Dit verhaal werd in 1970 gepubliceerd in het ufologietijdschrift Flying Saucer Review. Journalist Gordon Creighton hoorde het van zijn vriend John Sutcliffe, die op zijn beurt over deze zaak hoorde van een vrouw genaamd I.J. Goodwin.

Volgens Creighton nam hij, nadat hij over dit ‘zeer vreemde en bizarre incident’ had gehoord, persoonlijk contact op met Goodwin en zij bevestigde hem de waarheidsgetrouwheid van het verhaal, dat zich afspeelde in het begin van de 20e eeuw, toen ze nog een kind was.

Goodwin werd geboren in 1924 in de Britse stad Hertford, Hertfordshire. Het privéhuis van haar familie bevond zich op North Road 57. In 1929, toen Goodwin 5 jaar oud was, speelde ze in de tuin met haar 8-jarige broertje.

Op een gegeven moment hoorden ze allebei het geluid van een motor, alsof ze uit een klein vliegtuig kwamen, en toen ze omhoog keken, zagen ze vanaf de zijkant van de boomgaard een heel klein vliegtuigje over het tuinhek vliegen, alsof het speelgoed was. , vergelijkbaar met een tweedekker.

Het vliegtuig dook naar beneden en landde, waarbij het bijna tegen een vuilnisbak botste. En toen, een paar seconden later, vertrok het weer en verdween.

En in die paar seconden konden de kinderen een kleine levende man in de cockpit van het vliegtuig goed zien – een ‘goedgebouwde’ piloot met een leren vlieghelm, die naar de kinderen zwaaide toen hij vertrok.

“Noch mijn broer, noch ik hebben dit vreemde schouwspel ooit onder ons of met iemand anders besproken, voor zover ik me kan herinneren, tot ongeveer tien jaar geleden, in het bijzijn van onze moeder en andere leden van de familie, vroeg ik hem of hij zich herinnerde dat hij deze aflevering.

Hij antwoordde dat hij zich in de loop der jaren ook vaak had afgevraagd over dat kleine vliegtuigje en zijn kleine passagier.

Mag ik hieraan toevoegen: mijn broer is zo eerlijk dat hij natuurlijk niets anders zou beweren dan wat hij zich feitelijk herinnerde.”

Volgens Goodwin was de spanwijdte van het vliegtuig ongeveer 30-38 cm en was de grootte van de kleine piloot “perfect geproportioneerd”.

Goodwin herinnert zich ook dat haar broer na het incident het huis binnenging en tegen zijn moeder zei: ‘een vliegtuig raakte bijna onze vuilnisbak’, en dat was alles.

“Dit is een waargebeurd incident zoals ik het me herinner. Dat huis en de tuin bestaan ​​nog steeds, maar de fruitbomen zijn allang verdwenen. Ik heb hier geen verklaring voor, maar ik weet zeker dat het geen verzinsel van mijn verbeelding was.”

Volgens Creighton moeten dergelijke verhalen, hoe pretentieus of bizar ze ook mogen klinken, serieus worden genomen, omdat mensen al eeuwenlang steeds weer melding maken van waarnemingen van kleine mensen, en verhalen en legenden over de ‘kleine mensen’ bestaan ​​in de folklore van bijna alle naties.