Gekweekte zalm wordt steeds erger

Gekweekte zalm wordt steeds erger

Terwijl vismeel en visolie ooit ongeveer 90% van het gekweekte Noorse zalmvoer uitmaakten, suggereert onderzoek dat in 2016 slechts 10% van het vet in gekweekt zalmvoer uit de zee afkomstig was.
In plaats daarvan worden nu hoge gehalten aan plantaardige oliën, waaronder raapzaad of koolzaad, gebruikt, wat dramatische gevolgen heeft gehad voor de zalm
Er werden significante verschillen gezien in gekweekte zalmvetcellen, afhankelijk van het type vetzuur waaraan ze werden blootgesteld, inclusief veranderingen in de hoeveelheid mitochondriën – de krachtpatsers van de cellen – en veranderingen in de afgifte van vetzuren tijdens het vasten
De bevindingen suggereerden ook dat oliezuur, dat in plantaardige olie wordt aangetroffen, overgewicht en obesitas bij Atlantische zalm kan bevorderen
Een undercover onderzoek in Vietnam, India en Gambia heeft uitgewezen dat de vraag naar vismeel en visolie die in de aquacultuur worden gebruikt, nog steeds overbevissing voedt en de wilde visbestanden onder grote druk zet.
Zalm wordt vaak gebruikt als voorbeeld van een gezondheidsbewuste voedingskeuze, maar de gezondheidswaarde hangt sterk af van de bron. Hoewel wilde zalm voedzaam is, zijn er veel problemen met zalm uit de boerderij, die het grootste deel uitmaakt van de zalm die in Amerikaanse supermarkten wordt verkocht en in restaurants wordt geserveerd.

Een belangrijk onderdeel daarvan is hun dieet, dat in het wild bestaat uit zeeleven, inclusief zoöplankton en andere vissen. In een poging hun wilde dieet na te bootsen, kregen in de jaren negentig vrijwel alle gekweekte zalm een ​​dieet dat rijk was aan vismeel en visolie. 1 Dit was echter niet duurzaam, en in een poging om voer te maken voor gekweekte vis zonder overbevissing, werden ter vervanging plantaardige ingrediënten toegevoegd.

Terwijl vismeel en visolie ooit ongeveer 90% van het gekweekte Noorse zalmvoer uitmaken, is dit in 2013 gedaald tot ongeveer 30%. 2 Ander onderzoek suggereert dat in 2016 slechts 10% van het vet in gekweekt zalmvoer afkomstig was uit de zee. 3 In plaats daarvan worden nu hoge gehaltes aan plantaardige oliën, waaronder raapzaad of koolzaad, gebruikt, wat dramatische gevolgen heeft gehad voor de zalm en, waarschijnlijk, voor degenen die ze als voedselbron gebruiken.

Gekweekt zalmvoer verandert het celmetabolisme
Onderzoekers van het Noorse Instituut voor Voedsel, Visserij en Aquacultuur (Nofima) hebben een onderzoek uitgevoerd om erachter te komen hoe veranderingen in het voedingspatroon de manier waarop zalm vet gebruikt, met name tijdens het vasten beïnvloeden. 4 In het wild ervaren zalmen regelmatig periodes van vasten waarin ze geen voedsel kunnen vangen. Gekweekte zalm kan ook vasten, maar alleen door ziekte, paaien en voorafgaand aan het slachten. 5

“Tijdens deze periodes is het voor zalm van vitaal belang om het vetmetabolisme in het lichaam goed te reguleren. Daarom is het interessant om te bestuderen hoe deze processen veranderen bij veranderde eetpatronen”, legt studie-auteur Bente Ruyter van Nofima uit. “Dit is iets dat niet gemakkelijk te bestuderen is bij levende vissen, maar we kunnen een meer gedetailleerde studie doen van het energiemetabolisme in gekweekte cellen.” 6

Met behulp van primaire vetcellen die zijn geïsoleerd uit 20 levende vissen, voegden de onderzoekers vetzuren toe die in visvoer werden aangetroffen om hun effecten te bepalen. De vetzuren omvatten:

Eicosapentaenoic (EPA), een omega-3 marien vet dat vroeger overvloediger in het voer zat dan nu
Oliezuur (OA), dat wordt aangetroffen in plantaardige olie en in grotere hoeveelheden aan visvoer wordt toegevoegd dan voorheen
Palmzuur, een verzadigd vetzuur dat voorkomt in visolie en plantaardige olie, dat ook is afgenomen in gekweekt visvoer
Aanzienlijke verschillen werden gezien in de gekweekte cellen afhankelijk van vetzuur, inclusief veranderingen in de hoeveelheid mitochondriën – de krachtpatsers van de cellen – en veranderingen in de afgifte van vetzuren tijdens het vasten.

