web analytics
11:11 Dubbele getallen
AngelWingsReincarnatie

Regressies van AngelWings

Regressies:

 

De Nederlandse regressie cd

...

Ik zag een soort landhuis, een huis dat lijkt op een huis hier in de buurt, wit, mooie tuin eromheen!

Jaartal 1738 of 1838¿

Ik was 32 op dat moment, (de drie komt wel terug in dat verhaal! 😉 ) ik zag een jurk en schoenen voor mij…je weet wel van die rijglaarsjes, waar ik in dit leven, in mijn jeugd al ook erg aan gehecht was en nog ben… de jurk lijkt donkerrood, later bruinig…lang dat wel~!

Ik zie een vrouw lopen in een tuin, met een lichte jurk aan, we waren niet arm …ik denk, wie is die vrouw, ikzelf? Nee duidelijk niet, maar ze was mijn moeder oid.

Mijn moeder in dit leven, is mijn zus in dat leven dat voel ik heel sterk.

Eén van ons overlijdt jong door een ziekte, een griep oid…

Ik denk dat ik dat was…ze miste mij, ik haar…heel erg!

Denk dat we erg verbonden waren nml.

Opeens zie ik mijzelf op een oude houten trap in een boomgaard, ik wilde een appel plukken, ik val…ik breek mijn rug en ik voel onderin mijn rug, waar ik nu ook vaak  een zwakke plek heb, vaak als ik teveel doe…een intens vlijmende pijn opkomen!

Ik weet dan, dat mijn rug gebroken is…ik kan niet meer lopen in dat leven…ik zit later  in een oud soort rolstoel. Zie hout, ik heb nooit oude houten rolstoelen gezien maar als ik zoek online kom ik ze tegen, die dus.

chair AnGel-WinGs.nl

Ik kan dus niet lopen, maar hierdoor ontwikkel ik dus een enorme creativiteit, elke keer opnieuw, maak ik dingen, ik schrijf. Ik zie mijzelf schrijven.

Ik dicht, ik schilder ook…en ben met plantjes bezig…

Ik begrijp nu het oké gevoel, als ik hier nu mee bezig ben…ben dat zo gewend nml, het is wel goed zo gevoel!

Ik blijf in dat leven zonder partner, maar mis dit niet, want ik woon bij mijn ouders en familie..

Of het waar is, weet ik niet…Maar wel frappant om 2 maal hetzelfde te zien…

Bij dezelfde cd rom.

Fijn relaxt leven was het wel…herken mijn zoon, als mijn jongere broertje

 

-Mijn regressies naar vorige levens

 

Eerste regressie via een tape van Osho…. Engelstalig

Ik ga liggen op de grond op een matras en sluit mijn ogen en laat mij leiden door die stem op de tape…van tevoren spreek ik af met mijzelf en mijn e.v gidsen, dat ik meerdere levens wil zien….niet enkel één…

 

De tape begeleid mij door een aantal fases heen.

Ik kom aan bij mijn babytijd en ervaar opeens weer het gevoel als baby en wild bewegende beentjes…??¿¿¿ Alsof je gaat zwemmen op bed.

Als baby deed ik dat dus  schijnbaar altijd  (navraag later; zei mijn moeder, ja heel grappig was dat, -blijkbaar wilde ik graag lopen? Zie leven waarin rolstoel voorkwam)

Ik was dan dus enthousiast en blij. Althans dat gevoel kwam heel sterk naar voren.

Ik was het helemaal vergeten, maar dat gevoel weer te ervaren was fijn en prettig.

Toen kon ik verder gaan…terug in de tijd.

Plots….zie ik mijzelf als een blonde(?)  rijke dame in de Frans adellijke tijd

Balmoral Castle - 25 Ridiculously Regal Homes Of The Royal Family - Photos

Ik zie een kasteel en ik rijd op een bruin paard in een bos nabij en ik kijk richting dat kasteel en ik heb mijn haar opgestoken, en een soort hoedje op, ik zit schrijlings op het paard en ik spreek Frans, en dat terwijl ik nu niet de Franse taal onder de knie heb, ik zie dat er ook een hond om mij heenloopt, een soort jachthond. Ik heet in dat leven Charlotte du Servier of zoiets dergelijks…

(als kind vond ik Charlotte altijd een hele mooie naam)

Ik ga verder en wil nog meer zien.

