Kan het krijgen van COVID uw risico op het ontwikkelen van diabetes vergroten?
Wat u moet weten over de mogelijke verbanden tussen het oplopen van COVID-19 en het ontwikkelen van diabetes.
Sinds de begindagen van de pandemie is goed gedocumenteerd dat mensen met diabetes die COVID-19 oplopen een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van een ernstige ziekte en zelfs langdurig COVID. Maar recente studies hebben gesuggereerd dat het oplopen van het virus ook het risico op het ontwikkelen van diabetes kan verhogen.
Het SARS-CoV-2-virus dat COVID-19 veroorzaakt, treft mensen op verschillende manieren. Hoewel aanvankelijk werd gedacht dat het een respiratoir virus was, werd het naarmate de pandemie vorderde duidelijk dat het verschillende delen van het lichaam buiten de longen nadelig kon beïnvloeden, waardoor het risico op chronische gezondheidsproblemen toenam. Veel artsen die COVID-19-patiënten in de vroege stadia van de pandemie behandelden, meldden problemen te hebben met het beheersen van hun bloedsuikers, zelfs als de patiënten geen diabetes hadden. Omdat werd gedacht dat het voornamelijk een respiratoir virus was, lieten de stijgende bloedsuikers bij niet-diabetische patiënten veel clinici zich afvragen waarom dit gebeurde. een studie gepubliceerd eind 2020 toonde aan dat bijna 15 procent van de patiënten met ernstige COVID-19 diabetes ging ontwikkelen. Dit is waarschijnlijk een onderschatting, aangezien latere studies hebben aangetoond dat veel grotere aantallen patiënten met ernstige COVID-19 later de ziekte krijgen, waarbij een Stanford University- paper schat dat maar liefst 30 procent diabetes kan ontwikkelen.
Een ander onderzoek naar de gezondheid van veteranen toonde een verhoogd risico aan dat mannen specifiek diabetes ontwikkelen na besmetting met SARS-CoV-2. Bijna alle ontdekte gevallen waren diabetes type 2, waarbij het lichaam resistent wordt tegen of onvoldoende insuline aanmaakt. De studie toonde aan dat mannelijke veteranen die hersteld waren van COVID een 40 procent verhoogd risico hadden om vervolgens de diagnose diabetes te krijgen, hoewel het stopte met te zeggen dat COVID diabetes veroorzaakte. Het is ook vermeldenswaard dat veteranen mogelijk niet representatief zijn voor een populatie, omdat ze aanzienlijke ontberingen kunnen lijden die hun fysieke en mentale gezondheid kunnen beïnvloeden en een verhoogd risico op langdurige aandoeningen kunnen opleveren.
Toch is het verband tussen SARS-CoV-2 en diabetes niet alleen bij volwassenen gelegd. In januari 2022 publiceerden de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) de resultaten van een studieover 15 maanden. Er werd gekeken naar het risico dat mensen onder de 18 jaar een type diabetes ontwikkelen, 30 dagen of langer nadat ze COVID-19 hebben opgelopen. Ze vergeleken dit met een groep individuen van vergelijkbare leeftijd die het virus niet in dezelfde periode opliepen, evenals een tweede controlegroep die vóór de pandemie andere respiratoire virussen opliep. Uit de studie bleek dat degenen met COVID-19 166 procent meer kans hadden om 30 dagen of meer na infectie diabetes te ontwikkelen in vergelijking met degenen die geen COVID-19 hadden, en 116 procent meer kans om diabetes te krijgen in vergelijking met degenen die andere respiratoire virussen vóór de pandemie.
Het is om een aantal redenen belangrijk om het verband tussen COVID-19 en diabetes te begrijpen. Artsen moeten weten dat ze de bloedsuikerspiegels moeten controleren bij patiënten voor wie ze zorgen en dat ze een risico kunnen lopen op hyperglykemie (hoge bloedsuikers), ook al hebben ze misschien geen diabetes. Het is ook van vitaal belang om te weten of deze zelfde patiënten therapieën nodig hebben in de vorm van insuline of andere medicijnen om hun bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
Bloedsuikers en de alvleesklier
Maar om dit alles te begrijpen, moeten we weten hoe COVID-19 diabetes kan veroorzaken, een chronische (langdurige) gezondheidstoestand die van invloed is op de manier waarop uw lichaam voedsel omzet in energie. Het meeste van ons voedsel wordt afgebroken om suikers of glucose in onze bloedbaan af te geven. Wanneer de bloedsuikers te hoog worden, scheidt een orgaan dat bekend staat als de alvleesklier een hormoon af – insuline – dat de suiker uit het bloed haalt en naar onze cellen verplaatst, zodat ze het kunnen gebruiken voor energie en om hun dagelijkse functies uit te voeren. Als u diabetes heeft, maakt uw lichaam ofwel niet genoeg insuline aan of kan het de insuline die het aanmaakt niet zo goed gebruiken als zou moeten. Als er niet genoeg insuline is of als cellen niet meer op insuline reageren, blijft er te veel bloedsuiker in uw bloedbaan. Na verloop van tijd kan dat ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals hartaandoeningen, verlies van gezichtsvermogen en nieraandoeningen.
