Waren de Elohim of Shining Ones de scheppers van de mensheid?
Oftewel de Anunnaki.
Een van de grootste geheimen die voor de mensheid worden bewaard, zijn de echte makers van alles wat we kunnen zien en bedenken. Ze worden de Elohim of Shining Ones of Anunnaki genoemd en worden beschouwd als de machtigste wezens die ooit hebben bestaan, degenen die ons lichaam en onze ziel hebben gesmeed en dezelfde lucht met ons hebben ingeademd in lang vergeten eeuwen.
Dit is het verhaal van de Wachters, een esoterische groep wezens die door vele culturen wordt genoemd en vereerd en onder vele namen bekend is. De Sumeriërs noemden hun leider El, de koning der goden. De oude Hebreeën noemden ze Elohim en over de hele wereld wordt hetzelfde motief duidelijk.
Het Oud-Ierse woord Aillil betekent schijnend, wat hetzelfde is als de Oud-Cornish term El. Het Inca-woord Illa kan worden vertaald als helder en de Babylonische Ellu heeft dezelfde connotatie. Zelfs het Engelse woord elf is terug te voeren op het Oudnoors alfr en als we ons onderzoek nog wat verder uitstrekken, (11) bereiken we de Indo-Europese basisalb, de personificatie van witheid.
Religieus zijn en het geloof in een altijd observerende almachtige levensvorm is de oudste gewoonte van de mensheid, zo niet haar langdurige obsessie. In elke uithoek van deze wereld, zelfs onder de meest primitieve beschavingen, zien we duidelijke afbeeldingen van goden in de eigen visie van de aanbidders. En één kenmerk brengt ze allemaal samen: ze werden beschouwd als stralende wezens.
Door de universele religies heen hadden de goden interactie met de mensheid, waarbij ze vele vormen aannamen, hetzij dierlijk of menselijk. Bizarre artefacten ter illustratie van reptielen zijn wereldwijd ontdekt. Farao’s droegen een cobra-vormige hoofdtooi met slangen, oude Sumerische tabletten beeldden reptielengoden af en een Kharsag-account beschrijft de god Enlil als de “slang met glanzende ogen”. (Misschien als masker dat weten wij dus niet)
De geringe gedachte dat zulke wezens zouden bestaan en ons leven zouden regeren, zou de fundamenten van de alles regerende Kerk vernietigen, dus haar heerschappij duurt voort zolang geen andere discutabele de stevige greep van de Kerk over de hele wereld in twijfel trekt. Hierdoor hebben we heel weinig informatie over de identiteit van de Shining Ones.
Er wordt verondersteld dat ze de aarde in talloze fysieke vormen hebben bewandeld, maar verwar ze niet met het reptielenras waarvan wordt aangenomen dat het de Shining Ones van de aarde heeft verbannen. De Kerk heeft zorgvuldig elk bewijs van hun bestaan uit de geschiedenis gewist en laat alleen de essentie over die in ieder van ons leeft.
Er wordt gezegd dat het Boek van Henoch vitale informatie bevat met betrekking tot de identiteit van de Shining Ones, en daarom is het boek uit de Bijbel verwijderd, waardoor het verkrijgen van ware kennis voor het laatste millennium werd gewekt door de laatste exemplaren van het Boek te vernietigen en te verbergen van Henoch.
In de Bijbel vinden we een verwijzing naar de Shining Ones als de Wachters, zoals verschijnend aan Mozes’ vader Amram :
“En er verschenen twee zeer lange mannen, zoals ik nog nooit op aarde heb gezien. En hun gezichten straalden als de zon, en hun ogen waren als brandende lampen; en vuur uit hun lippen. Hun kleed zag eruit als veren… [paars], hun vleugels waren helderder dan goud, hun handen witter dan sneeuw. Ze stonden aan het hoofdeinde van mijn bed en riepen bij mijn naam.”
Bovendien vertelt een oud Hebreeuws geschrift over de geboorte van Noach, als een nakomeling van de Shining Ones:
“En na enkele dagen nam mijn zoon, Methuselak, een vrouw van zijn zoon Lamech, en zij werd zwanger van hem en baarde hem een zoon. En zijn lichaam was wit als sneeuw en rood als een roos; het haar van zijn hoofd zo wit als wol en zijn demdema [lang krullend haar] mooi; en wat zijn ogen betreft, toen hij ze opendeed, gloeide het hele huis als de zon.”
“En zijn ”vader”, Lamech, was bang voor hem en vluchtte en ging naar zijn vader Methuselak; en hij zei tegen hem: “Ik heb een vreemde zoon verwekt. Hij is niet als een (gewoon) mens, maar hij ziet er voor mij uit als de kinderen van de engelen des hemels, zijn vorm is anders en hij is niet zoals wij.”
“Het lijkt me niet dat hij van mij is, maar van de engelen.”
De Hebreeën ‘leenden’ het concept van Elohim van de oude Sumeriërs, die hen beschouwden als de eigenaren van de mensheid en haar wachters. Zoals de beroemde vrijmetselaarshistoricus generaal Albert Pike opmerkte in Morals and Dogma, werden de Elohim/Watchers gezien als ‘gastheren van de hemel’, die tussen werelden reisden en boodschappen droegen. Hun leider, Jahweh Elohim, kan vertaald worden als Leider van de Stralende.