Soms moet je gewoon…bellen, mailen of…
Mooi verhaal!
Vrouw (23) sms’t vier jaar lang elke dag overleden vader en krijgt plots antwoord
De 23-jarige Chastity Patterson uit Arkansas heeft een opmerkelijk verhaal gedeeld op Facebook. De jonge vrouw beweert dat ze vier jaar lang sms’jes stuurde naar haar overleden vader. Donderdag kreeg ze plots antwoord. Van een man die zelf zijn dochter verloor. ,,Een teken dat alles oké is en dat ik hem nu kan laten rusten”, schrijft ze.
,,Hey paps, ik ben het”, begon Patterson haar laatste sms’je aan haar overleden vader, Jason Ligons, daags voor de vierde verjaardag van diens dood. ,,Morgen wordt een zware dag.” Patterson greep die trieste verjaardag aan om ‘closure’ te zoeken, om de dood van Ligons definitief een plaats te kunnen geven.
In haar zoveelste bericht aan hem gaf Patterson een overzicht van haar leven van de voorbije vier jaar. Ze overwon kanker, maakte haar studie af, werd verliefd, bleef achter met een gebroken hart, zat heel diep in de put, maar vond daarna iemand die haar leven redde. Ze heeft nog geen kinderen, maar is er wel klaar voor. Ze is bang voor het huwelijk, omdat Ligons haar niet naar het altaar zal kunnen leiden.
Tot haar verbazing werd plots voor het eerst een sms van haar naar het oude nummer van Jason Ligons beantwoord. ,,Hey schat, ik ben niet je vader, maar ik krijg je berichtjes al vier jaar binnen”, reageerde die persoon. ,,Ik kijk uit naar je ochtendberichtjes en naar je nachtelijke updates. Ik ben Brad. Ik verloor mijn dochter bij een auto-ongeval in augustus 2014 en jouw berichtjes hielden mij in leven. Als jij me sms’t, weet ik dat het een boodschap van God is.”
Brad schreef dat hij Patterson vaak wou antwoorden, maar “haar hart niet durfde te breken”. ,,Je bent een uitzonderlijke vrouw en ik wou dat mijn dochter zou zijn geworden zoals jij. Dank voor je dagelijkse updates. Je herinnert mij eraan dat er een God is en dat het niet zijn schuld is dat mijn dochter er niet meer is. Hij schonk me jou, mijn engeltje, en ik wist dat deze dag zou komen.” Brad besluit dat hij “erg trots is” op Chastity Patterson en dat hij al uitkijkt naar de updates van morgen.
Nadat haar verhaal viraal was gegaan, liet Patterson in een update op Facebook weten dat Jason Ligons niet haar biologische vader was. ,,Maar een bloedband zou hem niet dichter bij mij hebben doen staan”. Ligons kwam zelf in 2015 om bij een auto-ongeluk. Hij was net 36. Patterson benadrukte dat zij hem als haar papa zag, ook al leeft haar eigen biologische vader nog. ,,Ik ken hem al heel mijn leven”, schreef ze. ,,Hij miste geen enkel schooloptreden of wedstrijd, en ja, hij had lange gesprekken over mijn houding. Ik heb samen met hem gehuild, hem alles verteld en ben zelfs heel zelfstandig geworden omdat hij de tijd nam om van me te houden en me te laten zien wat geluk is. Dus, ja, Jason was mijn vader, maar hij was ook een rolmodel voor vele kinderen in onze stad.”
Voor de criticasters die haar onwaarschijnlijke ervaring net iets té toevallig vinden, had Patterson nog antwoorden klaar op enkele lastige vragen:
– ‘Nee, ik ken Brad niet (als dat al zijn echte naam is).’
– ‘Ja, ik wist dat mijn berichten aankwamen bij iemand.’
– ‘Nee, ik liet hem niet alles weten. Soms was het een gewoon ‘goeiemorgen’ of dat ik de dag goed was doorgekomen.’
– ‘Ik weet niet hoe lang hij al echt mijn berichten kreeg en dat kan mij ook niet schelen. Ik ben gewoon blij dát hij ze kreeg.’
– ‘Ja, ik stuurde hem een update over de vier voorbije jaren omdat ik er klaar voor was hem te laten rusten.’
Toen ik mijn niet biologische vader verloor heb ik ook wel eens gebeld naar zijn nr,… je weet het wel maar toch?
Ik was toen 14…
En ook na mijn moeder,… je hebt ergens zoiets van wat als dit alles een boze droom is…?
Wat het uiteraard al is als je mensen verliest.
Maar ik snap hen heel goed. En wie weet antwoord iemand terug….?
