Fallen Angels en hun kinderen, de Giants. Grondbeginselen van de christelijke filosofie

Waarom werden deze engelen “gevallenen” genoemd
Hoe weten we over de Fallen Angels?
Hoe de gevallen engelen eruit zagen
Op basis van welk principe van liefde bestaan ​​gevallen engelen?
Hoe de gevallen engelen werden gestraft
Waarom gevallen engelen zo belangrijk zijn voor christenen

In dit artikel zullen we bekijken waarom de christelijke religie Fallen Angels nodig had en de filosofie waarop het geloof van christenen berust.

Elke religie is zeer complex, net als de mensen die deze hebben gecreëerd. De beschaving waarin mensen leven is ook complex en berust op bepaalde overtuigingen. Geschiedenis en religie hebben veel versies van gebeurtenissen uit het verleden die verband houden met de mensheid en dienovereenkomstig de motieven voor het ontstaan ​​van verschillende overtuigingen.

Iedereen kent engelen, dit zijn de  gevleugelden, met al het goede dat ermee verbonden is en Gods genade. Maar wat weten we over de gevallen engelen, waar kwamen ze vandaan op onze sterfelijke aarde?

Waarom werden deze engelen “gevallenen” genoemd
Alle christenen beantwoorden deze vraag eenvoudig: “Deze engelen verlieten het goede en rechtvaardige pad en besloten het kwade te dienen.”

In de joodse en christelijke geschriften waren de gevallen engelen aan het begin der tijden dezelfde heiligen als de andere engelen. Maar ze “vielen” toen een van de besten, Lucifer, besloot tegen God in opstand te komen en anderen ertoe aanzette hem te volgen. Lucifer verloor de opstand tegen God aan Michael en zijn engelenleger en een derde van de engelen “viel” samen met Lucifer.

In het Hindoeïsme liggen de zaken een beetje anders. God Brahma zelf schiep onmiddellijk zowel goede als slechte engelen om het universum in evenwicht te brengen. En in de islam zijn er helemaal geen kwade engelen, iedereen is geweldig, zelfs degenen die voor de zielen en de hel zorgen. Daar is Satan geen engel, maar een geest, een wezen geschapen uit vuur(?) en met een vrije wil.

In het christendom is het geloof in gevallen engelen het geloof in de verleiding van stervelingen tot zonde. Deze engelen zijn erg ‘sluw’, ze vermommen zichzelf als goede engelen en ‘verleiden’ daarom.

 

Hoe weten we over the Fallen Angels?
De meeste informatie over de gevallen engelen is afkomstig uit het niet-canonieke Boek van Henoch, geschreven rond 350 voor Christus, en het Qumran-manuscript.

Deze tekst bevat de openbaringen van Henoch, die naar de hemel opsteeg en waar de diepste geheimen van het universum aan hem werden geopenbaard. En hem werd ook getoond wat er met de mensheid zou gebeuren na het Laatste Oordeel.

De naam Henoch wordt zowel in andere teksten, als in de Bijbel genoemd en volgens de gnostici bestaan ​​er veel verhalen over hem. Henoch leefde 365 jaar (hetzelfde aantal als het aantal dagen in een jaar) en gaf zijn verhalen door aan zijn zoon Methusalem, die 969 jaar leefde (de twee laatste zessen waren omgekeerd). Deze verhalen vonden hun weg naar het oude Babylon, waaruit de religie van het jodendom voortkwam. De enige plaats waar alle 100 hoofdstukken van het Boek van Henoch bewaard zijn gebleven, is Ethiopië.

Een van de meest voorkomende verhalen over de gevallen engelen is dat Lucifer (een soort hoogofficier met vele soldaten onder hem) in opstand kwam tegen God en vele engelen met hem meevoerde. Maar het boek Henoch vertelt een heel ander verhaal. Het vertelt over de engelen die werden vernietigd door lust.

Vóór de zondvloed ontmoetten engelen en mensen elkaar en gingen op natuurlijke wijze met elkaar om.

Het onvermijdelijke gebeurde: ze kregen samen kinderen. Dat mocht niet want ze wisten niet wat hun dna vermengd met die van mensen zou doen bij verwekking van kinderen. Ze hadden met hun eigen dna de moderne mens gemaakt nml.

