De verschrikkelijke nazi-experimenten met tweelingen

 

Het fenomeen van een tweeling is lange tijd beschouwd als van  vitaal belang voor de studie van de genetica en gedrag, evenals een groot aantal andere gebieden, zoals erfelijke ziekten, genetica, obesitas, genetische basis van veel voorkomende ziekten. Maar tegen de achtergrond van alle gangbare moderne studies van tweelingen zal er altijd een schaduw zijn van de wrede nazi-arts Josef Mengele , die  monsterlijke experimenten uitvoerde op tweelingen van de wetenschap van het Derde Rijk op tweelingen.

Mengele werkte in het concentratiekamp Auschwitz in Polen , dat in 1940 werd gebouwd en ook experimenten uitvoerde met homoseksuelen, gehandicapten, geestelijk gehandicapten, zigeuners en krijgsgevangenen. Tijdens zijn werk in Auschwitz voerde Mengele experimenten uit op meer dan 1500 tweelingparen(3000), waarvan er slechts ongeveer 300 in leven bleven.

Mengele was geobsedeerd door tweelingen, hij beschouwde ze als de sleutel tot het redden van het Arische ras en droomde dat blauwogige blonde vrouwen  een aantal blauw ogige  en blonde baby’s zouden krijgen. Elke keer dat een nieuwe zending gevangenen in het concentratiekamp arriveerde, zocht Mengele  zorgvuldig naar de tweeling onder hen en vond hij ze, dan stuurde hij ze naar een speciale barak waar de tweeling werd ingedeeld naar leeftijd en geslacht. Veel van deze tweelingen die in deze barak terechtkwamen, was niet ouder dan 5-6 jaar oud.

Aanvankelijk leek het erop dat het een redding voor hen kon zijn, omdat ze hier niet slecht werden gevoed, vergeleken met andere barakken, en niet (onmiddellijk) werden gedood. Mengele verscheen vaak ook hier om een of andere tweeling te inspecteren en bracht snoep mee die hij gaf aan de kinderen die hij behandelde. Voor die uitgeputte, door honger en ontbering,  kinderen, leek hij een vriendelijke en zorgzame oom, die grapte met hen en zelfs speelde. Tweelingen uit Auschwitz  scheerden ze ook niet en ze bewaarden vaak hun eigen kleding voor deze kinderen. Ze werden ook niet naar dwangarbeid gestuurd, en mochten zelfs een wandeling maken.

Aanvankelijk werden ze ook niet bijzonder gekweld, voornamelijk was het onderzoek in eerste instantie beperkt tot bloedonderzoek. Dit alles was echter slechts een façade om kinderen in een kalme en maximaal natuurlijke staat te houden omwille van de reinheid van experimenten. In de toekomst wachtten deze kinderen echte gruwelen. De experimenten omvatten het injecteren van verschillende chemicaliën in de ogen van de tweeling om te zien of het mogelijk was om de kleur van de ogen te veranderen. Deze experimenten resulteerden vaak in ernstige pijn, ooginfectie en tijdelijke of permanente blindheid.

Er zijn ook pogingen ondernomen om een tweeling aan elkaar te “naaien” om zo op kunstmatige wijze een Siamese tweeling te maken. Mengele gebruikte ook de methode van infecties met infecties te  vergelijken van een van de tweelingen, met de daaropvolgende beiden de infecteren met eenzelfde infectie, met als doel daarna de aangetaste organen te onderzoeken en te vergelijken. Er zijn bewezen feiten dat Mengele enkele stoffen heeft geïntroduceerd bij

”Bernard and Simon Zajdner The twins, Bernard and Simon Zajdner, born Dec. 28, 1929, were sent to Auschwitz, with their sister, Micheline, on May 20, 1944. The twins were victims of Josef Mengele’s inhuman “medical experiments”. They were murdered – Micheline survived.”

 

kinderen, waarvan de aard niet is vastgesteld, die veel bijwerkingen had, van bewustzijnsverlies tot ernstige pijn of zelfs een onmiddellijke dood. Deze stoffen kreeg dan slechts een van de tweelingen. Soms werden de tweelingen uit elkaar gehouden en werd een van hen lichamelijk of geestelijk gemarteld en de tweede tweeling werd zorgvuldig geobserveerd en op deze momenten gekeken naar emoties als  angst. Dit werd gedaan om de mysterieuze psychische relatie tussen tweelingen te bestuderen, waarover altijd veel verhalen waren.

