Rolschaatsen het is niet niks!
Kuch, kuch…ik zat vroeger ook bij een rolschaatsclub!
Ja, ja… ik was één van de beste natuurlijks!
That’s me!
Ik skeet de sterren van de hemel oftewel de straat!
Sjonge ik heb die rolschaatsen echt versleten!
Op den duur kreeg je dan probs met je lagers en dan ging je zo over de kop…irritant hoor.
Nieuwe kreeg je niet.
Dat ging zo in die tijd nml.
Ik leerde mijn hond mij voorttrekken op de rolschaatsen, gewoon aan de riem, en dan zei ik: POES!
Poessieeeeeeeeeeeeeeeeee…pak ze nou en dan gingen we hé?
Ik had dan het idee in een soort koets te sjezen met paarden ervoor…ja fantasie plenty!
Kwam vast voort uit een rijk vorig leven, uitslapen ook denk ik?
Kwenie… vind het heerlijkkkkkkk nml.
Dit terzijde…
Hond mocht niet meer mij voorttrekken op de rolschaatsen van mijn vader..helaas… hond was wel wat klein voor zoiets natuurlijk, formaat cesar doggy…
Ik kwam later nog terecht bij de rolschaatsclub, meteen in het diepe op Koninginnedag, in die tijden, moest ik ook meedoen, gatverdamme!
Ik heb daar zo een hekel aan, in de openbaarheid te moeten functioneren.
Niks voor mij, een bekende Nederlander zijn lijkt mij een gruwel!!!!!!!
Op tv? No thanks? Why? Bleergh…. na niks aan gewoon…
Dus nou ja …die morgen moest ik dan rondjes rolschaatsen rondom een topstuk in het midden, dat deed ik dan maar mee…
Ik kreeg speciaal een ingehuurd pakje aan, paars, heul strak, nu kon ik dat hebben!
Prachtfiguur waar ik niks voor hoefde te doen natuurlijk…sommigen hebben die mazzel.
Kuch…kuch ja ik heb geen verbeelding verder hoor, eerder integendeel…
Dat zal mijn angel aard wel zijn!
KUCH! 🙂
Na de show moesten we mee lopen in de optocht…dat was een uur of drie, nog steeds in dat strakke pakkie.
Panty pakje…
Dus dat werd sjokken, nu haat ik gesjok!
Ik vind dat tien keer niks, ik denk een trauma van toen ik kind was en ik altijd uren mee moest, de stad in met mijn moeder!
Nou goed op een gegeven moment na enkele uurtjes in dat strakke paarsje pakje inclu panty deronder, moest ik heel nodig plassen.
Maar ja in de bosjes, als 9 jarige dat vond ik niet te doen!
Mieren enzo?
You never know…
Ik mocht op de wagen zitten, godzijdank!
Dat zou ik toch wel uithouden?
Tot het klaar was allemaal dat gedoe?
Tuurlijk…flink wiebelen op die kar… ik heb niets gezien van de omgeving want ik was continu angstvallig bezig mijn plasje op te houden op die kar.
Nou we waren er bijna hoor…pfffffffffff…
Bijnaaaaaaaaaaa….
Kon eindelijk die rotkar af, moest ik nog in de rij staan om te wachten tot ik mocht plassen!
Godverde…..
Nou sta je dan in je nood… af te knijpen…en dan dat gevoel dat je eindelijk mag… de deur ging open!
Ik sloot hem af en draaide mij om en , oh een rits op mijn rug….
WAT?????????????
Deur weer open of iemand mij kon helpen met die rits…
Deur dicht en het was al te laat, de vreugde om uiteindelijk te mogen, de opluchting van uren ophouden, en eindelijk die witte pot te aanschouwen, het werd me teveel…
De deur op slot draaien, en dan weer te moeten openen…. en toen…
Ik plaste zo in dat gehuurde pakje…
Door de panty heen, op de wc, dat dan weer wel…
Gelukkig kwam mijn moeder mij halen en ik vertelde wat er gebeurd was, oh zei ze toen, is niet erg…
Met een brede glimlach hing ze mijn natte pakje tussen alle pakjes in het rek…
Ach ja 🙂
