1200 jaar Egyptisch schrift om te bewijzen dat Jezus Christus een gedaanteveranderaar was
Wie was Jezus werkelijk? Was hij de Zoon van God zoals geschreven in de Bijbel, was hij een hervormer van de kerken, of was hij een gedaanteveranderaar, die het vermogen bezat om de gedaante en gedaante van verschillende wezens aan te nemen?
Een 1200 jaar oud vroeg Koptisch apocryptisch manuscript met Egyptische teksten, ooit verborgen door monniken in de bibliotheek van het Sint-Michielsklooster, kan antwoord geven op de vraag.
Iemand die de geschriften uitgebreid heeft bestudeerd, is de Nederlandse historicus Roelef van den Broek van de Universiteit Utrecht. Hij heeft een boek geschreven met de titel Pseudo-Cyril of Jerusalem over het leven en de passie van Christi. https://www.amazon.com/Pseudo-Cyril-Jerusalem-Life-Passion-Christ/dp/9004237577
Roelef van den Broek bestudeerde het 1200 jaar oude Egyptische manuscript uitgebreid en kwam tot de conclusie dat het script een heel ander licht werpt op het passieverhaal, dat het niet klopt. Het begint met het feit dat Jezus niet op donderdagavond, maar op dinsdag werd gearresteerd.
En dat de Romeinse generaal Pontius Pilatus niet de meedogenloze beul was die hij zou zijn. Pontius Pilatus lijkt zelfs het tegenovergestelde te zijn geweest.
Volgens de Bijbel veroordeelde Pontius Pilatus Jezus ter dood – maar de oude Egyptische teksten werpen een heel ander licht op de Romeinse generaal. Blijkbaar herkende of wist Pilatus al heel lang wie Jezus werkelijk was dat hij aan de vooravond van de executie met Jezus at.
Volgens dit alles moet Pontius Pilatus uiterlijk na het doodvonnis hebben erkend dat Jezus een heel bijzonder persoon is, dat hij plotseling bereid was zijn eigen zoon te offeren in plaats van Jezus. Pilatus zei tegen Jezus:
‘Nu, zie, de nacht is gekomen, sta op en trek je terug, en als de ochtend komt en ze me van je beschuldigen, zal ik ze de enige zoon geven die ik in jouw plaats moet doden.’
Pilatus sprak deze woorden tot Jezus terwijl ze samen aan het eten waren. Is dit diner misschien zelfs het laatste avondmaal? Jezus wijst het aanbod van de rechter af, terwijl hij Pilatus bedankt voor zijn inzicht en loyaliteit en zegt:
“O Pilatus, je bent grote genade waardig bevonden omdat je me een goede houding hebt getoond.”
Toen Jezus naar Pilatus keek, werd hij ontlichaamd
Dan moet er iets gebeurd zijn dat het wereldbeeld van de Romeinse generaal volledig op zijn kop heeft gezet. Pilatus was getuige van een wonderbaarlijke transformatie. Hij zag Jezus zich afscheiden van zijn fysieke lichaam en zijn ware gedaante in hem openbaren.
De oorspronkelijke tekst zegt: “Jezus keek naar Pilatus en zie, Jezus werd onlichamelijk.” Volgens de Egyptische geschriften zou Pilatus een loyale en toegewijde volgeling van Jezus zijn geweest. Pontius Pilatus wordt vandaag de dag nog steeds als heilige vereerd in Koptische en Ethiopische kerken.
In de nacht voordat Jezus stierf, werd de Romeinse generaal gegrepen door een vreemde droom: hij zag een adelaar worden gedood. Pilatus was ervan overtuigd dat het een symbolische droom was, bedoeld om de dood van Jezus aan het kruis te symboliseren. Pilatus werd gegrepen door het idee om de kruisiging te voorkomen.
De Joden weten al lang dat Jezus een gedaanteveranderaar was. En dat brengt ons bij de verraderlijke kus van Judas, die net zo verkeerd is geïnterpreteerd als de rest van het passieverhaal. Het waren de Joden zelf die Judas vertelden dat het onmogelijk was Jezus te arresteren omdat zijn gedaante voortdurend veranderde.In de originele tekst staat:
“Toen zeiden de Joden tot Judas Ishariot: Hoe moeten we Jezus arresteren, aangezien hij niet één is van uiterlijk en zijn uiterlijk voortdurend verandert? Soms is het wit en soms is het weer rood. Soms heeft hij de kleur van tarwe en soms is hij zo bleek als een asceet. Soms is hij een jongeman, soms een oude man.”