Jews board trains bound for Treblinka, Skopje, March 1943. On the morning of 28 March 43, the 1st transport of Jews from Macedonia arrived at Treblinka after a 6 day journey

Maar opeens hoor ik Duitsers schreeuwen…

Du jude, schweinhunde… geblaf van honden,…

deuren slaan dicht van treinwagons, bruine oude  treinwagons

en ik raak opeens in paniek en wil niet meer verder kijken…het is teveel…

ik kom uit die regressie…

Ik wil niet verder…het is wel genoeg zo.

 

~~~~~~~~~~~~

Tweede regressie…

 

Bij Kim thuis

Kim is een online vriendin die paranormaal begaafd is en ik logeer bij haar een weekend.

We doen de  regressie bij elkaar om en om:

Ik duik ver weg in een tijd lang geleden, ik ga een symbolische trap af en sta in een bruine  sombere omgeving, ik zie een gang…en een deur. Vrij oud om te zien…(Ik houd in dit leven ook niet van donkere meubels, vind ik vreselijk, het liefst heb ik alles wit en licht)

 

Ik ga die deur door en zie mijn ‘’man’’ (blijkbaar) zitten aan een tafel, een man die altijd dronk en chagrijnig is. Hij moppert en hij scheld me vaak uit.

Ik breng hem iets te drinken, voel me als  zijn slaaf, maar heb weinig keus…

Hij mishandelt me geestelijk, telkens weer,  en in die tijd, het leek oud Engeland…kon ik niets anders dan aanvaarden, hoewel alles in mij in opstand komt tegen dit onrecht.

Photos Of Britain 🇬🇧 on Instagram: “What’s your favourite place in Britain? One of mine is this magical doorway flanked by two ancient yews at the Church of St. Edwards in…”

Opeens krijg ik het ijskoud, ik zie mijzelf buiten staan, het is nacht en ik klappertand.

Ik kan niet in het huis, hij heeft me buitengesloten, voor straf, al is die straf nodeloos en voortgekomen uit zijn drank verslaving en zijn kromme gedachten hierdoor.

Toch heeft hij zijn goede momenten wel.

-Ik heb veel moeite met mensen die dominant zijn in dit leven, die mij dwingen tot iets.

 

Een ander leven.

 

Ik zie mijzelf in de middeleeuwen. Oud Engeland? En woon op een soort kasteeltje, klein, of een groot landhuis?

Oud…grove bouwstijl…donkere stenen vermoed dat het  rond 1500 moet zijn?

Ik word ”gepakt” door mijn man, opgehangen door de dorpelingen, want ik was een ”ontrouwe” vrouw.

Ik had een minnaar, iemand waar ik me zo gelukkig mee voelde. Wel mee kon lachen en geluk voelde.  Mijn man kwam daar dus achter en hij was nu eenmaal wreed en bezitterig.

Hij was in feite dus de baas over mij, ik was niets voor hem, telde niet mee. Ik was maar een vrouw.

In die tijd vrij normaal?

Om mij te straffen, om mij de baas te zijn, maakte hij mijn leven stuk, misschien zei hij wel dat ik een heks was?

Ik zei altijd wat ik dacht en dat kon hij niet hebben, ergens was ik toen ook een beetje een rebel.

Ik had in dat leven heel erg lang zwart-donker haar en een fluwelen groene jurk aan, ik zag tevens een groenachtig heuvelland en bomen naast elkaar. (Ik vind lang haar erg mooi, maar een bepaalde tint groen kan ik niet echt prettig vinden, zeker niet als kleding)

Heel fel lichtgroen gras zie ik voor me, vreselijk fel alsof het pas was opgekomen,

denk aan lente oid, het regende flink, en allemaal mensen stonden daar,

What a Sad Thing It Is to See Eight Firebrands of Hell Hanging There published in the New England Magazine Volume 5 1892

en ik zou opgehangen worden. Misschien regende het al wel een tijdje en was dat gras verzadigd van de regen en daarom zo absurd lichtgroen, mijn jurk was donkerder dan dat gras.

Mijn man was er dus ook bij, hij voelde zich toch wel rot, ik wist dat, voelde dat,  want toch was dit wel erg, hij wist van binnen wel dat het niet oké was.

