Bliksemflitsende haren
Hij was hard in jonge jaren
Een estheet
Zeg maar
Met veel woorden
Als je er maar voor zorgt
Dat je die lijn niet verliest
zei hij nog waarschuwend
Hij had een hekel aan overgewicht
Dat kon niet in zijn skinny world!
Dat was not done!
Onzeker was ik al
maar die lijn bleef wel
Ondanks alle jaren
Alsof hij met een toverstafje
Die lijn erin geprent heeft
Ik zag later wel onzekere blikken
Van een lief ander ding
Die verward zat in zijn scharen
van enig Iq en prullaria
Ze droeg mijn korte rokjes
Pantykousjes in het net
Mijn punterschoentjes
En zelfs mijn geliefste kleuren turkooisen sjaal
Had ik hem ook betoverd ooit in onze jonge jaren?
Was zij de lijn verloren soms
In een anorexie leventje aan zijn zij?
De onverzadigbare kunstenaar in narcistisch wezen
Bizar en ook aantrekkelijk
met zijn wilde haren
Als elektra
Opgesloten vanuit zijn zieltje
Omhoog gekropen
In puntig gevormde bliksemschichten
Zou hij zijn ziel kunstmatig onderdrukken?
Kon hij zichzelf zo gevangen zijn?
Ik verwonder mij
al enige jaren
Dacht toch intense liefde te zien
Te aanschouwen?
Maar ach
The show must go on
Ik weet alleen niet welke zij spelen?