De theoloog Horigenes Adamantus (185-254 v.Chr.) wist ook van het vermogen van Jezus om van gedaante te veranderen. In die tijd legde Adamantus uit dat Jezus niet aan iedereen met hetzelfde uiterlijk verscheen.
Het is waarschijnlijk dat Judas, net als de andere apostelen, Jezus in een oogopslag in de menigte kon zien. Blijkbaar wilde Judas niet met de vinger naar hem wijzen, maar koos hij in plaats daarvan de kus als het afgesproken teken.
De geschiedenis heeft veel goden gekend die het buitengewone vermogen bezaten om van gedaante te veranderen. Zo zou de Germaanse god Odin de vorm van een vogel of een slang kunnen aannemen om verre oorden te bezoeken. In laatmiddeleeuwse sagen werden heksen ook vaak sluierlopers genoemd.
Jezus was de pleitbezorger van de armen en zwakken?
Het manuscript zou inderdaad een kleine sensatie kunnen zijn. Bovenal laat het zien dat de Bijbel is veranderd en herschreven. Wat wilde je ermee bereiken?
Er is al lang bewijs dat religies louter gedachtenbeheersing zijn en meer een politiek instrument dan een bron van verbinding met de Schepper.
Men wilde voorkomen dat mensen zich al vroeg bewust worden van hun ware kracht en macht, om ze klein en in de slachtofferrol te houden en tot slaaf te maken. Wat toen gebeurde. De vermeende Jezus zou dat zeker nooit gewild hebben. Hij was een rebel en de pleitbezorger van de armen en onderdrukten.
Niet voor niets weigert de christelijke kerk deze nieuwe kennis nog steeds te erkennen. Uit wat we nu over Jezus hebben geleerd, is de enige conclusie die getrokken kan worden dat de veronderstelde Jezus zeker geen volgeling van de kerk was, maar een overtuigd geestelijke geest die verbonden was met het hele universum en de Schepper.
Als je het terloops wilt zeggen, de figuur van Jezus zou alleen kunnen dienen als boegbeeld voor de kerk om de politiek gemotiveerde christelijke religie de geest te geven.
Het wordt wat moeilijker bij het beoordelen van de vormverandering die in de geschriften wordt beschreven, die ook al vroeg zijn weg vond naar de literatuur. Het is mogelijk dat we in de Egyptische teksten te maken hebben met een metafoor of een poëtische beschrijving van Jezus’ gedrag. De teksten zijn immers in een heel andere taalvorm geschreven, die ons vandaag de dag totaal onbekend is.
Aan de andere kant zou het een klassiek geval van uittreding kunnen zijn, die ieder van ons onder bepaalde voorwaarden kan bereiken. Je moet weten dat het astrale lichaam een onzichtbaar subtiel lichaam is dat onze ziel omringt.
Vertaald uit het Grieks betekent astraal lichaam sterrenlichaam. De Griekse filosoof Plato beschreef het astrale lichaam als een kledingstuk van onze ziel, maar tegelijkertijd als een zielsvoertuig.
Er wordt aangenomen dat het astrale lichaam na de dood langzaam uiteenvalt en dat de informatie die door het astrale lichaam is opgeslagen, wordt doorgegeven aan onze ziel. De ziel bevat alle informatie over ons ware ZELF waar we (nog) geen directe toegang toe hebben.
Tijdens een uittredingservaring verlaat het astrale lichaam het fysieke lichaam. Volgens wetenschappelijk onderzoek heeft ongeveer vijf tot tien procent van de mensen minstens één keer in hun leven een uittredingservaring. Daar horen overigens ook bijna-doodervaringen bij.
Astrale reizen kunnen naar believen worden gecontroleerd, bijvoorbeeld met behulp van oude sjamanistische technieken en door meditatie- en visualisatietechnieken. De zogenaamde opstanding van Jezus zou in ieder geval verklaard kunnen worden met een uittredingservaring.
Het originele Koptische manuscript werd in 1911 verworven door de afstammelingen van bankier JP Morgan en later nagelaten aan de Morgan Library in New York. Het is er vandaag nog steeds.
Een exemplaar bevindt zich in het Museum van de Universiteit van Pennsylvania. De meeste vertalingen komen uit het manuscript van het New York Museum, omdat belangrijke delen van de vertaling van de universiteit deels onleesbaar zijn.