Maar toch wilde hij mijn trots breken, daarom moest ik gestraft worden voor de hel (ongelukkig zijn) door met hem te moeten leven en daardoor toch nog ergens het geluk te vinden bij een ander.

Ik kijk hem zeer doordringend aan, als ze de strop om mijn hals plaatsen en glimlach ergens trots, zo van mij kun je toch niet raken. Wat je ook doet.

Ik zie dan plots even later alsof ik iets oversla mijn lichaam hangen aan die boom, het lange haar als slierten nat om mijn gezicht en lichaam heen en die groene jurk natgeregend….dood… (ooit zag ik dit tijdens een gesprek met een idem paranormaal gevoelig iemand via msn, dezelfde beelden dus, ik schrok  toen, want ik snapte er niets van, frappant was dat ik precies dezelfde beelden weer zag tijdens die regressie (2 jaar later) en dus beter begreep waar die beelden vandaan waren gekomen! Tevens heb ik enorm veel moeite met mensen die me in mijn hals knijpen, aanraken zomaar,  voor de gein of tijdens stoeien oid, ik kan niets velen qua druk in mijn hals, die is gewoon erg gevoelig, tenzij liefdevol)

Ik  kijk ernaar van afstand en zie de zinloosheid in en van het beëindigen van dat leven, verdrietig verlaat ik die plaats.

In die man herken ik iemand in het nu.

Dan zie ik een leven waarin ik eveneens met deze man getrouwd ben.

Hij is machtig en rijk. Is het in een leven hiervoor of hierna, of is het hetzelfde leven, het lijkt wel op elkaar nml. ik weet het niet, het is eveneens een naar leven  met deze man, het lijkt wel of ik ben uitgehuwelijkt tegen mijn zin. Ik lijk ook veel jonger dan deze man.

Ik ontmoet een staljongen en we krijgen, hebben een relatie, en het is geweldig met hem, we lachen samen, zitten uren te praten en te lachen in het gras. Ik weet dat het niet mag, maar toch ben ik zo gelukkig bij deze man, als ik bij hem ben dan voel ik enorm veel blijdschap in mijn hart .

Op een dag is hij weg en komt nooit meer terug?! Ik begrijp dit niet, want we waren echt dol op elkaar. Ik mis hem heel erg en dagelijks denk ik aan hem en kwijn weg, na maanden hoor ik nieuws

Hij is dood, gevonden onderaan een klif, zie plots veel water, ik denk aan de zee,

”rock” is het woord dat in mij opkomt, hij schijnt zg te zijn gevallen maar ik weet : mijn man weet er meer van.

Latrabjarg Bird Cliff Iceland West Fjords

https://www.metrolyrics.com/the-white-cliffs-of-dover-lyrics-vera-lynn.html

Mijn man zegt niks, ik praat ook niet met hem, dat hoort niet ofzo in die tijd? Er is veel afstand. Mannen en vrouwen hadden niet veel met elkaar op? Contact is er nauwelijks, toch weet ik dit.

Die pijn, het verdriet , die vriend te moeten missen blijft me altijd bij.

Herken de man wederom in het nu, verklaart veel om  in het nu, om weg te gaan, die angst die ik heb, en  nog wel heb ergens, alsof weggaan de dood inhoudt of gevaar.

Ik wilde weten wie die vriend was en zag nog een leven waarin wij bevriend waren, twee goede vrienden in tijd van Robespierre hoor ik, ik was daar een man, twee levens dus tot nu toe zover ik weet, dus je wisselt wel.

Ik zie als in een visioen  ineens witte  pruiken, wij schreven samen een soort krant, pamflet, met nieuws berichten die niet mochten, over de koning etc

we hadden geen enkele spijt om oprui te veroorzaken,

Robespierre and the French revolution

we lachten samen veel, erg goede vrienden dus.

We werden opgespoord en dus uiteindelijk onthoofd. Wat ik gelukkig niet meekrijg tijdens de regressie, herinner me nog een film waar dat in naar voren kwam en ik er flink last van had…

~*~

Eveneens zie ik weer dat leven als ‘Charlotte du-de?  Servier, servere, severe?’ zo klinkt de naam bij uitspreken,

Ik was de naam vergeten na jaren,

maar toch komt die naam weer naar boven.

Ik was toen getrouwd met een veel oudere man, hij is heel goed voor mij en we hebben kinderen, hoeveel weet ik niet, maar wel redelijk wat, denk 6 kinderen oid.