En deze kinderen waren de zonen en dochters van 200 engelen en vertegenwoordigden een ras van reuzen van 14 meter lang (In die tijd was alles heel groot! Veel groter dan wij kennen nu, na de zondvloed ging de maand verder weg van de aarde en werd alles kleiner en werd alles ook veel minder oud). De engelen begonnen hun gigantische nakomelingen alles wat slecht was te leren. God zette deze reuzen gevangen, oordeelde hen en stuurde een zondvloed over hen heen om zijn schepping te vernietigen. In de Schriften probeerde Noach, de achterkleinzoon van Henoch, namens de engelen met God te spreken, maar helaas was daar weinig informatie over.

Henoch werd gekozen als bemiddelaar tussen de gevallen engelen en God, en kreeg de taak hen te vertellen welke straf ze zouden ondergaan voor hun wandaden. De gevallen engelen en hun kinderen, de reuzen, werden naar de uiteinden van de aarde geroepen en deze straf moet in de eeuwigheid zijn. (Het is een eeuwenoud verhaal waarvan wij maar moeten hopen dat het klopt allemaal)

Henoch werd door de oude joden als een profeet beschouwd. Toen christenen zijn leringen begonnen te accepteren en te vergoddelijken, begon Henoch zijn populariteit in het jodendom te verliezen. Christelijke schrijvers van bijbelteksten namen het boek Henoch mee in de 4e en 5e eeuw na Christus. bekeerde geïsoleerde gebieden van Ethiopië tot het christendom en bewaarde de tekst daar totdat het Boek van Henoch in 1773 naar Europa werd gebracht.

Nergens in de Bijbel staat dat Satan een gevallen engel is, maar in het boek Henoch is alles een beetje anders. God schiep het universum, God schiep ook Satan. Maar de Bijbel stelt altijd dat God alleen goede dingen schept, en daarom was Satan ooit goed. Satan had echter een bepaalde mate van wil nodig, en wil is geen vrijheid, die wordt beheerst door een goede God, dus werd Satan slecht.

Het eerste bijbelse personage genaamd Lucifer was geen gevallen engel, het was Jezus zelf (Enki?). Lucifer wordt uit het Latijn vertaald als “lichtgevend”, in de Romeinse mythologie de personificatie van de ochtendster – de planeet Venus. Hier is de openbaring van Johannes de Theoloog 22:16: “Ik, Jezus, heb mijn engel gestuurd om van deze dingen in de kerken tot u te getuigen. Ik ben de wortel en afstammeling van David, de heldere morgenster.” Schriftgedeelte Lucas 10:18 Jezus zei: “Ik zag Satan als een bliksem uit de hemel vallen…” (Met zijn spaceship natuurlijk)

Volgens het boek Henoch was elk van de eerste gevallen engelen verantwoordelijk voor wat zij de mensheid leerden en wat hen tot zonde leidde. Azazel, de demon van de woestijn, gaf bijvoorbeeld slecht advies aan de zonen van God en bracht hen op een dwaalspoor van het pad van God, zodat ze hun lichamen zouden ”verontreinigen” met de dochters van de mens. Het was Castiel die de mensheid de kennis van geesten en demonen bracht. Hij liet de slechte bewegingen van geesten en demonen zien, het slaan van de foetus in de baarmoeder zodat deze eruit kon komen. Het ritme van de ziel en de zoon van de slang. Slangenbeten en bewegingen die plaatsvinden tijdens de hitte van de middag.

Er wordt aangenomen dat de verschijning van het ras van Giants het werk was van een van de engelen, de leider van de Fallen – Izernihaz of Sanjak. Hij was het die met behulp van de zondvloed tot de gevangenneming van de gevallenen en tot het einde van de wereld leidde. De vreemdste gevallen engel was Pilenu, hij gaf de mensheid alle soorten kwaad in één ding: schrijven. Met het schrijven kwam de kennis van vernietiging, wijdverbreide dood en onderdompeling in de duisternis. (Zo kun je alles wel slecht  noemen)

Er is een gevallen engel genaamd Gabriël (Gadrel). (ël achter een naam betekend engel) Hij was de oorzaak van veel problemen. Hij veranderde in een slang, verleidde Eva met de verboden vrucht en leidde het ‘heilige volk’ naar het pad van de zonde. Hij gaf mensen ook doodswapens – schilden en pantsers, en liet mensen voor het eerst zien hoe ze elkaar moesten doden. En dit alles gebeurde in de Hof van Eden. De personificatie van het beeld van de slang begon met Henoch en de gevallen engel Gabriël. Eeuwen zullen voorbijgaan en Gabriël zal in een bekendere verleider veranderen.

