web analytics
11:11 Dubbele getallen
GeschiedenisRH Negatief - Anunnaki - Elohim - Geloof

De Bijbel verbergt verboden kennis over gevallen engelen en de zondvloed

De Bijbel verbergt verboden kennis over gevallen engelen en de zondvloed

Wat als het verhaal van de Grote Vloed niet zo eenvoudig is als ons is verteld? In alle culturen en beschavingen, van de Bijbel tot Mesopotamische teksten en hindoeïstische mythologie, duiken verhalen op over een catastrofale vloed met gemeenschappelijke thema’s van goddelijke interventie, verboden kennis en het voortbestaan ​​van de mensheid.

Deze verslagen, waaronder het Bijbelse verhaal van de Ark van Noach, het Gilgamesj-epos en het Boek van Henoch, zijn mogelijk fragmenten van een gedeelde herinnering aan een vergeten hoofdstuk in de menselijke geschiedenis. Door deze mythen en hun culturele betekenis te analyseren, roept het verhaal vragen op over de vraag of deze verhalen echte gebeurtenissen weerspiegelen of diepgaande symbolische waarheden over de oorsprong van de mensheid. Het Boek van Henoch biedt een perspectief dat contrasteert met het Bijbelse zondvloedverhaal. Het beschrijft gevallen engelen, de Nephilim en verboden kennis die aan de mensheid is doorgegeven.

Deze wezens, de “Zonen van God” genoemd, daalden af ​​naar de aarde, vormden verbintenissen met menselijke vrouwen en deelden kennis van metallurgie, wapens en betoveringen. Hoewel deze leringen vroege menselijke beschavingen vooruit hielpen, werden ze door goddelijke machten gezien als corrupt en verstorend. De Nephilim, beschreven als reuzen of wezens met buitengewone invloed, werden symbolen van deze corruptie. Dit verhaal herformuleert de zondvloed als een daad van kosmische interventie, die de chaos zuivert die is veroorzaakt door de gevallen engelen en hun nakomelingen, en het evenwicht op aarde herstelt.

Lees ook eens:  The Madness of Akhenaton - The Pharaoh Who Tried to End the Egyptian Gods

Mythen uit andere culturen echoën dit thema. In Mesopotamië vertelt het Gilgamesj-epos over een zondvloed die door de goden werd bevolen om de mensheid te zuiveren, met een held, Utnapishtim, die een boot bouwt om het leven te behouden.

Op dezelfde manier waarschuwt de god Vishnu in de hindoeïstische traditie Manu voor een zondvloed en instrueert hem om zaden van al het leven te redden. Oude Egyptische en Griekse zondvloedmythen vertonen ook parallellen, van Ra’s vernietiging van de mensheid tot Zeus’ besluit om de beschaving opnieuw op te starten via Deucalion en Pyrrha.

Deze terugkerende zondvloedverhalen suggereren een universeel verhaal dat culturen overstijgt en verwijst naar gedeelde ervaringen of archetypische waarheden over menselijke veerkracht en goddelijke interactie.

Archeologische ontdekkingen hebben bewijs geleverd dat de mogelijkheid van historische overstromingen die deze mythen inspireerden, ondersteunt. In de jaren 1920 ontdekte Sir Leonard Woolley een enorme vloedlaag in Mesopotamië, die correleerde met de vloedverhalen in het Gilgamesj-epos en de Bijbel. De vloedtablet uit de ruïnes van Nineve, onderdeel van het Gilgamesj-epos, dateert van vóór de Bijbel en vertoont opvallende overeenkomsten, wat suggereert dat het Bijbelse vloedverhaal een aanpassing kan zijn van oudere Mesopotamische tradities.

Deze bevindingen dagen het idee van een enkelvoudig, oorspronkelijk vloedverhaal uit en openen de deur naar een heronderzoek van hoe mythen evolueren en historische betekenis dragen. De mythen benadrukken ook de rol van goddelijke wezens die interactie hadden met de mensheid.

Lees ook eens:  De oudste bekende melodie (Hurrische hymne nr. 6 - ca. 1400 v.Chr.)

Verhalen uit Mesopotamië beschrijven de Apkallu, halfgoddelijke wijzen die mensen begeleidden in de kunst van de beschaving. Soortgelijke figuren verschijnen wereldwijd,van de Anunnaki in Sumerische teksten tot de Zeven Wijzen in de Hindoeïstische traditie en Quetzalcoatl in Meso-Amerika.

Deze wezens brachten vaak transformerende kennis, zoals landbouw, architectuur en astronomie, maar hun acties veroorzaakten ook conflicten en ontwrichting.

De parallellen met de gevallen engelen in het Boek van Henoch suggereren dat deze wezens een universeel archetype of zelfs een echte historische invloed zouden kunnen vertegenwoordigen. De zondvloedmythen roepen vragen op over het verleden van de mensheid, de relatie tussen goddelijke wezens en stervelingen en de verboden kennis die vroege beschavingen vormgaf. Zouden de gedeelde elementen van deze verhalen kunnen wijzen op een vergeten tijdperk waarin geavanceerde wezens de menselijke ontwikkeling beïnvloedden? De consistentie van deze mythen in verschillende culturen duidt op een gemeenschappelijke oorsprong of collectief geheugen, bewaard door generaties heen.

Door het wereldwijde verhaal van overstromingen, gevallen wezens en goddelijke interventie te onderzoeken, kunnen deze verhalen een dieper begrip onthullen van onze oorsprong en de krachten die de vroege menselijke geschiedenis vormgaven.

00:00 – Intro
01:15 – Noah’s Ark
03:12 – Het boek van Henoch – gevallen engelen, de Nephilim en verboden kennis
09:11 – De zondvloedmythen van de wereld
16:14 – De wetenschap en archeologie van de zondvloed
22:50 – De zeven wijzen en de kennis van de beschaving
34:16 – De Anunnaki, de zondvloed en Atlantis

Gerelateerde artikelen

Back to top button