Die man komt om, ik vermoed bij een val van zijn paard tijdens de jacht en ik blijf achter alleen en denk veel en vaak aan  deze goede man.

Ik zie het kasteel, de tuin, de ramen en maak hier later een tekening van.

Ballyfin

Kim logeert bij mij:

Derde regressie bij mij thuis met Kim…:

 

Dan zie ik een vorig leven

Oorlog Duitsland. Helaas een hoofdletter voor dat land…sorry kan het niet laten..!

Zie een Duitser blond, blauwe ogen, iemand die ik ken van het nu, maar dan blank…etc…

uniform aan.

we hebben een relatie, maar als de oorlog bijna  uitbreekt laat hij mij vallen, want ik ben (maar)een jodin.

(in het nu zag ik hem eens naast mij staan en ineens zag ik hem heel anders, dan hij was, want ineens was hij blond en had hij blauwe ogen, dit verbaasde me heel erg op dat moment, niet wetend wat me overkwam nml)

Photo: Yellow and Black Star Which the Jews Were Required to Wear in Occupied Holland During World War 2 : 16x16in

In die oorlog word ik eenmaal verkracht door een groep duitse soldaten, waar hij bij is en hij dus ontkend mij te kennen.

Ze laten me liggen op de grond en hij komt later terug en brengt me toch naar mijn huis

de volgende dag heeft hij mij toch verraden, adres etc,  verstand en gevoel bij hem liggen niet op een lijn en ik word opgepakt en weggevoerd naar een kamp.

Mijn halfbroer uit Egypte zo blijkt later.

Wagons opgesloten. Duitse herdershonden die ruikend en snuffelend rondgaan langs de wagons  en blaffen ( Ik hoor geblaf tijdens de regressie) de duitsers die schreeuwen en roepen en wij als tamme makke schapen, die doen wat er ons gezegd wordt, we hebben geen keus. Hebben wij die keus?

De generaal stelt een heel belangerijke vraag sebastian: 'Hoe noemt de hond van Roosevelt?'

Ik vind Duitse herders overigens prachtig!

In die wagon krijg ik het zo benauwd, niet weg te kunnen, die vrijheid die me alweer wordt afgenomen, zelf te kiezen en te beslissen.

Majdanek concentration camp. Lublin, Poland, 1994 by Erich Hartmann

In het kamp zie ik later achter de hekken elke dag een man lopen, die vriend uit een vorig leven, we hebben contact ook al praten we niet en dat is een troost, soms raken we elkaars handen aan door de hekken heen, zo op een zielsniveau begrijpen we  wie we waren en toch het is een beetje magisch een zeer geestelijke  liefde op afstand. Wel mooi en bijzonder omdat het kracht gaf!

De dag komt, dat we de gaskamer ingaan

ik zie de kille kamer,  alles is wit, kil en de sfeer is heftig en zwaar.

Gas chamber door at nazi concentration camp - pin by Paolo Marzioli

We zijn naakt, en we zijn erg bang en er is een kind, een jongetje

mijn zoontje nu, denk ik, hij lijkt er wel iets op nml.

Hij is zijn moeder kwijt, er is paniek alom

ik til hem op,  als het gas komt en in mijn armen sterft hij -snakkend naar adem¿ Of huilt hij zo hard? Angst pure angsten overspoelen ons, alleen ik kijk naar hem en hou hem stevig vast. Ik kijk niet om mij heen… Ik kan en wil dat niet alles is zo onvoorstelbaar erg.

 

Als hij dood is, mijn hart breekt,  ga ik zelf en val neer

samen gaan we naar het licht.

—-

De hyperventilatie nu, die ik vaak had-was allergie- komt hier denk ik vandaan

Als ik me bekneld voel in het leven, mijn vrijheid beperkt wordt

krijg ik dat, heb ik er last van.

Hierna begreep ik de enorme paniek die mij in dit leven overviel toen mijn kind onder narcose ging alsof hij stierf in mijn armen. De ogen die sloten en ik dacht dit is het dus dat einde…misschien wel dezelfde gedachten als toen.

Edfurecon The temple of Karnak was known as Ipet-isu—or “most select of places”—by the ancient Egyptians. All Text & artwork is © Mark Millmore.