Hoe de gevallen engelen eruit zagen

In de vroegchristelijke kunst leken de gevallen engelen op hun eigen broers. De engelen waren gekleed in “vurige” kleding en er graasden schapen bij hen in de buurt, en de gevallen engelen droegen blauwe kleding en er waren geiten bij hen in de buurt. Ze hielden ook halo’s (?Kronen?) boven hun hoofd omdat ze symbolen waren van macht en heiligheid.

In de Middeleeuwen begon het beeld van de Gevallen Engelen een groteske verschijning aan te nemen – dit is een slechte interpretatie in engelachtige gewaden. De gevallen engelen hebben geleerd hun uiterlijk te verbergen.

Wij beschouwen ze als verschrikkelijke en verwrongen demonische wezens. John Miltons werk ‘Paradise Lost’ maakte ze zo. In dit boek verschijnt een afbeelding van Lucifer. In de 17e eeuw schreef John Milton de moderne popcultuur, hij schilderde de Fallen Angels. Maar er is geen beschrijving van de verschijning van engelen in de Bijbel. De wezens uit de teksten van het oude Babylon – de elite – werden als basis genomen. Deze gevleugelde verleidsters werden geassocieerd met Adams eerste vrouw, Lilith. Er worden parallellen getrokken tussen Satan en de Andes-godheid Beëlzebub, evenals de oude Romeinse half-geit, half-mens, god van de natuur Pan.

In de 14e eeuw beschreef Dante Satan als de Heer van de diepste hel en gaf hem vleermuisvleugels. Even later, toen Satan van een passieve vijand in een actief kwaad veranderde, werden de Gevallen Engelen geketend en werden ze voor altijd gestraft.

 

Op basis van welk principe van liefde bestaan ​​gevallen engelen?
Als God, volgens het christelijke concept, alles in onze wereld heeft geschapen, hoe kan Hij dan het Kwaad scheppen? Dit zou niet geschikt zijn voor de meerderheid van de christelijke gemeenschappen, omdat God goed is. Een dergelijk gevolg zou bedreigend kunnen zijn, dus volgde er een verklaring voor dit alles.

Tot de 12e eeuw was trots de oorzaak. Maar ook hier kwam niet alles helemaal samen, en hoe kon een goede God een exorbitant almachtige Trots scheppen? Dit was vervolgens ondenkbaar in de ogen van gelovigen. Daarom kwamen kerkelijke experts tot de conclusie dat alle engelen geschapen zijn met onnatuurlijke liefde. Daarom moet iedereen in de eerste plaats God liefhebben, zichzelf en degene die in geloof je naaste is. Een deel van deze Liefde bestond onvrijwillig, en het andere deel vrijwillig. Deze vrijwillige liefde werd onderverdeeld in het idee van vriendschap. Liefde bestaat in de wereld omdat het iemand gelukkig maakt in deze wereld.

Verder zeiden christelijke experts dat de liefde van de engelen voor God niet vrijwillig was, maar dat niettemin alles in de wereld goed was. Totdat een van de engelen besefte dat hij alleen van God hield omdat God hem krachtig had geschapen, en dit werd vrijwillige liefde. Toen Lucifer zich realiseerde hoe prettig het is om lief te hebben en bemind te worden ter wille van ecliptisch genot (positief), en niet alleen ter wille van de liefde. Toen begonnen de problemen in de wereld.

 

Lucifer begon Liefde voor egoïstische doeleinden te gebruiken. Dit is de andere kant van de medaille die ‘trots’ wordt genoemd: de perverse, duistere, egoïstische liefde die de meeste mensen gebruiken. Maar hier doet zich opnieuw een ideologisch probleem voor: niet alle engelen volgden Lucifer, waarom? Het antwoord is simpel: de andere engelen bevonden zich niet op hetzelfde ontwikkelingsniveau als Lucifer, Gods mooiste schepping. Lagere engelen kunnen niet liefhebben zoals Lucifer.

