Soms kun je er fucking chagrijnig van worden
Vast wel herkenbaar.
Ik heb veel geduld, ben rustig en relaxt. Geen problemos.
Maar dan begint het hier en eindigt het daar met ”pech”.
En dan heb je mij.
Ze zouden iets bezorgen, nou leuk! En ineens hoor je dat het niet doorgaat en dat het bestelde gewoon terug retour is gegaan, terwijl je daar niets voor hoefde te doen!
GRRRR!!!!!!!
Dus bellerdebellie…
Met een debielie… GRRRR!
Hielp allemaal niets. Oké dat accepteer je nog…
Het regent!
GRRRR! Al maanden voor je gevoel…Grijzig grauw…NEEEEDERLAND.
Ook dat nog en toevallig als jij weg wilt, natuurlijk het zou eens niet!!!!! Nu regent het al de hele dag, maar toch…
Niet dat regen erg is voor je haar…want dan komen er weer flinke krullen in… whatever?
Maar toch hé? Heb jij weer!
Eten kokend inmiddels, flikkert de mixer uit de kast.
Je pakt de mixer en dan flikkert de staafmixer ook uit de kast.
Laat maar liggen, heb jij weer!!!!!!
Dus uiteindelijk mixer gebruikt, kan terug in de kast…
Staafmixer ook maar even netjes ernaast prutsen, flikkert het ene er weer uit en erna de ander…
GRRR!
Dus netjes weer alles op zijn plek vielen ze er weer uit…
Krijg toch allemaal de klere!!!!!!
Godvurrudommuh!!!!
Nog een keer en weer… nah echt tot 5 x toe ik denk nog ff en ik smijt ze de hele kamer door!!!
Niemand luistert.
Gelukkig maar, je moppert wat af dezer dagen.
Komt het door de corona…ik denk het wel, komt het door het vreselijk slechte weer… jepp.
Komt het door die idiote mondkapjes overal?
Yess!
Je ziet geen gezichten meer, niks, geen emoties, het is alsof ieder mens dood is…gone!
Wat is nog leuk?
Ze hebben ons flink uitgeknepen qua blijheid.
En dan wordt alles je wel eens teveel.
