Tweelingzielen op Aarde – Ontmoeting- herkenning- doel
Tweelingzielen op Aarde – Ontmoeting- herkenning- doel
Elk menselijk wezen bezit een tweelingziel. Toen de mens zich ooit als een vlam, als een vonkje van de Schepper losmaakte, was hij twee-in-één, en deze twee delen vulden elkaar volmaakt aan: elk was de perfecte tegenpool van de ander. Oorspronkelijk was het menselijk wezen tegelijk man en vrouw en zo’n compleet wezen heeft men ‘androgyn’ genoemd. Vervolgens, in de loop van de evolutie, werden de positieve en negatieve pool van deze eenheid van elkaar gescheiden; zo ontstond de scheiding van het mannelijke- en het vrouwelijke en ieder ging zijns/haars weegs om los van de ander verder te evolueren. Dat deze twee helften in staat zijn elkaar gedurende de gehele evolutie te herkennen, komt doordat elk het beeld van de ander in de diepte van zijn ziel meedraagt; ieder heeft op de ander zijn (energetische)zegel gedrukt.
Het mannelijke- en het vrouwelijke principe
Vanuit spiritueel perspectief kun je zeggen dat wij onze tweelingziel ook zelf zijn, namelijk de andere pool van ons wezen, dat wij ook in onszelf dragen. Als wij hier op aarde zijn, is onze tegenpool hier vaak niet aanwezig, maar vormt onze andere helft een eenheid met de hemel, met de engelen, met God, in volmaaktheid en volheid. Daarom onderwijzen spirituele tradities hoe wij ons kunnen verenigen met deze andere, innerlijke pool van ons wezen.
Omdat ieder mens het ene principe binnenin bezit, kan hij op aarde (in de dualiteit) God of de eenheid niet anders naderen dan via het andere principe. Daarom komt de vrouw tot God via het mannelijke principe, dat haar zo verbindt met de God. De man kan God alleen vinden via het vrouwelijk beginsel, wat een vrouw kan zijn, de natuur zelf (die vrouwelijk van aard is) of de goddelijke Moeder. Maar zonder dit vrouwelijke principe is er geen enkele geestdrift, geen inspiratie, geen werk, niets. En zonder de aanwezigheid van het mannelijk principe blijft het vrouwelijke vormloos, onbeweeglijk en steriel. Bestudeer eens hoe de natuur dat doet: daar zie je hoe de zon, het mannelijke principe, licht en warmte uitzendt en alles op aarde (het vrouwelijke principe, Moeder Aarde) komt tot leven, kan vruchtbaar worden.
Tweelingzielen op Aarde
Volgens Omraam Mikhael Ivanhov, ontmoeten tweelingzielen elkaar zo´n twaalf keer gedurende hun menselijke incarnaties. Dat betekent dat vóór deze laatste levensduur er al minstens elf aardse ontmoetingen hebben kunnen plaatsvinden. Iedere ontmoeting heeft iets melodramatisch en gedenkwaardigs. Volgens de Sufi leringen zijn tweelingzielen als twee in elkaar vergrendelde ringen. Ze kunnen heel dicht bij elkaar komen wanneer ze binnen een incarnatie een relatie beginnen, wat betekent dat de twee ringen elkaar bijna overlappen. Maar wanneer ze uit elkaar gaan ten gevolge van een meningsverschil of door reincarnatie in verschillende landen, proberen de ringen van elkaar los te komen, hoewel dit niet echt mogelijk is. Ze blijven onderling verbonden gedurende hun levens op aarde ondanks geestelijke onderbrekingen. Er is altijd een variërende hoeveelheid gemeenschappelijke ruimte tussen de twee ringen.
Bij een tweelingziel ontmoeting lijkt, buiten hun macht om, een krachtige energiestroom van de een naar de ander te stromen. Deze energiestroom is er een van herkenning en vervulling. Dit is de ene tweelingziel die de ander gevoelsmatig herkent, zonder dat het intellect erbij te pas komt. Deze tweelingzielen ondervinden hetzelfde gevoel en dezelfde kwaliteit van liefde en het betekent het einde van hun eenzaamheid. Hoewel niet alle ontmoetingen van tweelingzielen in het aardse leven een gelukkig eind hoeven te hebben. De grote uitdaging is om elkaar, elkaars wezen, ondanks alle moeilijkheden die zich kunnen voordoen onvoorwaardelijk lief te blijven hebben. Om ego-gerelateerde afhankelijkheden los te laten en samen spiritueel te groeien.
Bij de laatste ontmoeting, alvorens hun opgang naar de spirituele rijken zijn beiden verlicht, of bijna verlicht. Hierom moet in dit stadium de herkenning wederzijds zijn. Doordat ze zo ver ontwikkeld zijn hebben hun missies in deze laatste incarnatie een gemeenschappelijk doel. Het hebben van dezelfde aspiraties zorgt ervoor dat ze beiden werken voor het welzijn van de mensheid. Door hun gemeenschappelijke intensiteit van liefde en mededogen zijn ze beiden volhardend in hun gezamenlijke doel. De één kan een leider of uitvinder zijn terwijl de ander het standvastige werkpaard is. Beiden, bij voorkeur, ofwel in kunst, dan wel in de wetenschap, zodat de inspanning niet verdwijnt door dat de één in de kunst en de andere in de wetenschap werkt. Dit is echter niet van essentieel belang.
