Gemeenten organiseren broodroof met bijstand
Gemeenten organiseren broodroof met bijstand
08-02-2013Henk van der Meer
Bijstand? Direct aan het werk is het moderne motto van gemeenten.
Mensen die een bijstandsuitkering aanvragen moeten daarvoor iets terugdoen. Dat is het algemene idee dat veel mensen steunen. Daarmee worden anderen met een cao-loon vervangen. Het grondrecht op lonend werk is vervangen door werken voor een gift.
Er ontstaat voor werkgevers een nieuwe categorie goedkope werknemers. Deze werknemers zijn immers geen werknemers meer maar stagiaires. Op de stageplaatsen heb je geen cao-loon, maar een uitkering.
Er geldt niet het arbeidsrecht, zoals het recht om (collectief) te onderhandelen voor loon. Ook bescherming tegen slechte arbeidsomstandigheden en doorbetaling bij ziekte zijn niet wettelijk geregeld. De pseudo-werknemers, stagiaires, zijn vooral goedkoop voor de werkgever.
Calculerende wethouders en creatieve ambtenaren
Deze manier van werken is ook slecht voor mensen die nog wel voor een cao-loon werken. Steeds vaker vervangen gemeenten werknemers met toch al lage lonen door bijstandsgerechtigden. Die zijn een stuk goedkoper dan werknemers met net iets meer dan minimumloon. Vervanging is er niet alleen in zorg en plantsoenonderhoud, maar ook bij grotere en kleinere werkgevers.
De gemeente Groningen heeft een eigen beveiligingsbedrijf met bijstandsgerechtigden. Exit dure agenten. Weg veiligheidswerkers met (karige) cao beveiliging.
De gemeenten Emmen laat een flink deel van het gemeentelijke plantsoenonderhoud door bijstandsgerechtigden doen. Weg hoveniers met cao. De bijstandsgerechtigden financieren door de opbrengst van hun plantsoenwerk werk wel weer een deel van SW-bedrijf. Calculerende wethouders en creatieve ambtenaren gaan hier hand in hand, de werkers voor een uitkering krijgen geen hoveniersloon.
De gemeente Coevorden haalt het wassen voor mensen uit de thuiszorg en laat dat door bijstandsgerechtigden doen. Weg thuiszorg medewerksters.
In het Gooi staan 4 gemeenten klaar met vrijwilligerswerk: In de thuiszorg, groen- en grijsprojecten, schoonmaakwerk, taxivervoer voor de Wmo of bij taalprojecten. In al die sectoren werken met mensen met uiterst onzekere arbeidscontracten voor een (laag) cao-loon. Dat verdwijnt dus ook.
In Friesland starten 13 gemeenten nu met veel lawaai een proef voor een jaar. Daar mag de verdringing onder meer plaatsvinden in de supermarkten. Maar ook in slagerijen, bij fietsenmakers, landbouwbedrijven, de vuilverwerking, en ook de sociale werkvoorziening gebeurt het. De gemeente regelt het voor de werkgever. Met begeleiding, verzekeringen, en alles wat er bij komt.
Goedkope bijstandsontvangers vormen de goedkope werkkrachten waarmee een bedrijf zijn bedrijfsvoering sluitend maakt. En op al die plekken verdwijnen mensen die een cao-loon verdienden. Of worden ze na vertrek vervangen door een stagiaire.
Recht op werk voor bijstandsgerechtigden
En hebben bijstandsgerechtigden dan niet juist ook recht op werk? Ja natuurlijk.
En dan ook op een loon dat daar bij hoort. En ook op dezelfde belastingaftrek die daar bij hoort (Dat scheelt netto gauw een paar honderd euro). En ook het recht op een eigen mening. Nu moet je als bijstandsgerechtigde je mond houden. Een strafkorting is gauwer uitgedeeld dan ingetrokken.
Het recht op werk laten betalen door zwoegers met een laag loon en een onzeker bestaan is broodroof.