Volgens de theorie van de denkers uit de middeleeuwen vielen de engelen niet omdat ze God haatten, maar omdat ze van Lucifer hielden. God was ergens ver weg, was een ‘ondergeschikte’ figuur in deze geschillen over liefde, en Lucifer was dichtbij en was hun vriend. Om te voorkomen dat ze voor de liefde van de Onbereikbare Vader moesten vechten, volgden ze hun broer in ballingschap.

Religie beïnvloedt de materiële menselijke wereld altijd op een vreemde manier, en de gevallen engelen zorgden ervoor dat de wereld lange tijd homofoob bleef, dat wil zeggen: irrationele angst en afkeer jegens homoseksualiteit en lesbiennes. Wetenschappers hebben lang gedebatteerd over de vraag of gevallen engelen en demonen in staat zijn tot liefde, omdat ze het gebruikten als een stap in de richting van het bereiken van hun ‘slechte doelen’.

Zelfs onder Paulus waarschuwden christenen dat vrouwen ‘wellustige’ mannen konden aantrekken met hun blik; iedereen geloofde dat er iets in zat van de blik van de gevallen engelen. En dit is geen liefde, maar eenvoudigweg lust. En zulke liefde wordt door mannen ervaren, Fallen Angels en Demons alleen door vrouwen.

De rol van de gevallen engelen is om op de laagste manieren te verleiden, en daarom hebben christenen de eeuwen van vervolging meegemaakt.

Hoe de gevallen engelen werden gestraft
Om de gevallen engelen te straffen, waren er aartsengelen in de hemelse hiërarchie. Ze straften volgens hun hemelse plichten, elk van de aartsengelen was verantwoordelijk voor bepaalde “andere levens”. Dus Jeremiel waakte over de zielen in de onderwereld, Michaël bewaakte Israël, Gabriël waakte over het Paradijs, Uriël leidde het hemelse leger.

Het zijn de Aartsengelen die directe toegang tot God hebben en verantwoordelijk zijn voor de bestraffing van de Gevallen Engelen.

Azazel, die de mensheid leerde wapens te maken, werd gestraft door Raphael, die hem vastketende, hem met scherpe stenen in een gat in het midden van de woestijn gooide en Duisternis op hem losliet terwijl Azazel op zijn veroordeling bij het Laatste Oordeel wachtte. En Azazel wacht nog steeds op zijn Dag der Straf.

Waar komt de oorsprong van afbeeldingen als Fallen Angels vandaan? Ze lijken erg op Ierse feeën en kabouters, die ook niet goed genoeg zijn om te overleven en niet slecht genoeg om te sterven. Sommige feeën werden in de oceaan gegooid en werden Merfolk, anderen gingen ondergronds en werden Goblins, anderen werden naar de meest ruige gebieden van de planeet gestuurd en werden Kabouters. Dit zijn allemaal de oude goden van de oude volkeren, die niet langer werden aanbeden omdat ze hun macht hadden verloren. Feeën en kabouters herleiden hun voorouders ook tot de Gevallen Engelen. Ze zijn altijd ondersteunend en aardig voor degenen die aardig voor hen zijn, maar brachten de hel op de hoofden van degenen die boos en respectloos tegen hen waren.

 

Waarom gevallen engelen zo belangrijk zijn voor christenen
Dit is wat de Heilige Schrift ons geeft over zulke waarheden: “waarom we zondaars zijn” en “waarom menselijk kwaad bestaat.”

Een christelijke gelovige krijgt te horen dat al het slechte dat je is overkomen niet geheel jouw schuld is, maar dat het bepaalde krachten zijn die je hebben gecorrumpeerd. Het geeft iemand een goed gevoel als er een zondebok is. Deze antwoorden verklaren waarom de mensheid blijft zondigen, omdat ze verleid wordt en enige hoop krijgt. Wanneer de strijd tussen goed en kwaad eindigt, zal de verlossing plaatsvinden.