Dan zie ik een leven als Egyptische dochter van een rijk machtig man of het een farao is kan ik niet zo goed zien of ervaren maar gezien de ruimte die gevuld is met goud en marmer moet dit haast wel.

Ik ben getrouwd met mijn broer half broer??

(wist toen niet dat dit kon, las later online dat dit normaal was in die tijd?)

Herken weer de broer als iemand in het nu,

*hoezo karma*

Egyptian Decor Wall Hanging Tapestry, Old Egyptian Papyrus Depicting Queen Nefertari With Historical Empire Artwork, Bedroom Living Room Dorm Accessories, By Ambesonne

Hij is niet in orde, machtsbelust maakt hij het land kapot en ik moet hem dus ombrengen van de regering, ik ben nog best wel jong.

Ik heb gif in zijn glas moeten doen, of het hem moeten aanbieden,  als bewijs van mijn trouw aan het land,

Ik voel de snijdende spanning in die grote zaal en de gouden inktpot op het inmens grote bureau van marmer, inktpotten, wat zijn het, zie er een gouden leeuwenkop op staan,

heel mooi wel, en  iets met pauwenveren??

kan het niet goed zien

(heb dit eerder gezien in een droom)

Ik vind het wel erg dat mijn broer moet sterven, ondanks zijn verziekte geest

het moet, maar het voelt niet goed aan. Voel intens veel spanning ben te jong hiervoor en waarschijnlijk mijn halfbroer ook.

 

 

 

Ook zie ik dan een sterfbed van een oude vrouw

ze sterft en heeft het benauwd , haar  longen zijn niet goed, dan zie ik dat ik in de wolken terecht kom, waarin een deur zit, die deur doorgaand, kom ik uit bij die andere zijde en zie een prachtig landschap.

 

Ik zie mezelf ook als een Indiaanse vrouw die sterft tijdens een bevalling

ik zie de grote teepee boven me. Wist niet dat die zo groot konden zijn.

Via google ontdek ik later dat er teepees bestonden die enorm groot konden zijn.

Native American Indian Tribe Vintage 8x10 Reprint Of Photo Native American Indian Tribe Vintage 8x10 Reprint Of Photo Here is a neat collectible featuring a Native American Indian Tribe. Vintage 8x10 Reprint Of photo. Reproduced photo is in mint condition. This photo will be shipped protected in a padded mailer. Please note the Photoseeum fine print in the foreground of all the photos will not be in the printed version you purchase. All of our photos are developed in photo labs, using the finest

Het was echt heel groot, wat me verbaast, want ik heb ze nooit gezien dus hoe kan ik weten dat ze groot zijn?  Denk dat ik de dochter ben van een opperhoofd en dat ik daarom daar in die grote tent was.

Later zie ik een foto van een teepee in het nu en denk..

ja dat is het, zo zag het eruit met die vuurplaats in het midden..

In dat beeld zie ik dat er indianen om mij heen zijn, mijn familie..

ook mannen!

Wat me verbaast, want mocht dat wel? Ik had een zoontje van 5 jaar en een partner, ze zijn bezorgd maar ik red het niet, tijdens de bevalling sterf ik.

Ben ook bang voor bevallingen in dit leven.

Niet onterecht overigens.

 

Daarna.

Tribal Male Beauty

Ik zie mezelf als een jonge mannelijke  indiaan..

Ik voel mijn lichaam, zo sterk, ik verbaas me over de krachten in mijn lichaam, de jeugd, de intense gezonde krachten die er in mij zijn. Alsof dit een normaal iets is bij de indianen.

Ik voel me zo krachtig, mijn spieren zijn enorm soepel

en gezond.

Ik ben daar een man, lang geleden.

En voel me intens sterk, wonderlijk gevoel is dat, zo bewust zijn van je lichaam!

We vechten in een oorlog

en ik sterf daarbij,

ik zie de zinloosheid in, in dat leven  van het  vechten en oorlogen en krijg respect voor ouders en kinderen en die liefde tussen hen…

Maar ook dat het zonde is om een lichaam zo gezond achter te laten, een lichaam dat nog jaren had kunnen leven en dan sterft door haat en nijd.