De bevindingen suggereerden ook dat oliezuur overgewicht en obesitas bij Atlantische zalm meer kan bevorderen dan EPA en palmzuur, waarbij de onderzoekers opmerkten: “De suppletie van OA aan volwassen adipocyten van Atlantische zalm leidt tot een hogere productie van intracellulaire lipidedruppeltjes.” 7

Veranderingen in het voedingspatroon veroorzaken aanzienlijke cellulaire veranderingen
Veranderingen in het dieet van commerciële gekweekte vis hebben geleid tot aanzienlijke verlagingen van EPA, het omega-3 vet DHA en palmzuur in het vetweefsel van zalm, samen met een toename van OA. Deze vetten hebben “zeer verschillende en vaak tegengestelde effecten op de centrale adipocytenfuncties”, legden de onderzoekers uit, die het metabolisme en de fysiologie van vetweefsel beïnvloeden via een aantal mechanismen, waaronder: 8

Modulatie van het transcriptniveau van relevante genen
Lipolytische activiteit wijzigen
Modulerende metabolische processen, zoals de vorming van lipidedruppeltjes, het leptinesysteem en mitochondriale dynamica
Vroeger werd aangenomen dat zalm vet transporteert als vrije vetzuren, ook tijdens seksuele rijping, wanneer voedingsstoffen uit vetweefsel worden overgebracht naar voortplantingscellen. Uit de studie bleek echter dat het vet wordt getransporteerd op fosfolipiden, cholesterolesters en triglyceriden. 9

Correlaties werden ook gezien met mensen, aangezien de zalmvetcellen op dezelfde manier op vasten reageerden als menselijk vetweefsel.

“Veel van de regulerende mechanismen die verband houden met het energiemetabolisme tijdens een vet dieet, lijken vergelijkbaar te zijn met die bij mensen”, aldus Nofima. 10 De onderzoekers suggereerden dat er meer onderzoek nodig is om erachter te komen hoe de lipidesamenstelling van vetcellen de fysiologie en gezondheid van vissen beïnvloedt, vooral tijdens het vasten.

Wanneer een vis stopt met eten, is het vermogen om lipiden uit vetcellen te halen essentieel voor zowel de voortplanting als het herstel van een ziekte, waardoor veranderingen in het voedingspatroon mogelijk rampzalig zijn. Bovendien kan het ook dienen als waarschuwing voor mensen. Volgens Nofima-wetenschapper Marta Bou Mira: 11

“In dit tijdschrift richt het meeste onderzoek zich op mensen, maar ik denk dat zalm steeds meer wordt beschouwd als een mogelijk model voor mensen. We hebben fundamenteel onderzoek gedaan naar vissen dat nog nooit eerder is gedaan, en de combinatie tussen vetweefselmodellen en een beter begrip van obesitasgerelateerde problemen trok hoogstwaarschijnlijk de aandacht van mensen. ”

Hoe beïnvloedt het eten van gekweekte zalm mensen?
Als je gekweekte zalm eet , consumeer je in wezen ook het onnatuurlijke dieet van de zalm. In een recensie gepubliceerd in de Journal of Experimental Biology, onderzocht Nini Sissener van het Institute of Marine Research in Noorwegen hoe veranderingen in commercieel zalmvoer de vetzuursamenstelling van zalmweefsel beïnvloeden, en hoe deze veranderingen de mensen beïnvloeden die ze eten, in wezen het volgen van de vetzuren door de voedselketen. 12

Zalm is de tweede meest populaire vissoort in de VS (garnalen is de eerste), met iets meer dan 2 pond per persoon per jaar. 13 Een belangrijke reden achter zijn populariteit heeft te maken met de waargenomen gezondheidsvoordelen. Als rijke bron van heilzame dierlijke omega-3-vetten kan zalm inderdaad een zeer gezonde voedingskeuze zijn.

Hoewel gekweekte zalm nog steeds een bron van omega-3-vetten kan zijn, zijn de concentraties lager dan voorheen en lager dan die in wilde zalm.

“Gekweekte zalm draagt ​​nog steeds positief bij aan de totale n-6 / n-3-verhouding van een westers dieet, maar in veel mindere mate dan voorheen”, schreef Sissener. “In combinatie met vergelijkbare veranderingen in een groot deel van onze voedselvoorziening, is dit een reden tot bezorgdheid, en er moeten inspanningen worden geleverd om het aantal n-6 FA’s in zalmfilets te beperken.” 14

Gekweekte zalm maakt 75% van de zalm geconsumeerd de hele wereld, en het volume is bijna 1.000% ten opzichte van 1990 gestegen tot 2015, 15, wat betekent dat veranderingen in de voedingswaarde inhoud kan hebben voor de volksgezondheid.

Terwijl een halve wilde Atlantische zalm ongeveer 3.996 milligram (mg) omega-3 en 341 mg omega-6 bevat, 16 bevat dezelfde hoeveelheid gekweekte Atlantische zalm maar liefst 1.944 mg omega-6. 17 Behalve een inferieur voedingsprofiel bevat gekweekte zalm ook meer toxines.

