Geschiedenis

300.000 Jaar Oud Bijna Compleet Olifantenskelet Opgegraven Op Locatie Schoningen In Nedersaksen

300.000 jaar geleden trokken olifanten over Schoningen in Nedersaksen. Op de paleolithische vindplaatsen aan de randen van de voormalige bovengrondse bruinkoolmijn zijn de afgelopen jaren resten van ten minste tien olifanten gevonden. Archeologen van het Senckenberg Centrum voor Menselijke Evolutie en Paleomilieu aan de Universiteit van Tübingen hebben nu, in samenwerking met het Nedersaksische Rijksdienst voor Erfgoed, voor het eerst in Schoningen een bijna volledig skelet van een Euraziatische slagtandolifant teruggevonden (Palaeoloxodon antiquus).

Het dier stierf op wat toen de westelijke oever van het meer was – wat er precies gebeurde en hoe de biotoop rond het gebied er 300.000 jaar geleden uitzag, wordt nu zorgvuldig gereconstrueerd door het team. De voorstudie wordt gepubliceerd in Archaologie in Deutschland en wordt dinsdag 19 mei voor het eerst gepresenteerd op een persconferentie in Schoningen.

Bjorn Thumler, minister van Wetenschappen van Nedersaksen: “De voormalige dagbouwmijn Schoningen is een eersteklas archief van klimaatverandering. Dit moet in de toekomst nog duidelijker worden gemaakt. Dit is een plek waar we kunnen nagaan hoe de mensheid veranderde van natuurpartner in cultuurontwerper. “

Het olifantenskelet ligt op de 300.000 jaar oude oever van het meer in met water verzadigde sedimenten. Zoals de meeste vondsten in Schoningen, is het buitengewoon goed bewaard gebleven, zoals Jordi Serangeli, hoofd van de opgraving in Schoningen, uitlegt. ‘We vonden zowel slagtanden van 2,3 meter lang, de complete onderkaak, talrijke wervels en ribben, evenals grote botten die tot drie van de benen behoren en zelfs alle vijf delicate tongbeenderen.’

De olifant is een ouder vrouwtje met versleten tanden, legt archeozoöloog Ivo Verheijen uit. “Het dier had een schouderhoogte van ongeveer 3,2 meter en woog ongeveer 6,8 ton – het was daarom groter dan de huidige Afrikaanse olifantenkoeien.”

Hij stierf hoogstwaarschijnlijk van ouderdom en niet als gevolg van menselijke jacht. ‘Olifanten blijven vaak dichtbij en in het water als ze ziek of oud zijn’, zegt Verheijen. ‘Talrijke bijtwonden op de herstelde botten laten zien dat vleeseters het karkas hebben bezocht.’

Maar de mensachtigen van die tijd zouden ook van de olifant hebben geprofiteerd; het team vond 30 kleine vuursteenvlokken en twee lange botten die werden gebruikt als gereedschap om tussen de olifantenbotten te kloppen. Barbara Rodriguez Alvarez kon microvlokken vinden die in deze twee botten waren ingebed, wat bewijst dat het slijpen van steenartefacten plaatsvond in de buurt van de overblijfselen van olifanten. Ze heeft ook twee kleine schilfers teruggeplaatst, dit bevestigt dat het vuursteenknikken plaatsvond op de plek waar het skelet van de olifant werd gevonden.

‘De jagers uit het stenen tijdperk hebben waarschijnlijk vlees, pezen en vet van het karkas gesneden’, zegt Serangeli. Olifanten die sterven, waren mogelijk een diverse en relatief veel voorkomende bron van voedsel en hulpbronnen voor Homo heidelbergensis. Serangeli zegt dat volgens de huidige gegevens, hoewel de paleolithische mensachtigen ervaren jagers waren, er geen dwingende reden was om zichzelf in gevaar te brengen door op volwassen olifanten te jagen. Olifanten met een rechte slagtand maakten deel uit van hun omgeving en de mensachtigen wisten dat ze vaak stierven aan de oever van het meer.

Lees ook eens: Oude energiemachine - The Great Pyramid Of Giza: Replica van Tesla's Power Plant

Verschillende archeologische vindplaatsen in de wereld hebben botten van olifanten en stenen artefacten opgeleverd, bijvoorbeeld Lehringen in Nedersaksen, Bilzingsleben in Thüringen, Grobern in Saksen-Anhalt, Benot Ya’aqov in Israël, Aridos 1 en 2, evenals Torralba en Ambrona in Spanje , Casal dei Pazzi in Rome, Cimitero di Atella, Poggetti Vecchi in Italië en Ebbsfleet in Engeland. Sommige van deze sites zijn geïnterpreteerd als voorbeelden van olifantenjachten in het lagere of middenpaleolithicum.

