Gyneacoloog gebruikte eigen zaad voor inseminatie
Een gynaecoloog die in Zwolle werkte, heeft jaren geleden zijn eigen sperma gebruikt voor inseminatie zonder dat de wensouders hiervan op de hoogte waren. Eén van de 17 donorkinderen vertelt er (anoniem) over.
“Mijn zoektocht heeft ruim zes jaar geduurd”, vertelt één van de donorkinderen van dr. Jan Wildschut in een schriftelijke verklaring. Die verklaring heeft RTL Nieuws mogen inzien van het FIOM, dat contact heeft met de donorkinderen en gespecialiseerd is in afstammingsvraagstukken.
“Soms was ik er veel mee bezig, andere periodes minder”, valt er verder te lezen. “Maar altijd bleef er die vraag wie mijn biologische vader was en of ik hem ooit zou mogen vinden.” Toen dat lukte, was er vooral blijdschap en opluchting. Want: de zoektocht, die voelde als een ‘speld in de hooiberg’, was voorbij.
De daden van Jan Wildschut kwamen aan het licht door een toevallige DNA-match bij een commerciële databank. Daar werd een donorkind gematcht met het DNA van Wildschuts nichtje. Via de databank van het FIOM zijn daarna nog zestien donorkinderen aan de gynaecoloog gekoppeld.
Meer dan ‘die arts’
De donorkinderen weten niet wat de beweegredenen van de arts zijn geweest om zelf zijn zaad te donoren. Hij heeft daarover nooit iets losgelaten en niets erover achtergelaten na zijn dood. Daarover valt te lezen in de verklaring: “Het voegt voor mij daarom ook niets toe om erover te speculeren. Ik ben heel blij dat ik er ben, en dat ik mag leven, dat staat voor mij voorop, en dat heb ik aan hem te danken. En hij was ook veel meer dan alleen maar ‘die arts die zelf doneerde’. Ik ben geïnteresseerd in hem als mens.”
Ook is er veel dankbaarheid tegenover Wildschuts wettige kinderen, die ‘ondanks de grote schok’ de zeventien halfbroers en halfzussen de kans hebben gegeven zich een beeld van hun biologische vader te vormen.
Wat is er gebeurd?
Een gynaecoloog die in Zwolle werkte, heeft zijn eigen sperma gebruikt voor inseminatie zonder dat de wensouders hiervan op de hoogte waren. Dat heeft het Isala Ziekenhuis bekendgemaakt. Op dit moment zijn er 17 donorkinderen bekend.
De inmiddels overleden dr. Jan Wildschut was van 1981 tot en met 1993 werkzaam bij het Kunstmatige Inseminatie Donorsperma-programma (KID) van het toenmalige Sophia Ziekenhuis.
Wettige kinderen
Het ziekenhuis is sinds eind 2019 op de hoogte van de bevruchtingen, schrijft het ziekenhuis in een verklaring. Het besluit om met het nieuws naar buiten te komen, is gemaakt door de wettige kinderen van Wildschut, de donorkinderen en het ziekenhuis.
En ja: het is soms overweldigend om zo veel halfbroers en halfzussen te hebben, schrijft het anonieme donorkind. “Maar ik zie het vooral als een verrijking van mijn leven. Het is heel bijzonder zo veel mooie, lieve mensen te mogen ontmoeten die je je halfbroers en -zussen mag noemen. We vinden herkenning bij elkaar en het is fijn onze ervaringen te kunnen delen.”
‘Dit hoort nu bij mij’
Een paar keer in de zoveel tijd ontmoeten Wildschuts donorkinderen elkaar. “We laten elkaar daar wel vrij in. Het contact met elkaar heeft mij geholpen in de verwerking van alles, om het gebeurde te accepteren en te omarmen als iets dat nu bij mij hoort.”
“Ieder mens heeft het recht te weten wie zijn biologische ouders zijn, en het kan echt heel veel betekenen voor een donorkind om antwoorden te mogen vinden.”
Het FIOM wil, omwille van de privacy van het donorkind, de naam, leeftijd en het geslacht niet bekendmaken.
Ik snap die arts wel, er waren te weinig donoren en hij wilde dat die ouders dus een kind kregen, dus dan maar van hemzelf.
Nu de kinderen mogen blij zijn, hun vader was arts, dus eigenlijk niets mis mee.
Ik neem aan dat die arts dat daarom gedaan heeft.
Mensen gelukkig kunnen maken.
En prachtig dat die kinderen van hem elkaar gevonden hebben, ineens een mega grote familie!
Tof toch?
Hopelijk blijft dat een mooi geheel voor de mensen die elkaar zo mochten vinden.
