Vaderdag zonder vader
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1183810713/oproep-welk-vaderdagverhaal-zult-u-nooit-vergeten
Ik zat op de kleuterschool en we moesten een tekening maken voor vaderdag.
En wat ik nooit had beseft, besefte ik toen ik dat vel papier voor mij kreeg.
Ik staarde naar het papier en wilde het graag kleuren, maar voor wie?
Verlegen liep ik naar de juf, ik was 4 jaar oud en zei schuchter,
Ik heb geen vader juf…
Ik wist echt niet wat ik moest doen.
Ach, zei ze toen, je hebt misschien wel iemand anders om de tekening aan te geven. Iemand die je erg lief vindt.
Bv je opa of een oom.
Ja, mijn opa was mijn vader voor mijn gevoel…hij bracht me ook naar school en haalde me op.
Hij was mijn held en vaak ging ik mee op zijn brommer, en dan zong ik liedjes voorop de brommer.
Heerlijk was dat altijd.
Opa was lief voor mij.
Bij hem voelde ik me altijd veilig.
Mijn biologische verwekker wilde mij niet erkennen nml.
Die was al getrouwd inmiddels en had een zoon, met die andere vrouw, die een maand na mij geboren is!
NB!
Ik was 5 toen ik weer voor een intens dilemma kwam te staan.
Ik ging weer naar de juf met vaderdag…
Ik had geen opa meer…
Na opa, was mijn oom mijn liefste alles, en hij kreeg 2 jaar lang de vaderdag cadeautjes van mij.
Jaren later liet hij mij ze nog eens zien…kijk ik heb ze nog…en hoe erg hij het vond, dat hij zijn vader verloor en ik mijn opa… en ik hem het vaderdag cadeau gaf, het brak zijn hart, maar dat het hem ook vervulde met een gevoel van trots.