300.000 jaar oud bijna compleet olifantenskelet opgegraven op locatie Schoningen in Nedersaksen
Reconstructie van de oever van Schoningen toen de mens
het karkas van de olifant ontdekte [Credit: Benoit Clarys]

‘Met de nieuwe vondst uit Schoningen willen we niet uitsluiten dat er extreem gevaarlijke olifantenjachten hebben plaatsgevonden, maar het bewijs doet ons vaak twijfelen. Om Charles Darwin te citeren:’ Het is niet de sterkste die overleeft, maar de iemand die zich het beste kan aanpassen. ”Volgens dit was het aanpassingsvermogen van mensen de doorslaggevende factor voor hun evolutionaire succes en niet de grootte van hun prooi.”

Dat er veel olifanten rond het Schoningsmeer waren, wordt bewezen door achtergebleven voetafdrukken die op ongeveer 100 meter van de olifantenopgraving zijn gedocumenteerd. Flavio Altamura van de Sapienza Universiteit van Rome die de sporen heeft geanalyseerd, vertelt ons dat dit de eerste vondst in zijn soort is in Duitsland. ‘Er moet een kleine kudde volwassenen en jongere dieren zijn gepasseerd. De zware dieren liepen parallel aan de oever van het meer. Hun voeten zakten weg in de modder en lieten cirkelvormige sporen achter met een maximale diameter van ongeveer 60 centimeter.’

Lees ook eens: De laatste Ethiopische Bijbel die verboden werd, is zojuist gevonden en wat deze onthult schokt iedereen

300.000 jaar oud bijna compleet olifantenskelet opgegraven op locatie Schoningen in Nedersaksen
De Schoningen e xcavation site [Credit: Jordi Serangeli,
Schoningen Research Station]

De Schoningen-sites hebben 300.000 jaar geleden al veel informatie gegeven over planten, dieren en het menselijk bestaan tijdens het interglaciaal Reinsdorf. Het klimaat was in die tijd vergelijkbaar met dat van vandaag, maar het landschap was veel rijker aan dieren in het wild. Rond het meer in Schoningen leefden destijds ongeveer 20 grote zoogdiersoorten, waaronder niet alleen olifanten, maar ook leeuwen, beren, sabeltandkatten, neushoorns, wilde paarden, herten en grote runderen. ‘De rijkdom aan wilde dieren was vergelijkbaar met die van het moderne Afrika’, zegt Serangeli.

Tot de ontdekkingen in Schoningen behoren enkele van de oudste fossiele vondsten van een oeros in Europa, van een waterbuffel en drie sabeltandkatten. In Schoningen vond de archeoloog ook enkele van ’s werelds oudste en best bewaarde jachtwapens terug: tien houten speren en minstens één werpstok. Steenartefacten en botwerktuigen maken het totaalbeeld van de technologie van die tijd compleet. “De sedimenten aan de oever van Schoningen bieden een unieke conservering en geven ons vaak gedetailleerde en belangrijke inzichten in de cultuur van Homo heidelbergensis”, zegt Nicholas Conard, hoofd van het onderzoeksproject Schoningen.

Verdere gedetailleerde analyses van de milieu- en klimatologische omstandigheden ten tijde van de dood van de olifant vinden plaats aan de Technische Universitat Braunschweig, de Universiteit van Luneburg en de Universiteit van Leiden (Nederland). De opgravingen in Schoningen worden gefinancierd door het Ministerie van Wetenschap en Cultuur van Nedersaksen.

Lees ook eens: Sumerian Tablets' Mystic Ancient Messages

Bron: Universitaet Tubingen [19 mei 2020]

https://archaeologynewsnetwork.blogspot.com/2020/05/300000-year-old-nearly-complete.html

The truth is the Babili/Babylon (Babili located in... - #Babili #BabiliBabylon #located #map #truth

De landen op aarde zaten ooit vast aan elkaar. Je kunt je dit voorstellen door de stukken land aan elkaar te plakken en die men dus zo in elkaar kan schuiven.

Het zou betekenen dat Engeland dus vastzat aan Amerika…
En Nederland aan Engeland.
Er schijnen ook veel Indianen afstammelingen in Europa te zijn.
Niet zo verwonderlijk als je dit beseft.