Onderzoek heeft aangetoond dat SARS-CoV-2 op verschillende manieren invloed kan hebben op de alvleesklier en bloedsuikers. Wetenschappers weten al enige tijd dat het virus menselijke cellen binnendringt met behulp van receptoren die angiotensine I-converting enzyme type 2 (ACE2) -receptoren worden genoemd. De cellen van de alvleesklier die insuline maken, staan bekend als bètacellen. Aan het begin van de pandemie was het niet bekend of bètacellen van de pancreas ACE2-receptorcellen tot expressie brachten zodat het virus zich eraan kon binden en binnen kon dringen. Maar met behulp van geavanceerde technologie toonde een team van wetenschappers aan dat ACE2-receptoren wijdverspreid waren langs de pancreas, inclusief de bètacellen, waardoor het SARS-CoV-2-virus een ingangswijze mogelijk maakte. De alvleesklier, een vitaal orgaan, heeft een royale bloedtoevoer en het duurt niet lang voordat het virus via de bloedbaan vanuit de longen het binnendringt.
Eenmaal in de bètacellen van de pancreas kan het virus de cellen veranderen en zelfs doden, zodat ze geen insuline meer produceren. Eén studie toonde aan dat geïnfecteerde bètacellen hun gedrag veranderden, in die zin dat ze helemaal stopten met het produceren van insuline – een proces dat bekend staat als transdifferentiatie. Nog een studieontdekte dat zodra pancreas-bètacellen waren geïnfecteerd met SARS-CoV-2, ze een proces van zelfvernietiging ondergingen dat bekend staat als apoptose, dat optreedt in beschadigde of geïnfecteerde cellen om het risico op verspreiding van infectie naar andere gezonde cellen te helpen verminderen. Beide processen leiden tot een radicale vermindering van de insulineproductie, zonder welke de bloedsuikers zouden stijgen. Een gebrek aan insulineproductie als gevolg van bètacelfalen is wat er gebeurt bij type 1-diabetes, dat meestal wordt gezien bij jonge mensen; dit is een vergelijkbare foto.
Een ander mechanisme waardoor COVID-19 de bloedsuikerspiegel kan verhogen en hyperglykemie kan veroorzaken, is door het vermogen om wijdverspreide ontstekingen door het hele lichaam te veroorzaken en het risico op insulineresistentie te verhogen. Postmortale bevindingen van degenen die zijn bezweken aan COVID-19 hebben aanwijzingen opgeleverd voor ontstekingen, waaronder grote aantallen ontstekingscellen in het hart, de longen, de bloedvaten en de hersenen. Men denkt dat dit te wijten is aan het feit dat het immuunsysteem overreageert op het virus en niet in staat is zichzelf uit te schakelen. Deze grote belasting van ontstekingscellen kan de functies van de skeletspieren en de lever beïnvloeden, die beide een belangrijke rol spelen bij het detecteren van glucosespiegels en de behoefte aan insuline voor het lichaam.
Er moet een zorgvuldige balans zijn tussen de niveaus van insuline en bloedsuikers. Als er niet genoeg insuline is, blijven de bloedsuikers hoog, maar omgekeerd, als de alvleesklier te veel insuline aanmaakt en het lichaam met het hormoon overspoelt, kan dit er ook voor zorgen dat cellen niet meer reageren op de effecten ervan – een proces dat bekend staat als insulineresistentie.
Hoge niveaus van ontsteking in het lichaam zijn in verband gebracht met insulineresistentie, aangezien de alvleesklier tijdens ontstekingsfasen overmatige insulineproductie aanmaakt; dit betekent dat er insuline wordt aangemaakt maar dat de cellen er niet op reageren, waardoor de bloedsuikers hoog blijven. Dit is verwant aan diabetes type 2, waarbij insulineresistentie het belangrijkste werkingsmechanisme is dat leidt tot hogere bloedsuikers.
Een van de nuttigste medicijnen die we patiënten met ernstige COVID-19 kunnen geven, zijn steroïden, zoals dexamethason. Steroïden, hoewel belangrijk bij de behandeling van de overreactie van het immuunsysteem, kunnen de insulineproductie door de alvleesklier verhogen tot een zodanig niveau dat cellen er niet meer op reageren – een andere vorm van insulineresistentie en daaropvolgende hoge bloedsuikers.
