Bang in het donker

Het komt vaker voor dan men denkt waarschijnlijk.
Leuk is anders, maar het gebeurd wel en wat doe je er dan aan?

Onderstaande link toont een goed verhaal aan en ook de reacties eronder zijn eerlijk!

https://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Ik_ben_bang_in_het_donker

Als kind was ik bang in het donker.
Ik had ook wat dingen meegemaakt die mij bang maakten.
Ik slaapwandelde een tijdje.
Waarbij ik ook eens plots wakker werd in de tuin in het grijze bijna-dageraad licht, en ik liep de trap op naar boven en ging mijn bed in… wat eigenlijk niet kon maar zelfs nu nog weet ik me dit te herinneren zoals wel heel veel eigenlijk.
Ik vermoed nu dat ik uitgetreden was en dus weer naar mijn lichaam ging om in te treden, het schijnt dat we elke nacht, of wanneer we slapen dus uittreden uit ons lichaam.
Maar dat je zoiets zo bewust meemaakt is niet nice.
In de schuur waar de wc was bij mijn grootouders, vond ik het heel eng dat had iets griezeligs en als ik dan daarheen moest, dan keek ik altijd heel snel achterom maar ook bij de trap waar ik ook langs moest, keek ik dan snel opzij alsof er iets was…
Ja misschien voel je wat spoken daar…kwenie?
Maar goed ik verrekte vaak mijn nek, alsof je net als je pols verdraaien, je ineens duizenden naalden in je nek kreeg.. gatverdamme, wat een gruwelijk gevoel dat was altijd.

Mijn neef die sprak met iets op zijn zolderslaapkamer.
Nu ik hoorde niets, maar het was wel doodeng daar op die zolder waar hij sliep en uiteindelijk hoorde ik ook wel iets ofzoiets!?
Een buurmeisje dat door de muur wat zei, maar deed of ze een spook in mijn kast was!?
Tjah niet echt goed natuurlijk voor het leuk vinden als het donker was.
Ik moest een nachtlampje aan jarenlang.
Later woonden we in Friesland een aantal jaren in een best wel groot eng huis… het was een mooi huis met rode bakstenen en we hadden honden etc,… maar die zolder boven daar was iets.
Niet altijd, maar als ik er eens speelde dan had ik na enkele dagen weer boven spelen ineens weer het gevoel dat iets achter mij stond en naar mij keek…
nou je kon mij niet sneller die trap afkrijgen dan als ik dat gevoel had…doodeng…het was ook een grote overloop op de zolder, met een grote ruimte dat eigenlijk een stel muren had moeten krijgen, maar dat toen nooit afkwam…Maar ik had dat eigenlijk alleen daar boven op zolder gek genoeg, want in de nacht moest ik zelfs wel eens door een gang in het donker naar het schuurtje om naar de wc te gaan.
Nou ja, dat deed ik gewoon! Maar in feite was dat pas doodeng want had er iemand gestaan dan nou ja brrrr…
De schuur stond los van ons huis en nee we hadden geen schuttingen om ons flinke tuin staan…
Moet er nu echt niet meer aan denken en ik had mijn kind dat ook nooit aangedaan.
Dus die tijd ging het allemaal best goed!

Nou later woonden we een tijdje bij mijn oma in en die had ook wel een fijn boven, waar ik als kind bang was, was ik dat toen niet meer gelukkig.
Op kamers had ik er geen last van, en ook later in mijn appartement niet.
In mijn huis hier ook niet, ik ben niet dol op het donker, maar het was te doen, tot ik alleen kwam te wonen…
Ik ga toch niet zo graag naar boven als het donker is en als het niet hoeft.
Nah, het ”die was doe ik morgen wel in de droger” verhaal.
Raar wel als er dus iemand is  bij mij, dan is er niets aan de hand en nu?
Bizar. Ik baal er ook flink van.

Nu heb ik lenzen en zonder lenzen zie ik niet veel… wel  bekend bij alle skelies in den wereld natuurlijks.
Dus als het donker is dan zie ik echt geen fuck!
Echt totally notski in thie dark! Dus eigenlijk is het erger als je slechter ziet dan als je wel goed kunt zien!
Dat vind ik dus al niet fijn, maarrrrrrr… als ik in het donker kijk, dan ga ik wittige schimmen zien in mijn kamer…
OMG!
Nou eh… help!!!!!!!
Het schiet mijn kamer door van links naar rechts van boven naar beneden nou veeg mij maar op!
Vreselijk!
Nou soms gaat het prima niks aan de hand, dan zie ik dat wel maar dan denk ik komt gewoon door het licht dat ik net zag en dat het nu donker is mijn ogen moeten zich aanpassen, maar dan ineens is het er weer… dan voelt het niet zo pluizig… en dan doe ik soms een grotere lamp aan…
Nu val ik ook wel eens in slaap als ik lees, dat terzijde maar het is toch idioot hoe je ineens weer die angst van ooit weer ergens ervaart zoals in je kindertijd.

Ja waar ben je dan bang voor eh?
Nou ja inbreken gaat best wel lastig in dit huis, dus daar hoef ik niet echt bang voor te zijn.
Maar het idee dat ineens die deurklink omhoog gaat en er iets of iemand voor die deur staat!
Of niks…
😛

Heel eng wel.
Of dat je een geest ziet ofzo…
Of iets hoort lopen in de gang…
Nu ja, als je dit al die jaren al niet meemaakte waarom dan nu wel hé?
Ja weet ik veel?
Zul je net zien!

https://fem-fem.nl/bang-in-het-donker/Een groot inlevingsvermogen noemen ze het op die website…
Is dat het
Of zit het in je…ik denk in je genen, is ook normaal wel.
Donker is gevaar, van nature weet de mens en dier dit, je moet beter opletten, meer op je hoede zijn.
Realistisch je angsten?
Neuh…maar goed, stel het zou gebeuren… deur open ofzo… dat is eng.
Ongrijpbaar!

Boven staat voor alleen, vaak ben je alleen als je boven bent als je alleen woont of als kind.
🙂
Ik snap de connectie wel hoor.

Mijn ogen ga ik niet veranderen en dat angstige gevoeletje dat me soms bekruipt, ach dat zal wel weer overgaan, of niet…?

Ik ga maar snel trouwen ofzo!
Rilllllllll!