 

Twins Yehudit and Lea, some of Mengele’s test subjects. they and their mother survived the war. 1930s

 

De tweelingen kregen een volledige bloedtransfusie van de een naar de ander, chirurgische operaties werden uitgevoerd waaronder castratie of sterilisatie-anesthesie (een tweeling werd geopereerd en de andere werd heel gelaten als een controle). Als in dodelijke experimenten met twee tweelingen één op de een of andere manier overleefde, werd hij nog steeds gedood, omdat hij niet langer de waarde van  levend blijven vertegenwoordigde. Veel informatie over de wrede experimenten van Mengele is alleen bekend bij die ongeveer 300 overlevende tweelingen. Bijvoorbeeld, in een interview met journalisten, vertelde Vera Kriegel, die in een barak werd gehouden met haar tweelingzus, dat ze ooit naar een kantoor werd gebracht met overal kinderogen op sterk water . “Ik keek vanuit mijn (kinder)menselijke ogen naar deze muur van kinderogen, ze waren van verschillende kleuren – blauw, groen, bruin.” Deze ogen keken me aan als een verzameling vlinders, en ik viel van schrik op de grond. ” Kriegel en haar zus werden onderworpen aan de volgende experimenten – de zusters werden in twee houten kisten bewaard en ze deden pijnlijke injecties in hun ogen om hun kleur te veranderen. Kriegel zei ook dat er parallel met hen een experiment werd uitgevoerd met een ander tweelingpaar en ze werden besmet met de vreselijke ziekte van Nome (waterkanker), waarvan hun gezicht en geslachtsorganen bedekt waren met pijnlijke abcessen.

Arlette and Liliane Bloch were deported to Auschwitz in 1944 and used for twins experiments. Neither of them survived.

Eva Mozes Kor -Een ander overlevend meisje Eva Moses Kor werd in Auschwitz samen met haar tweelingzus Miriam vanaf 10-jarige leeftijd gebruikt voor experimenten van 1944 tot 1945 tot zij door Sovjet-soldaten werden vrijgelaten. Alle meisjes (ouders, tantes, ooms, neven en nichten) werden onmiddellijk gedood toen ze naar het concentratiekamp werden gebracht en de tweeling meisjes werden van hen gescheiden. “Toen de deuren van onze wagon opengingen, hoorde ik het geschreeuw van SS-soldaten” Schnell! Schnell! “En we werden eruit gegooid.” Mijn moeder greep Miriam en mij bij de hand, ze probeerde ons altijd te beschermen omdat we de jongste in het gezin waren. “Mensen kwamen heel snel naar buiten en ik zag dat mijn vader en mijn twee oudere zussen alweg waren. Toen was het onze beurt en de soldaat schreeuwde “Twins, Gemini!”. Hij stopte om naar ons te kijken. Miriam en ik leken erg op elkaar, het was meteen zichtbaar. “Zijn ze een tweeling?” Vroeg de soldaat aan mijn moeder. “Is dat goed?” – vroeg mijn moeder. De soldaat knikte bevestigend met zijn hoofd. ‘Ze zijn een tweeling,’ zei mama toen. Hierna nam de SS-bewaker Miriam en mij weg van onze moeder zonder enige waarschuwing of verklaring.

We huilden luid toen we werden weggevoerd. Ik herinner me dat ik achterom keek en mama’s handen zag, in wanhoop in onze richting uitgestrekt. ‘ Eva Mozes Kor heeft veel verteld over de experimenten in de kazerne. Ze had het over een zigeuner-tweeling die achter elkaar aan elkaar waren genaaid en hun organen en bloedvaten waren met elkaar verbonden. Daarna huilden ze in hun onvoorstelbare pijniging zonder te stoppen, totdat hun geschreeuw tot zwijgen werd gebracht door gangreen en de dood in drie dagen. Kor herinnert zich ook een vreemd experiment dat 6 dagen duurde en waarin de zussen 8 uur lang zonder kleren aan dus naakt moesten zitten. Daarna werden ze onderzocht en iets werd dan vastgelegd. Maar ze moesten de verschrikkelijke experimenten doormaken, waarbij ze onbegrijpelijke pijnlijke injecties kregen.

Angel of Death Josef Mengele’s favorite experiments at Auschwitz were on twins. 

Tegelijkertijd leek wanhoop en angst van de meisjes een groot plezier voor Mengele. “Eens werden we meegenomen naar een laboratorium, dat ik een bloedlaboratorium noem. Daar haalden ze veel bloed uit mijn linkerhand en gaven me verschillende injecties in mijn rechterhand. Sommigen van hen waren erg gevaarlijk, hoewel we niet alle namen kenden en vandaag nog niet eens eens weten. Na een van deze injecties was ik erg ziek en nam de temperatuur enorm toe. Mijn handen en voeten zijn gezwollen en ik had rode vlekken over mijn hele lichaam. Misschien was het tyfus, ik weet het niet. Niemand heeft ons ooit verteld wat ze ons aandeden. In totaal kreeg ik toen vijf injecties. Ondanks de hitte beefde ik heftig.

Op de ochtend kwamen Mengele en Dr. Konig en drie andere artsen. Ze keken naar mijn koorts en Mengele zei grinnikend: “Het spijt me dat ze zo jong is, ze heeft nog maar twee weken te leven.” ” Op een ongelooflijke manier slaagden Eve en Miriam erin te overleven tot de dag dat het Sovjetleger de gevangenen van Auschwitz bevrijdde. Cor zegt dat ze in die tijd nog te jong was om volledig te begrijpen wat hen werd aangedaan. Maar jaren later richtte Kor het CANDLES-programma op (Children of Auschwitz Nazi Deadly Lab Experiments Survivors) en met haar hulp begon zij te zoeken naar andere overlevende tweelingen uit de kazerne van Auschwitz.

