Voor mama
In Herinnering
Denk ik aan
Dat wat wij deelden
En ik soms nog niet
kan en wil bevatten na al die jaren
Dat het voorbij is
Voor altijd
In dit leven
Ik zoveel nog
Met Jou had willen delen
Is voorbij zo
Voorbij
En voor altijd
Denk ik aan onze *vriendschap*
Wij de stad ingingen
Shoppen
Is de stad inmiddels gestorven
*Smile* want zonder jou
Is er toch niet zoveel meer aan
Denk ik aan de rommelmarkten
Even ergens wat drinken
Een bak koffie voor jou
En ik weer eens
Chocolademelk met slagroom
Weet ik nog hoe jouw verdriet
mij zo intens kon raken
Omdat ik je wilde beschermen
Tegen het harde in het leven
Ik meeleefde
Jou zien huilen kon ik niet
Hadden we ook wel onze problemen
Vergeten hoef ik dat ook niet
Want ondanks alles
Was dat wat was
Ons leven
Moet ik soms nog lachen
Om wat je zei of deed
En ik denk jij om mij
Hebben we toch veel gelachen samen
En gepraat
Maar voor dat alles is het nu te laat
Voorbij
Voor altijd
Heb ik je eenzaamheid al die jaren zo
Intens aangevoeld
In stil verdriet
En zei je niet
Ging je veels te vroeg heen
Voor mij, zo alleen
Nu
Zo verlaten
Ik hoop dat je samen bent daar
Met al die anderen
En geen verdriet hebt om ons
Houden van gaat nooit voorbij
In geen enkel leven
En zal ik je missen
Zolang ik nog dit leven mag
Want de tijd is niemand gegeven
Vooraf
Is de herinnering
Dat wat ons overblijft
En dat wat wij van elkaar leerden
In kracht en karakter
Ik mis je
Elke dag
weer
opnieuw
