web analytics
11:11 Dubbele getallen
Wetenschap & Ontwikkeling

Natuurkundigen die met Microsoft werken, denken dat het universum een ​​zelflerende computer is

3f856a4063996ecbc0ca61f0f774d931 AnGel-WinGs.nlEen team van theoretische natuurkundigen dat samenwerkt met Microsoft heeft vandaag een verbazingwekkende pre-print research paper gepubliceerd waarin het universum wordt beschreven als een zelflerend systeem van evolutionaire wetten.

Met andere woorden: we leven in een computer die leert.

Het grote idee: het simulatieargument van Bostrom is de laatste tijd een hot topic in wetenschappelijke kringen. We publiceerden onlangs ” Wat als je in een simulatie leeft, maar er is geen computer ” om een ​​andere theorie te poneren, maar Microsoft heeft met dit artikel een kosmische “hold my beer” getrokken.

De paper, genaamd “The Autodidactic Universe”, en vandaag gepubliceerd op arXiv , beslaat 80 pagina’s en legt een redelijk goed oppervlakkig argument voor een nieuwe, genuanceerde theorie van alles.

Hier is mijn mening: op basis van mijn interpretatie van dit artikel, zou het universum bestaan ​​of het zou niet bestaan. Het feit dat het bestaat, vertelt ons hoe dat is verlopen. Welk idee (wet) ook veroorzaakte dat dat gebeurde, vormde de weg voor wat er daarna zou gebeuren.

De paper stelt dat de wetten die het universum beheersen, een evolutionair leersysteem zijn. Met andere woorden: het universum is een computer en in plaats van in vaste toestand te bestaan, wordt het bestendigd door een reeks wetten die in de loop van de tijd veranderen.

Hoe gaat het in zijn werk? Dat is het moeilijke deel. De onderzoekers verklaren het universum als een leersysteem door een beroep te doen op machine learning-systemen. Net zoals we machines kunnen leren om zich ontvouwende functies in de loop van de tijd uit te voeren, dat wil zeggen, om te leren, zijn de wetten van het universum in wezen algoritmen die werken in de vorm van leeroperaties.

Volgens de onderzoekers:

Als we bijvoorbeeld structuren zien ontstaan ​​die lijken op deep learning-architecturen  in eenvoudige autodidactische systemen, zouden we ons dan kunnen voorstellen dat de operatieve matrixarchitectuur waarin ons universum wetten ontwikkelt, zelf is geëvolueerd uit een autodidactisch systeem dat is ontstaan ​​uit de meest minimaal mogelijke startcondities?

Het is poëtisch, als je erover nadenkt. We begrijpen de wetten van de natuurkunde terwijl we ze observeren, dus het is logisch dat de oorspronkelijke natuurkundige wet ongelooflijk eenvoudig zou zijn, zichzelf in stand houdt en in staat is om te leren en te evolueren.

Misschien begon het universum niet met een oerknal, maar met een simpele interactie tussen deeltjes. De onderzoekers zinspelen op deze bescheiden oorsprong door te stellen dat “informatiearchitecturen typisch de causale krachten van vrij kleine verzamelingen deeltjes versterken.”

d4eb6905a5764311765111dd1d8cc52a AnGel-WinGs.nl

Wat betekent het? Als je het mij vraagt, is het spel opgetuigd. De wetenschappers beschrijven de steeds evoluerende wetten van het universum als onomkeerbaar:

Eén implicatie is dat als de evolutie van wetten echt is, deze waarschijnlijk in één richting zal zijn, want anders zou het gebruikelijk zijn dat wetten terugkeren naar eerdere staten, misschien zelfs waarschijnlijker dan dat ze een nieuwe staat vinden. Dit komt doordat een nieuwe toestand niet willekeurig is, maar eerder aan bepaalde beperkingen moet voldoen, terwijl de toestand in het onmiddellijke verleden al aan beperkingen heeft voldaan.

Een omkeerbaar maar evoluerend systeem zou regelmatig willekeurig zijn onmiddellijke verleden onderzoeken. Wanneer we een evoluerend systeem zien dat periodes van stabiliteit vertoont, evolueert het waarschijnlijk in één richting.

Om deze punten te illustreren, beroepen de onderzoekers zich op het beeld van een forensisch expert die probeert na te bootsen hoe een bepaald programma tot een resultaat kwam. In één voorbeeld zou de expert eenvoudig de magnetische markeringen op de harde schijf kunnen controleren. Op die manier zijn de resultaten van het programma omkeerbaar: er bestaat een geschiedenis van hun uitvoering.

Maar als dezelfde expert zou proberen de resultaten van een programma te bepalen door de CPU te onderzoeken, misschien wel de entiteit die het meest verantwoordelijk is voor de uitvoering ervan, zou het veel moeilijker zijn om te doen. Er is geen opzettelijke, interne registratie van de bewerkingen die een CPU uitvoert.

Je zou moeten onderzoeken hoe elk deeltje dat interactie had met zijn logische poorten tijdens operaties, veranderde om een ​​historisch beeld te krijgen van een computerprogramma door interne observatie van zijn CPU aan het werk.

De gevolgen: als het universum werkt via een reeks wetten die, hoewel aanvankelijk eenvoudig, autodidactisch (zelflerend) zijn en dus in staat zijn om in de loop van de tijd te evolueren, zou het voor mensen onmogelijk kunnen zijn om ooit de fysica te verenigen.

Volgens dit document hebben de regels die van toepassing waren op concepten als relativiteitstheorie 13,8 miljard jaar geleden functioneel andere operationele gevolgen gehad dan over 100 biljoen jaar. En dat betekent dat “fysica” een bewegend doelwit is.

Dit is natuurlijk allemaal speculatie op basis van theoretische fysica. De onderzoekers bedoelen toch niet letterlijk dat het universum een ​​computer is, toch?

Per de krant:

We onderzoeken of het heelal een lerende computer is.

Een deel van de theorie lijkt erop te wijzen dat het universum een ​​lerende computer is, in die zin dat de wetten waartoe het momenteel wordt beperkt, bij de aanvang niet in steen gebeiteld waren.

We kunnen het universum als proces niet omkeren, omdat er geen intern verifieerbare registratie van zijn processen bestaat – tenzij er ergens een kosmische harde schijf in de ruimte ronddrijft.

Concluderend: onze wetenschappers zitten vast aan het najagen van de fysica-modellen van vorig jaar, terwijl het zelfopstartende, autodidactische universum zelf zijn evoluerende wetten tot in de eeuwigheid bestendigt.

Dit is een voorbedrukt papier, dus beschouw het nog niet als canoniek, maar het passeert de mosterd bij de eerste inspectie. Dit komt allemaal een beetje uit: “Ik ben net terug van de apotheek en had een paar gedachten”, in eerste instantie, maar de onderzoekers doen veel werk om de soorten algoritmen en neurale netwerksystemen te beschrijven die zo’n universum zou genereren en zichzelf , bestaan ​​uit.

Uiteindelijk beschrijft het team dit werk als ‘babystapjes’ naar een bredere theorie.

Bron

Laat meer zien

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