Eve Mozes Kor slaagde erin om 122 stellen te vinden die in tien landen en op vier continenten leefden, en vervolgens door vele onderhandelingen en grote inspanningen slaagden al deze overlevende tweelingen erin om elkaar in februari 1985 in Jeruzalem te ontmoeten. “We hebben met veel van hen gepraat en ik kwam erachter dat er nog een heleboel andere experimenten waren, bijvoorbeeld een tweeling die meer dan 16 jaar lang werd gebruikt voor transseksuelen van het andere geslacht, en wanneer het bloed van een man over een vrouw wordt gegoten en omgekeerd, natuurlijk, of dit bloed compatibel was met hun bloed en de meeste van deze tweelingen stierven.

Er zijn een tweeling met dezelfde ervaring in Australië Stephanie en Annette Heller en er is Judith Malik uit Israël, die een yweelingbroer Sullivan had. Judith zei dat ze in dit experiment met haar broer was gebruikt. Ze herinnerde zich dat ze tijdens het experiment op de tafel lag, en naast haar lag haar broer en zijn lichaam was al snel afgekoeld. Hij was dood. Ze overleefde, maar daarna had ze veel gezondheidsproblemen.

Vanwege experimenten in de kazerne van Mengele had de zus van Eva Moses Kor Miriam problemen met haar nieren voor het leven. Mengele voerde nierproeven uit met een tweeling, ook omdat hij zelf vanaf 16-jarige leeftijd aan nierproblemen leed. Hij was zeer geïnteresseerd in het begrijpen hoe de nieren werkten en hoe nierproblemen konden worden behandeld. Miriam had problemen met  de nieren en na de geboorte van haar kinderen werd het probleem met de nieren nog ingewikkelder en geen van de antibiotica hielp haar. Eva offerde uiteindelijk een van haar eigen nieren op om haar zus in 1987 te redden, maar Miriam stierf in 1993 aan niercomplicaties en artsen weten nog steeds niet welke stoffen in haar zijn geïnjecteerd om al deze complicaties te veroorzaken .

Twin sisters Iudit Barnea and Lia Huber (nées Tchengar) survived Auschwitz and Josef Mengele’s medical experiments. In 1960 the family immigrated to Israel. Both girls married and raised families.

Tot nu toe blijft het een mysterie en welke resultaten Mengele wilde bereiken met de tweelingen en of hij erin slaagde iets ontwikkeld te krijgen. Het merendeel van de drugs en stoffen die door de tweeling werden geïnjecteerd bleef onbekend. Toen de Sovjet-soldaten het vernietigingskamp bevrijdden, slaagde Mengele erin te ontsnappen en dekking te zoeken, maar al snel werd hij gevangen genomen door Amerikaanse soldaten. Helaas werd hij daar niet geïdentificeerd als een nazi en hij wist weer te ontsnappen. Hij verliet Europa en verborg zich in 1949 in Argentinië, waar hij zich grote inspanningen getroostte om ervoor te zorgen dat niemand hem vond pas na vele decennia vond men hem voordat hij uiteindelijk in 1979 in een resort in Brazilië verdronk.

(Hopelijk is hij pijnlijk verzopen de rat!)
Mengele leefde  in de jaren 70 ergens in Zuid-Amerika Een van de samenzweringstheorieën zegt dat Mengele nooit opgehouden is met zijn tweelingobsessie, zelfs niet nadat hij naar Zuid-Amerika was gevlucht. Dit staat beschreven in een  boek “Mengele: Angel of Death in South America”, geschreven door de Argentijnse historicus Jorge Camaras. Na jarenlang de activiteiten van Mengele in deze regio te hebben bestudeerd, ontdekte de historicus dat de inwoners van Candide Godoy (Brazilië) verklaarden dat Mengele hun stad in de jaren zestig herhaaldelijk als dierenarts had bezocht en vervolgens verschillende medische diensten aan lokale vrouwen aanbood. Kort na deze bezoeken, begon een veelheid aan geboorten van  tweelingen in de stad en velen van hen hadden blond haar en blauwe ogen. Het is waarschijnlijk dat hij in deze stad, die het nieuwe laboratorium van Mengele werd, uiteindelijk zijn dromen over de massale geboorte van Arische tweelingen met blauwe ogen wist waar te maken.

Welk karma zou zo een ziel nu krijgen?
Ik verzin wel wat!

Maar als men toen al experimenteerde op de mensheid zonder emotie, normale menselijke emoties…waarom zouden ze dan nu in deze tijden wel menselijker zijn?

Ik weet niet van welke evil tribe deze mensheid komt maar ze zijn in en in slecht!
Gruwelijk…en onvoorstelbaar dit…maar dit gebeurde bijna 80 jaar geleden al…waarom zijn wij nu minder in een gevarenzone?