Dieren kiezen ons (Reïncarnatie)
Het is ergens onjuist om onze dieren als bezit te beschouwen.
Wij bezitten hen net zomin als dat wij menselijke wezens kunnen bezitten.
We kunnen ook niet de eigenaars zijn van land dat wij bezitten ook al noemen wij ons wel de bezitters daarvan.
Er zijn vele mensen die zo zelfbewust zijn dat zij hun dieren toestaan om een eigen keus te maken.
Soms schijnt een onzichtbare macht mens en dier naar elkaar toe te trekken.
Denk aan een nest kittens, er komt iemand kijken, waar de rest van de kittens zich verborg,
koos één kitten deze nieuwe baas uit, door er naartoe te lopen terwijl de rest wegrende.
Als je op een dier wacht en de ”juiste” keus wilt maken, zal er altijd iets gebeuren dat je een aanwijzing geeft om welk dier het gaat.
Sommige oude occulte en godsdienstige leerstellingen ondersteunen de theorie dat dieren, net als mensen, vele levens op aarde doormaken.
En ook net als de mens, terugkomen bij dezelfde vroegere metgezellen.
Dit geldt ook voor ons natuurlijk, dat de huisdieren uit vorige levens wederom bij ons terugkomen.
Het lijkt erop dat dieren vele malen reïncarneren, veel vaker nog dan wij en dat zij ook meer lijden om onzentwille, vanwege de enorme karmische last die wij met ons meedragen.
In bepaalde landen gelooft men dat als een huisdier verongelukt of op andere wijze onnatuurlijk sterft, dat er voor de eigenaars iets ergs is voorkomen, dat het huisdier deze last op zich heeft genomen en zo het ongeluk-ziekte- rampspoed- voor de baas heeft voorkomen.
De prijs die wij voor onze wreedheden moeten betalen drukt zo zwaar op ons, dat wij nooit vooruitgang zouden boeken als wij deze alleen moesten dragen, want dan zouden wij voortdurend lijden zonder respijt.
Dieren kunnen geen karma vormen.
Zij zijn onschuldig, zij bestaan slechts.
Het oude Esseense broederschap waar Christus is onderwezen, zegt in de oude geschriften dat dieren er zijn als toets voor de mens.
Zij verlenen wat Christenen de hoogste vorm van dierbaarheid noemen.
William Blake die een Esseen was en vegetarier, schreef in Auguries of Innocence:
Een hond, verhongerd aan de poort van zijn meester,
voorspelt de instorting van de staat…
Hij die de kleine winterkoning schaadt,
zal nooit bij de mensen geliefd zijn.
Hoe kun je testen of een dier een overleden huisdier is…
Visualiseer het huisdier, stem je goed af op dit huisdier.
Strek dan met gesloten ogen, je armen naar voren.
Je handen richt je open naar boven.
Het gestorven huisdier visualiseer je op de linkerhand en het nieuwe huisdier op de rechterhand.
Kijk goed naar deze mentale beelden.
Breng de handen hierna langzaam naar elkaar toe, tot ze naast elkaar zijn.
Als zij ineen vloeien als ze bij elkaar komen is het hetzelfde huisdier, lukt dit niet dan is het niet zo.
Dit is een onderwezen techniek van de Atlantiërs.
Reïncarneren dieren: Ja, we hadden een prachtige Noorse boskat, ze werd anderhalf jaar oud en werd aangereden.
Voor mij een intens verlies want ik had een bijzondere band met haar.
Na twee jaar hadden wij een nestje pups waar ik één pup van wilde houden.
Eentje was erg klein, ze klom gelijk een kitten tegen je kleding op omhoog en ze mauwde soms…heel bizar.
Ze had ook aparte lichte ogen. We hebben haar gehouden, met haar heb ik eenzelfde band en het gemis naar onze Noorse boskat is sinds zij er is voorbij…vreemd genoeg.
Alsof ze (weer) bij ons is…
Tekst overgenomen uit het boek :
Dieren zijn als mensen
Van Rebecca Hall