web analytics
11:11 Dubbele getallen
Verhalen AngelWings

Gert had niets met vrouwen.

Gert had niets met vrouwen. Hij vond het maar gedoe allemaal en waarom zou je. Neuh hij vond er niets aan.
Waarom, hij had geen enkel idee. Of ze nu blond was of donkerharig of rood, niets kon zijn ziel raken. En dat wilde Gert toch wel ervaren natuurlijk, de echte liefde.
Hij vond het wel jammer, maar er was niets aan te doen.
Dan maar niets. Gert reed elke zondag naar het bos voor een eenzame wandeling. Maar hij was er al zo aan gewend dat het hem niet kon deren. Inmiddels was Gert al 38, dus om nu nog voor de eerste keer een relatie aan te gaan, dat werd ook moeilijker. En hoewel zijn oude moedertje in het bejaardenhuis hem vaak vermanend toesprak dat hij wel eens op mocht schieten, en dat hij straks helemaal alleen zou overblijven als zij ging hemelen, of hij daar dan wel eens aan dacht allemaal. En dat hun geslacht uit zou sterven zo en dat ze hem daarom had gekregen, al die moeite voor niets?!
Geen kinderen, oh here me tijd, riep ze dan uit.

 

En over hoeveel zorgen zij daar over had. Handenwringend zat ze daar dan op haar oudrose fluwelen damesstoel. Waar al meerdere keren een kop thee, de bevlekkingen op de stof hadden veroorzaakt. Waarschijnlijk zat er wat Italiaans bloed in zijn moeders voorvaderen en moederen, want die kon zo passievol vertellen dat ze vaak haar armen wijduit spreidde tijdens een heftige vertelling uit jongere jaren. En daar ging dan weer een kopje thee.

Maar voor Gert verliep het alles gewoon wat anders.
Hij dacht er wel over na maar enige koppigheid was hem niet vreemd met zijn Friese voorouders. Dus het was of een vrouw waar hij zijn hart aan kon geven, of gewoon dan maar niets.
Maar nooit een relatie zonder gevoelens of zonder passie.
Nee geen denken aan. En zo was Gert.
In deze tijden was dat best bijzonder te noemen natuurlijk. Principiele Gert. Niets mis mee, deed hij zichzelf tekort hiermee? Misschien wel maar misschien ook wel niet.

Maar toch op een dag, het was einde zomer, kwam Gert eindelijk de vrouw tegen, die zijn hartje sneller deed slaan. Die zijn keel terstond deed uitdrogen. Zijn handen liet trillen alsof hij al jaren dementerend was of last had van Parkinson. Leuk was anders. Maar Gert hield zich kranig. Hij weerstond de verleiding zijn handen vast te klampen aan zijn sleutelbos, hij weerstond de verleiding om zijn droge keel te schrapen, want wat zou zij wel niet denken?

Het was bij een patatzaak in de buurt, zo snel kan dat alles gaan natuurlijk. Daar stond ze, bekleed met een duur gewaad. Een tafelkleed ofzo, dacht Gert nog. Hij vond het wel gewaagd, om zo door het dorp te durven lopen, maar toch hij had er wel enig respect voor en zowaar, toen hij haar van opzij aangluurde, zag hij twee donkere wonderlijke ogen en absurd lange wimpers die hem vragend aanstaarden.
Wat een prachtig gezicht had deze vrouw.
Gert was ter plekke verliefd tot over zijn 38 jarige oren.
Hij sprak haar en en bood haar een kroketje aan met een blikje fris. Ze raakten aan de praat en ze vertelde over haar geloof enzo.
En dat ze alleen maar met een moslim mocht trouwen ook al waren haar ouders dan wel modern enzo maar het moest wel een moslim zijn.
Nou zei Gert na enige maanden, dan word ik toch een moslim man?
Zo gezegd zo gedaan, voor de liefde deed je immers alles.

Ze trouwden een dag na de 39ste verjaardag van Gert. Zijn moeder stond er handenwringend bij, ondersteund door nichtjes, terwijl ze even later weer vele kopjes thee omver zwaaide tijdens het bruiloftsfeest.
Het zou toch wat haar Gert een geloof, en dan nog wel zo’n vreemd geloof. En waarom nou toch hé? Er waren toch genoeg meidjes in hun dorp die ook leuk genoeg waren voor Gert! En natuurlijk was zijn bruidje een lieve meid, daar ging het niet om allemaal, maar dat geloof.
Na uren feesten met de families van beide zijden, mochten zij het bruidspaar dan eindelijk vertrekken.
Op het bed zat zij daar, met het kleed omwikkeld.

Gert kwam naar haar toe en voelde weer die intense spanning, nu zou het dan gaan gebeuren.
De huwelijksnacht, daar had hij al die jaren ergens op gewacht.
Hij snapte het niet, maar toch, terwijl hij zijn handen om haar hoofd legde en langzaamaan haar gewaad begon te ontwikkelen van haar lichaam, werd hij zich iets gewaar.

Een vreemd blij gevoel doortrok zijn ziel en zie daar…
Daar zat ze dan, bloot voor hem, om in te bijten…
Een suprise…

Ja, zo voelde dat, een suprise ei…alsof hij die kreeg, net als vroeger van zijn moeder.
En ineens begreep Gert dat hij al die jaren had gewacht op een vrouw die hem dat gevoel kon bezorgen.
Het gelukkigste gevoel ooit dat een kind kon ervaren was de suprise, van een suprise chocolade ei…

En zie hier, daar zat zij voor hem, ontdaan van het kleed, als een prachtig cadeau voor Gert.

 

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