Gemeenschappelijk doel
Hun gemeenschappelijke doel is vooral het verheffen en verbeteren van de kwaliteit van de mensheid. Beiden kunnen werken in dezelfde sector, in een vergelijkbaar beroep, maar zelfs als ze niet op dezelfde plek werken, kan het hebben van dezelfde visie hun werk aanvullend op elkaar maken, gezien ze dezelfde voorkeuren, smaak en voorliefde hebben. Hun mentale capaciteit is van dezelfde orde. Hun voorkeuren in voedsel, muziek en gevoel voor humor komen allemaal overeen. Ze houden allebei ofwel van de bergen, dan wel van de zee. Hun handschriften en de lijnen in hun handpalmen lijken op elkaar. In dit stadium van ontwikkeling beschikken ze allebei over een gepolijst gevoel voor humor en zijn ze zachtaardig. Natuurlijk kunnen tweelingzielen in hun menselijkheid nog een aantal verschillen hebben en er kan sprake zijn van vriendschappelijke concurrentie.
De ontmoeting
Vóór de ontmoeting kunnen de tweelingen vaak voelen dat het moment van hun ontmoeting nadert. Als ze elkaar dan ontmoeten in de laatste incarnatie zal de geladen elektriciteit duidelijk voelbaar maken dat ´dit het is´. Dit is echter niet het einde. Beter gezegd, is dit het begin van een voortgaand proces in deze laatste incarnatie. Beiden moeten zich nog steeds blijven ontwikkelen. Beiden moeten doorgaan met aan zichzelf te werken zodat hun volmaaktheid hen het recht geeft om voor altijd naar de spirituele rijken te reizen, en nooit meer terug op aarde te komen.
Wanneer ze elkaar daadwerkelijk ontmoeten, is leeftijdsverschil niet van belang. Het verschil kan wel vijftig jaar zijn maar dat is volledig onbelangrijk voor de tweelingziel. Ze proberen elkaar niet te veranderen, omdat ze elkaar accepteren zoals ze zijn. Beiden zijn normaal gesproken ofwel gezond, of hebben ze eenzelfde soort handicap. Beiden hebben normaal gesproken sterke telepathische verbindingen en als de één verdrietig is, dan is de ander dat ook. Soms blijken de tweelingzielen met hetzelfde bezig te zijn op hetzelfde moment, bijvoorbeeld op hetzelfde moment brieven naar elkaar schrijven. Omgekeerd, het geluk van de één is van invloed op de ander, ook al zijn ze misschien wel duizenden mijlen van elkaar verwijderd. Beiden zijn geneigd om onder vergelijkbare sociale omstandigheden te incarneren zodat er geen problemen ontstaan vanwege de uitéénlopende sociale statussen.
Verbinding met ons hogere Zelf
In deze nieuwe tijd gaat het er vooral om dat we eerst leren het mannelijke- en het vrouwelijk principe in onszelf verenigen door te leven vanuit de onvoorwaardelijke liefde van ons hart. Als dit samenvoegen binnen in ons optreedt, zal dit zich automatisch buiten onszelf weerspiegelen. In feite is het hele drama dat zich nu op Aarde afspeelt tussen mensen en mogendheden, de weerspiegeling van het innerlijke conflict dat gaande is in onszelf. Het grotere beeld hierachter is de verschuiving in bewustzijn die nu plaatsvindt.
Door ons te verbinden met ons hogere Zelf verbinden we ons met het Christusprincipe van onvoorwaardelijke liefde dat overal is, in alle zielen, en daardoor zijn we verbonden met God. We kunnen niet anders tot God naderen dan via ons hogere Zelf, omdat dit alles in zich heeft en omdat dit het beste en zuiverste in onszelf vertegenwoordigt. Daarom onderrichten alle spirituele leringen hoe men door het denken afstand kan nemen van de materiële, fysieke wereld om zich te verheffen tot de sublieme wereld van het goddelijke, het grondbeginsel van onze hogere Zelf. En aangezien er op aarde altijd een polarisatie bestaat, ontstaat een gevoel van verwantschap, sympathie, een band met het aanvullende principe, want het mannelijke wordt altijd tot het vrouwelijke aangetrokken en omgekeerd.
@Marleen van Wegberg*
Ook jij kunt leren om het mannelijke- en vrouwelijke in jezelf te verbinden. Om een krachtige en toch gevoelige vrouw of man te zijn. Om je innerlijke gaven te ontwikkelen en te gaan leven vanuit je hogere Zelf.
Meer weten?
* Bronvermelding: Tweelingzielontmoetingen van Joudry/Pasman. Diverse werken van M.O. Aivanhof.
