Kernoorlog in de oudheid Theorie en bewijsmateriaal
“Wat is geweest, zal opnieuw zijn, wat is gedaan, zal opnieuw worden gedaan; er is niets nieuws onder de zon.” – Prediker 1:9
Dit geldt voor veel aspecten van het leven. Maar hoe ver kan dit idioom gaan? Zoals we allemaal weten, werd de eerste atoombom tot ontploffing gebracht op 16 juli 1945 op de White Sands Proving Ground in Los Alamos, New Mexico.
Maar was dat echt de eerste keer dat de aarde getuige was van een nucleaire explosie?
Volgens de Mahabharata, een Sanskriet-epos over het oude India, heeft er al zo’n 4.000 jaar geleden een kernoorlog plaatsgevonden. Deze tekst van 1,8 miljoen woorden vertelt het verhaal van een verwoestend conflict dat culmineerde in de totale vernietiging die typisch is voor een atoomexplosie.
De manuscripten zeggen dat met behulp van vliegmachines genaamd Vimanas, mensen “een enkel projectiel hebben ingezet dat is geladen met alle kracht van het universum. ” Klinkt bekend? Ze blijven zeggen dat dit projectiel een gloeiende zuil van rook en vuur veroorzaakte “zo helder als tienduizend zonnen”.
De aarde schudde en vuurpijlen regenden continu. De verzengende hitte veroorzaakte de dood van zowel dieren als mensen. Het water kookte en doodde alle vormen van waterleven. Kort daarna begonnen haar en nagels uit te vallen, voedsel werd vergiftigd en aardewerk barstte zonder reden.
Vogels verloren hun richtingsgevoel en cirkelden eindeloos rond, werden wit en vielen dood neer. We weten nu dat vogels de magnetische lijnen van de aarde gebruiken voor richting en het verlies van hun richtingsgevoel zou waarschijnlijk zijn in het geval van een grote magnetische anomalie. De aarde schudde en vuurpijlen regenden continu. De verzengende hitte veroorzaakte de dood van zowel dieren als mensen.
Het water kookte en doodde alle vormen van waterleven. Kort daarna begonnen haar en nagels uit te vallen, voedsel werd vergiftigd en aardewerk barstte zonder reden. Vogels verloren hun richtingsgevoel en cirkelden eindeloos rond, werden wit en vielen dood neer. We weten nu dat vogels de magnetische lijnen van de aarde gebruiken voor richting en het verlies van hun richtingsgevoel zou waarschijnlijk zijn in het geval van een grote magnetische anomalie.
De aarde schudde en vuurpijlen regenden continu. De verzengende hitte veroorzaakte de dood van zowel dieren als mensen. Het water kookte en doodde alle vormen van waterleven. Kort daarna begonnen haar en nagels uit te vallen, voedsel werd vergiftigd en aardewerk barstte zonder reden. Vogels verloren hun richtingsgevoel en cirkelden eindeloos rond, werden wit en vielen dood neer.
We weten nu dat vogels de magnetische lijnen van de aarde gebruiken voor richting en het verlies van hun richtingsgevoel zou waarschijnlijk zijn in het geval van een grote magnetische anomalie. Vogels verloren hun richtingsgevoel en cirkelden eindeloos rond, werden wit en vielen dood neer. We weten nu dat vogels de magnetische lijnen van de aarde gebruiken voor richting en het verlies van hun richtingsgevoel zou waarschijnlijk zijn in het geval van een grote magnetische anomalie.
Vogels verloren hun richtingsgevoel en cirkelden eindeloos rond, werden wit en vielen dood neer. We weten nu dat vogels de magnetische lijnen van de aarde gebruiken voor richting en het verlies van hun richtingsgevoel zou waarschijnlijk zijn in het geval van een grote magnetische anomalie.