(daarna ben ik niet zo gecharmeerd meer van het indiaanse leven

als kind wilde ik wel altijd verkleed als indiaan naar feestjes op de kleuter school 😉 )

mary magdalene priestess | The Daughters of Venus - Are You Her Priestess? @

Egypte

 

Ik zie mezelf als een priesteres? Heel erg lang geleden de beelden zijn zelfs vager…

Ik moet een test afleggen in een soort tombe?

het is heel donker,

ik sta doodsangsten uit, dit lijkt dagen te moeten duren?!

Ik ben nu nog niet happy als het stikdonker is… krijg dan het gevoel te stikken! Als kind al en nu nog.

In Egypte, uit welk leven dit is weet ik niet ,

heb ik een relatie met een Romein?

En we krijgen een zoontje

althans ik krijg een zoontje van hem ,de Romein woont niet bij mij?

Als er onlusten uitbreken

wordt mijn kind gedood

ik moet weg uit dat land

ben niet in Egypte

moet terug naar Egypte dus, de pijn van een kind verliezen is gruwelijk pijnlijk…daar kom je niet meer overheen, nooit.

 

——————

 

Dromen

 

In de tijd dat ik een relatie heb met iemand, ga ik naar mijn bed en vraag

aan het ”al dat is”, God dus enzo ofzo.. of ik een droom mag hebben, waarin ik mag zien uit welke levens ik

deze persoon ken.

Wonderlijk, die nacht krijg ik enkele  dromen. Serieus!

 

De eerste gaat over het leven in Egypte, zoals beschreven bij de regressie.

Precies zoals daar, zie ik hoe alles verloopt.

Iets minder gedetailleerd maar toch.

Ik zie ook een leven waarin hij een soort Griekse arts is en we worden aan elkaar voorgesteld, hij leek wel aardig te zijn voor mij en is niet arm.

Dan zie ik een leven waarin ik als  onbewuste jongedame een soort gouvernante oid ben, en ik zorg voor de kinderen van de eigenaar van een landgoed, hierbij ontmoet ik een klerk die me heel leuk vind, beiden zijn we wat verlegen, maar het schijnt toch iets te worden tussen ons.

Ik zie daarna  een leven in een warm land, ik denk Spanje die omgeving? Hij is soldaat oid en verdwijnt, we hadden een korte relatie, ik zie hem niet terug en krijg een kind.  Ik voel dat ik op zand loop met blote voeten en zag dat ik wederom lang zwart haar had. Mijn kind zit op een zandkleurige muur naast mij.

Ik wachtte ergens nog op die man, die nooit terugkwam.(schreef het in de tegenwoordige tijd..bizar wel!)

Mijn vorige levens gaan vaak wel over relaties… niet zozeer om mijzelf, als in IK en EGO.

Ik heb nog wat meer dingen gezien, maar die waren vaag, ook al waren ze korter terug…op zich vreemd wel, want je zou denken dat je juist die beter kunt herinneren, in Frankrijk mn.

Dat is dus niet zo, of er vielen niet echt bijzondere dingen voor.

Die voor het leven nu informatief belangrijk zouden zijn.
Of traumatisch.

Mijn sleutel in vele levens is de ander en de liefde.

Alleen zijn vind ik dus vreselijk!

Afschuwelijk zelfs. Maar je doet daar niet veel aan.

Je moet ook leren kiezen voor jezelf! Velen leven vanuit een ego…niet vanuit het hart.

We hebben vele levens, allemaal.

En elk leven geeft zijn lessen, elk leven is er een waarin je moet leren omgaan met problemen.
Waarin je leert sterker en wijzer te worden.

Waarin je leert kiezen voor jezelf bv.

Voor mij zeer verhelderend en wie weet vul ik dit nog aan want een regressie is in feite prachtig om mee te maken, omdat je dan iets opent dat gesloten was, waarin je alles zult herkennen dat bij jou hoort.

Come to our Time-Travelers Past Life Regression workshop this Saturday! Travel to a past life an a future life! Enjoy healthy refreshments and chat with like-minded people. 4-7 PM Saturday July 21st @ 38 E. Pine Street Altadena CA. Hosted by Jennifer Lisa Vest and Donna McKenna. Tuition: $50

 

Laat meer zien

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