Het consumeren van Atlantische gekweekte zalm kan gezondheidsrisico’s opleveren
De Environmental Working Group (EWG) testte gekweekte zalm uit Amerikaanse supermarkten en ontdekte dat gekweekte zalm gemiddeld: 18

16 keer meer polychloorbifenylen (PCB’s) dan wilde zalm
Vier keer meer PCB’s dan rundvlees
3,4 keer meer PCB’s dan andere zeevruchten
Bovendien ontdekten onderzoekers in 2005 dat gekweekte Atlantische zalm zo besmet was met PCB’s, toxafeen, dieldrine, dioxines en polybroomdifenylethers dat ze kanker en extra gezondheidsrisico’s voor de mens opleverden, zelfs als ze in matige hoeveelheden werden geconsumeerd: 19

“Veel gekweekte Atlantische zalm bevat dioxineconcentraties die, wanneer ze in een bescheiden tempo worden geconsumeerd, een verhoogd risico op kanker en niet-kanker opleveren.

Dioxine en DLC’s [dioxineachtige verbindingen] zijn echter slechts één reeks van vele organische en anorganische verontreinigingen en verontreinigingsklassen in de weefsels van gekweekte zalm, en het cumulatieve gezondheidsrisico van blootstelling aan deze verbindingen via consumptie van gekweekte zalm is waarschijnlijk nog groter. .

Zoals we hier hebben aangetoond, verhoogt een bescheiden consumptie van gekweekte zalm die is besmet met DLC’s de menselijke blootstellingsniveaus tot boven de onderkant van de WHO TDI [de toelaatbare dagelijkse inname van de Wereldgezondheidsorganisatie], en aanzienlijk boven de achtergrondinname voor volwassenen in de Verenigde Staten. ”

27% van in het wild gevangen vis wordt aan vis gevoerd
De milieurisico’s van gekweekte zalm mogen niet over het hoofd worden gezien, en hoewel het voeren van gekweekte zalm een ​​dieet is dat beter vergelijkbaar is met wat ze in het wild zouden eten, kan vanuit voedingsoogpunt de voorkeur hebben, maar het is geen duurzame oplossing.

Ongeveer 27% van de in het wild gevangen vis – wat neerkomt op ongeveer 20 miljoen ton zeevruchten – wordt gebruikt om vismeel te maken dat aan gekweekte vis wordt gevoerd, 20 en als gevolg daarvan kan de voorraad wilde vis afnemen .

Een undercover onderzoek in Vietnam, India en Gambia door de Changing Markets Foundation, getiteld “Fishing for Catastrophe”, onthulde ook dat de vraag naar vismeel en visolie die in de aquacultuur worden gebruikt, de overbevissing aanwakkert en de wilde visbestanden enorm onder druk zet. 21 Volgens het rapport: 22

“Onze bevindingen tonen aan dat de productie van FMFO [vismeel en visolie], aangedreven door de vraag van de wereldwijde aquacultuursector, de achteruitgang van de visbestanden in India, Vietnam en Gambia zichtbaar versnelt, die de zeevisserij voor menselijke consumptie al tot een breekpunt heeft gedreven. .

Lokale vissers en gemeenschappen hebben een helder oog over de gevolgen voor hen; zij zien de ineenstorting van de vangsten die zij momenteel ervaren als een voorloper van de onvermijdelijke vernietiging van de visserij die hen in stand houdt. Ze voelen zich echter machteloos tegen de economische macht van de industrie. ”

Terwijl 90% van de vis die voor vismeel en andere toepassingen wordt gebruikt, zou kunnen worden gebruikt om mensen rechtstreeks te voeden, 23 worden ze in plaats daarvan omgeleid naar andere toepassingen, wat bijdraagt ​​aan voedselonzekerheid in lokale gemeenschappen. Verder, zoals opgemerkt in “Fishing for Catastrophe:” 24

“Uit een rapport dat in juli 2019 werd gepubliceerd, bleek dat de Schotse zalmindustrie alleen al ongeveer dezelfde hoeveelheid in het wild gevangen vis gebruikt om zijn zalm te voeren als de volledige volwassen bevolking van het VK in één jaar tijd koopt, en dat er nog eens 310.000 ton nodig zal zijn. van wilde vis per jaar om zijn ambities te realiseren om tegen 2030 in omvang te verdubbelen. ”

Veiligere, duurzame zeevruchtenopties
Aangezien vismeel en visolie een niet-duurzame voedselbron vormen, en plantaardige voeralternatieven die leiden tot veranderingen in het cellulaire metabolisme en de voedingswaarde van gekweekte zalm, is het eten van gekweekte zalm niet aan te raden.

Ik raad alleen aan om veiligere zeevruchten te eten, zoals in het wild gevangen zalm , sardines , ansjovis, makreel en haring. Deze hebben allemaal een laag risico op besmetting, maar bevatten veel gezonde omega-3-vetten. U wilt ook kiezen voor duurzaam geoogste in het wild gevangen vis.

Een van de beste opties om dit doel te bereiken, is te zoeken naar het Marine Stewardship Council (MSC) -logo, met de letters MSC en een blauw vinkje in de vorm van een vis. Het MSC-logo zorgt ervoor dat de zeevruchten afkomstig zijn van een verantwoorde visserij die duurzame vismethoden gebruikt om de impact op het milieu te minimaliseren. 25

Bron: https://articles.mercola.com