden en bloemen en door de menigte geleid en als kinderen die dicht genoeg bij hem waren,  zijn adem roken dan
zouden zij  de toekomst kunnen voorspellen.
Als de stier stierf werd het lichaam van de stier gebalsemd en onderging dan dezelfde rituelen als die van de farao’s.
Het lichaam van de stier werd gemummificeerd.
Meest in een lighouding, vergelijkbaar met de sfinx.

Daarna bracht men kunstogen in.
En de hoorns werden dan met bladgoud versierd.
De stier werd daarna naar het Serapeum gebracht in Saqqara.
Deze indrukwekkende catacombe werd alleen gebruikt voor Apis stieren.
Tot nu toe zijn er 67 graven ontdekt.
Vanaf de 23ste Dynastie werden de stieren in een enorme granieten sarcofaag geplaatst.
Men ontdekte ook enorme vazen met daarin net als bij de farao’s ingewanden van de stier.
Vaak met de naam erbij van de moederkoe.
Zij werd ook vereerd en stond bekend als de Isis koe.
Maar ook de geboorteplaats van deze stier stond erbij beschreven.

Deze cultus duurde voort tot 398 na Christus, tot keizer Honorius het verbood.|

En hierna het Serapeum liet verzegelen.

 

Maar dan deze video! 🙂

Ancient Electricity Made in the Serapeum of Saqqara in Egypt | Ancient Architects

Deze stieren hadden immers de kracht van Ptah!
ENERGIE DUS… de moederkoe was geraakt door de bliksem … energie…