Gevallen engelen bieden in de ogen van de mensheid een uitweg aan God. Het is niet God die achter zonde en verleiding, ziekte en haat zit, maar de gevallen engelen met hun miljoenen zonden en kwaadaardige capriolen in onze wereld zijn de schuldige. Mensen hebben iemand om al het slechte aan te wijten, behalve zichzelf en God.

Menselijke ijdelheid, eigenwaarde en eigendunk zullen steevast leiden tot de ineenstorting van onze wereld.

Het eerste wat de Gevallen Engelen ons leerden om onze eigen val van genade naar ijdelheid te beginnen, was de chaos die die 200 gevallen engelen onder leiding van Lucifer creëerden. Azazel leerde mannen niet alleen een harnas te maken om het elkaar gemakkelijker te maken, maar leerde vrouwen ook cosmetica te gebruiken, een middel voor eyeliner – kajal (kayal). Hij hielp vrouwen sieraden te gaan dragen en leerde hen trucjes om mannen te verleiden. Vanaf dat moment begaf de mensheid zich op het pad van de verdorvenheid. Daarom hebben veel religies een traditie: vrouwen moeten zichzelf bedekken om de mannen om hen heen niet te verleiden.

In het christendom wordt een geval beschreven waarin een gevallen engel voor zijn daden betaalde. Het was Semiaz of Shamkhazai die de mensheid de kunst van magie leerde. Onderweg ontmoette hij een sterfelijke vrouw genaamd Ishtar (nu weten moderne wetenschappers dat Ishtar een Babylonische godheid was). Ze beloofde hem dat ze hem toegang tot de slaapkamer zou geven als hij haar een klein geheimpje zou vertellen: de ware en verborgen naam van God. Ishtar viel Semiaz lastig totdat hij haar toestond zijn vleugels te passen. Ishtar stijgt, gebruikmakend van de verworven kennis en de vleugels van een engel, naar de hemel om van een vrouw een godheid te worden. Hiervoor wordt Semiaz veroordeeld tot het eeuwig ondersteboven hangen, tussen de sterren. Het bevindt zich nog steeds in de sterrenhemel – nu noemen we het het sterrenbeeld Orion.

 

Een ander voorbeeld is het geval van Haruta en Maruta, in de islam zijn dit twee engelen die in Babylon waren en de joden hekserij leerden. Ze lachten de mensheid uit omdat ze niet in staat was de zonde en verleiding te weerstaan. God hoorde dit allemaal en stuurde Haruta en Maruta naar de zondige aarde, zodat zij zelf de verleiding konden weerstaan. Ze werden onmiddellijk verleid door een menselijke vrouw, waarna ze degene vermoordde die de engelen met haar zag. Maruta en Haruta gaven hun fout toe en mochten hun eigen straf kiezen, nu opgesloten in de Bergen van Duisternis samen met de tien verloren stammen van Israël op aarde tot de Dag des Oordeels.

Gevallen engelen komen meestal in opstand tegen God, maar soms vallen ze met Gods toestemming. Sommige niet-canonieke teksten zeggen dat de Gevallen Engelen onder een hoedje spelen met God om te bewijzen welke mensen goed en welke slecht zijn. Het begon allemaal met Iblis, zo wordt Satan genoemd in de Islam, zijn naam is Jinn. En hij doet alles omdat, volgens hem, God hem dat toestond. Hij overtuigde de mensheid ervan dat het aanbidden van afgoden een goed idee was.

 

Wat betekent dit alles voor God? Om de ware gelovigen en gelovigen te scheiden van de goddelozen en zondaars.

Dante’s boek “The Divine Comedy” beschrijft alle cirkels van de hel die zondaars te wachten staan. Maar dit is een apart onderwerp en vereist een aparte discussie.

En het laatste voorbeeld uit de Bijbel is de strijd tussen David en Goliath, waarbij de mensenzoon met behulp van een slinger de laatste van de reuzen verslaat: Goliath van het ras van de reuzen. De vertegenwoordigers hiervan waren de Nephelines, wier nakomelingen de Rephaim waren, die ook reuzen waren. Deze informatie is ontleend aan de Hebreeuwse Bijbel Tenach.

Bron