Diabetes en COVID
De dubbele klap van dit alles is dat meerdere onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met een type diabetes een verhoogd risico lopen om ernstig ziek te worden als ze COVID krijgen. Uit een recent onderzoek bleek zelfs dat ze tot drie keer meer kans hadden om ernstig of ernstig ziek te zijn in vergelijking met mensen zonder diabetes als ze COVID zouden krijgen. Omdat herinfecties een voortdurend probleem zijn, zal het ontwikkelen van diabetes als een mogelijk gevolg van COVID deze mensen het risico geven ernstig ziek te worden als ze het opnieuw krijgen. De beste bescherming voor hen, afgezien van het vermijden van besmetting, is proberen hun bloedsuikers zo goed mogelijk onder controle te krijgen, aangezien het hoge bloedsuikers en de daaropvolgende hoge insulinespiegels zijn die tot veel van de complicaties leiden.
Er zijn natuurlijk wetenschappers die niet overtuigd zijn van het verband tussen COVID-19 en diabetes, en zeggen dat degenen die het meest waarschijnlijk hoge bloedsuikers ontwikkelen tijdens infectie en daarna, waarschijnlijk toch een hoog risico lopen om diabetes te ontwikkelen, en de infectie duwde ze gewoon over de rand. Dit is vergelijkbaar met wat wordt gezien bij zwangere vrouwen die zwangerschapsdiabetes ontwikkelen (diabetes tijdens de zwangerschap); het zijn meestal vrouwen met risicofactoren zoals bepaalde etniciteiten, een familiegeschiedenis van de ziekte of overgewicht. Hoewel ze na de geboorte een hoog risico op diabetes blijven houden en moeten worden gecontroleerd, keren velen terug naar normale bloedsuikerspiegels zonder dat verdere behandeling nodig is nadat de baby is geboren.
We kennen de langetermijneffecten van diabetes veroorzaakt door een COVID-19-infectie niet, maar één onderzoek toonde aan dat een derde van de mensen die nieuwe hoge bloedsuikerspiegels hadden tijdens een coronavirusinfectie, zo bleef gedurende ten minste zes maanden na hun herstel . Het kan zijn dat het SARS-CoV-2-virus ook de andere functies van de alvleesklier aantast, zoals zijn rol bij de aanmaak van spijsverteringsenzymen.
Gegevens worden verzameld door een team van King’s College London om te proberen de bredere implicaties van COVID-19 en de alvleesklier te begrijpen. Het is al lang vermoed – hoewel nooit bewezen – dat diabetes type 1, die meestal bij jongere mensen optreedt en gepaard gaat met het falen van de alvleesklier om insuline te produceren, wordt veroorzaakt door een overgevoelige immuunreactie, mogelijk op een virale infectie . Als onderzoekers een oorzakelijk effect kunnen aantonen tussen COVID-19 en diabetes, dan kan dit die theorie helpen ondersteunen en ons helpen de oorzaken van diabetes type 1 in het algemeen te begrijpen.
De waarheid is dat we in realtime leren over het coronavirus en de effecten ervan op het lichaam. Het lijkt mogelijk dat er een verband is tussen het virus en diabetes; of dat al dan niet een directe link is, zal een aantal jaren en studies vergen om te bepalen, maar tot die tijd zullen artsen de bloedsuikerspiegels blijven controleren van degenen die met COVID-19 in het ziekenhuis zijn opgenomen.
BRON : AL JAZEERA
Dan is er nog een vraag, is dit na een vaccin of ook zonder vaccin.
Opkomend bewijs toont aan dat het coronavirus insulineproducerende cellen in de pancreas kan aanvallen.
Onderzoekers van King’s College London en Monash University in Melbourne, Australië, hebben een internationaal Covid-19-diabetesregister gelanceerd. Ze hopen onder meer te leren: Blijft diabetes bij Covid-19-patiënten bestaan nadat ze zijn hersteld; lopen ze een groter risico om opnieuw diabetes te krijgen; zou diabetes bij Covid-19-patiënten een geheel nieuw type diabetes kunnen zijn.
https://www.healthline.com/health/diabetes/ace2-diabetes-type-1
https://www.the-scientist.com/news-opinion/growing-evidence-ties-covid-19-to-diabetes-risk-69972
Prof Rathmann voegt toe: “Aangezien de COVID-19-patiënten slechts ongeveer drie maanden werden gevolgd, is verdere follow-up nodig om te begrijpen of diabetes type 2 na milde COVID-19 slechts tijdelijk is en kan worden teruggedraaid nadat ze volledig zijn hersteld, of of het leidt tot een chronische aandoening.”
https://www.sciencedaily.com/releases/2022/03/220317094740.htm
