Reïncarnatie: feiten en bewijzen
Reïncarnatie: feiten en bewijzen
Het verkrijgen van bewijs van de realiteit van reïncarnatie klinkt bijna fantastisch, maar een aantal reeds bestaande feiten lijken heel, heel redelijk. Dus, is de transmigratie van zielen waarschijnlijk, en welke theorieën bestaan er over deze kwestie?
1. Geheugen
Eén interpretatie van het begrip reïncarnatie heeft niets te maken met het proces van geboorte, dood en wedergeboorte. Integendeel, deze theorie ondersteunt het idee van cellulair geheugen door te veronderstellen dat de cellen van de proefpersoon herinneringen aan vorige levens opslaan en deze worden geactiveerd door elektrische impulsen. Het is deze verklaring die wordt gebruikt om reïncarnatie te bewijzen, maar ze kan niet onbetwistbaar en overtuigend worden genoemd. De oude Kelten geloofden bijvoorbeeld dat ze de herinnering aan hun voorouders in hun eigen lichaam droegen en dat een specifieke geur of visuele prikkel opgeslagen herinneringen kon oproepen. Het is onwaarschijnlijk dat de term ‘cellulair geheugen’ hen bekend voorkwam, ze brachten dit fenomeen eerder in verband met natuurlijke mystiek en spiritualiteit.
2. Hypnose om herinneringen op te wekken
Veel wetenschappers passen hypnose toe als een manier om iemand terug te brengen naar zijn vorige levens, en hoewel dit een volkomen legale methode is om een onderwerp met behoorlijk belangrijke ontwikkelingen te bestuderen, heeft het ook tegenstanders die geloven dat de menselijke geest niet goed kan worden geanalyseerd en bestudeerd met behulp van wetenschappelijke instrumenten van vandaag. Dit doet trouwens niets af aan de merkwaardige feiten en informatie over reïncarnatie die werden verkregen tijdens hypnotische sessies. (Youtube heeft ook regressie video’s die ook werken!)
3. Moedervlekken en andere kenmerken van het lichaam
Waarschijnlijk de meest interessante en bewijskrachtige aspecten zijn moedervlekken en andere lichamelijke kenmerken bij volwassenen en kinderen die voorkomen op de plaatsen van verminking of een wond waardoor iemand is overleden in een vorig leven.
4. Emotionele gehechtheid en fobieën
Een sterke emotionele gehechtheid aan andere mensen, en volkomen vreemden, is een ander merkwaardig punt dat verband houdt met een mogelijke reïncarnatie. En veel meer deelnemers aan dergelijke onderzoeken, vooral kinderen, verlangden vaak naar hun oude huis en familie. Fobieën zijn soms aanwezig bij degenen die onder de juiste omstandigheden zijn overleden. De angst voor vuur is een fobie voor een persoon die is omgekomen bij een brand, en de angst voor water kan voorkomen bij een persoon die in het verleden is verdronken.
5. Theorieën van de kwantumfysica
Naarmate de kwantumfysica vordert, geloven moderne wetenschappers dat wetenschappelijk verantwoord bewijs van de realiteit van de ziel en haar transmigratie slechts een kwestie van een bepaalde periode is.
6. Onderzoek door Ian Stevenson
Dr. Ian Stevenson is een van de meest vooraanstaande onderzoekers op het gebied van reïncarnatie. Hij nam geen toevlucht tot hypnose omdat hij vond dat het een te breed spectrum bood voor verkeerde interpretatie en verbeelding. Dr. Stevenson hield zich strikt aan zijn eigen proces van het in twijfel trekken, analyseren en documenteren van gegevens en heeft zijn bevindingen op overtuigende wijze gepresenteerd aan de wetenschappelijke gemeenschap en heeft meer gedaan om reïncarnatie te bestuderen en te begrijpen dan enige andere wetenschapper in het veld. Volgens Stevenson zijn de beste onderwerpen om te studeren kinderen die specifieke details, namen, steden en andere relevante informatie kunnen geven die gemakkelijk te verifiëren is. De bevindingen van de wetenschapper toonden aan dat herinneringen aan vorige levens het gemakkelijkst te activeren zijn bij kinderen van twee tot vijf jaar oud. Hij heeft door Azië, Noord-Amerika en Europa gereisd en heeft uitgebreid geïnterviewd, en nam vervolgens nauwgezet alles op wat hij hoorde. Dr. Stevenson’s 50 jaar werk besloeg meer dan 3.000 gevallen, en na bestudering kwam hij tot de conclusie dat de meeste kinderen zulke herinneringen al verliezen op zevenjarige leeftijd.
7. Edgar Cayce over reïncarnatie
Edgar Cayce of de Slapende Profeet gebruikte een vorm van zelfhypnose of meditatie en legde zijn ervaringen vast in zogenaamde “readings”. Cayce toonde zeker nauwkeurigheid en grondigheid door in zijn ‘lezingen’ een schat aan informatie te verstrekken over zijn eigen vorige levens en het verleden van een aantal andere mensen. Cayce besprak vaak een fenomeen dat hij de ‘sluier van vergetelheid’ noemde en dat mensen beschermt tegen zulke glimpen van herinneringen. Zonder deze beschermende sluier zou de gemiddelde persoon zo’n enorm scala aan informatie en emoties niet aankunnen.
