De Mysterieuze spooktrouwjurk van Anne Baker
Hauntings strekken zich uit tot ver voorbij verlaten plaatsen en spookhuizen. Het lijkt erop dat geesten zich tegenwoordig aan vrijwel alles kunnen hechten. Er zijn spookachtige poppen, auto’s, sieraden en zelfs spookachtige schilderijen, waardoor het allemaal best wel heel bizar is. Eén daarvan is het vreemde verhaal van wat een echt spookachtige trouwjurk lijkt te zijn, en het is een heel ongebruikelijk verhaal geworden.
Ons verhaal begint in Altoona, Blair County, Pennsylvania, waar halverwege de 19e eeuw een rijke eigenaar van een ijzergieterij met de naam Elias Baker in een elegant herenhuis in Griekse heropleving woonde, samen met zijn vrouw, Hetty, hun twee zoons. David en Sylvester, en hun dochter Anna. Ze waren machtige leden van de gemeenschap, en hun kinderen hadden alles wat ze maar konden wensen, maar één ding dat Anna wilde dat haar blijkbaar werd ontzegd, was liefde. Ze werd verliefd op een eenvoudige staalarbeider in de stad en de twee maakten plannen om te trouwen, maar de patriarch van de familie, Elias, wilde er niets mee te maken hebben omdat hij hem als een te lage klasse beschouwde voor zijn kleine meisje. Volgens het verhaal verbood hij het huwelijk en vertelde Anna dat ze haar minnaar nooit meer zou mogen zien.
Nu, jonge, roekeloze minnaars zijn wat ze zijn, het paar luisterde niet, en Anna en haar vriend gingen door met hun plannen om te trouwen en kochten zelfs een elegante trouwjurk voor de gelegenheid. De autoritaire vader kreeg uiteindelijk echter zijn zin door het huwelijk te saboteren door de staalfabriek waar de jonge vrijer werkte daadwerkelijk uit te kopen en ervoor te zorgen dat Anna zwoer dat ze nooit zou trouwen voor de rest van haar leven, zelfs door met iemand te daten na de dood van haar vader in 1849. Ze zou naar verluidt proberen haar vlam weer aan te steken bij de staalarbeider, om er vervolgens achter te komen dat hij ondertussen met iemand anders was getrouwd. Anna zou een leven leiden als een kluizenaar, constant opgesloten in haar kamer met die ongebruikte trouwjurk in de kast, en ze zou na verloop van tijd een beetje gek worden, overgaan in waanzin en de jurk aantrekken om alleen rond te dansen of te doen alsof ze een bruiloft had, tot het punt dat de meeste huisbedienden haar meden. Ze zou uiteindelijk in 1914 als eenzame vrijster in die kamer sterven, maar het lijkt erop dat er iets van haar in dat huis is achtergebleven, met name in die jurk.
In latere jaren zou het Baker Mansion in 1941 worden omgevormd tot een museum voor Blair Country Historical Society, waarbij Anna’s kamer behouden bleef zoals het was en de trouwjurk in een vitrine werd gestopt om tentoon te stellen, en het is vanaf hier wanneer verschillende vreemde verschijnselen zouden plaatsvinden. Gedurende de tijd dat het werd tentoongesteld, werd gemeld dat de kast waarin het werd bewaard af en toe hevig begon te schudden zonder waarneembare reden, en dit werd vaak vastgelegd met camera’s die in de kamer waren opgesteld. Het werd ook op verschillende posities aangetroffen, en het meest spectaculaire van alles was er werd soms beweerd dat de jurk daadwerkelijk rondliep dus uit zichzelf bewoog, meestal op nachten met volle maan. Bij talloze gelegenhedenheeft men de jurk heen en weer zien zwaaien, hoewel er geen tocht door de vloerplanken of uit de muren kwam. Deze mysterieuze beweging werd vaak vergezeld door de muziekdoos in de kamer die plots speelde, en het is allemaal erg eng.
Bovendien meldden zowel personeel als bezoekers dat meubels uit zichzelf bewogen en verschijningen zagen, zoals Anna’s geest in de weerspiegeling van de vitrine of de spiegel van de kamer, en dat er ook andere geesten op de loer lagen, waaronder die van een oude dame in een zwarte jurk waarvan men dacht dat het Hetty Baker was, evenals een schimmige man waarvan men dacht dat het Anna’s vader was, Elias. Er zijn zelfs berichten dat Anna’s broer David door het pand snuffelt. Er waren ook klachten van bezoekers dat het kijken naar de jurk hallucinaties en verschillende fysieke aandoeningen veroorzaakte, zoals hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid, tot het punt dat geschrokken museumpersoneel de vitrine met een doek drapeerde om de waargenomen effecten onder controle te houden.
De trouwjurk van Anna Baker
Het zou uiteindelijk gebeuren dat het museum de jurk uit de permanente tentoonstelling zou halen, hoewel ze de redenen hiervoor noemden om het te beschermen tegen de verslechterende effecten van zonlicht en luchtverontreinigende stoffen in plaats van vervelende spoken. Het verhaal van de spookachtige trouwjurk van Anna Baker blijft de ronde doen, maar er is een zekere mate van scepsis op gericht geweest, door het te schilderen als een soort stedelijke legende en niets meer paranormaal dan misschien wat tocht die door de vloer komt . De bekende scepticus en paranormale Joe Nickell heeft dit geschreven over zijn kijk op de jurk:
Ik onderzocht de site in juni 1993. Ik ontdekte dat het personeel en het management er sceptisch over waren, hoe heerlijk het spookverhaal ook was, en het werd schaamteloos gepromoot voor publicitaire doeleinden. Mij werd verteld (niet voor attributie) dat een voormalige curator waarschijnlijk “de hele spookhandel was begonnen”, dat zij het was die getuige was geweest van de wuivende jurk en andere verschijnselen, waaronder een sprei die naar verluidt op mysterieuze wijze verkreukeld werd. Dat wil echter niet zeggen dat de oude trouwjurk soms niet bovennatuurlijk lijkt te bewegen. Volgens mijn reisleider, Jim Kennedy, rust de vitrine op losse planken en kan een zwaar persoon of een groep mensen die er naartoe lopen, ervoor zorgen dat de jurk plotseling geanimeerd lijkt. Dat kan ook gebeuren als de gids per ongeluk tegen de behuizing stoot terwijl de aandacht van de kijker op de jurk is gericht. Kennedy voegde eraan toe dat door alleen maar naar de jurk te staren, sommige mensen ervan overtuigd konden raken dat deze echt bewoog. Na een paar jaar in het huis gewerkt te hebben, zei Kennedy dat hij nooit persoonlijk iets had meegemaakt dat hij aan een geest zou toeschrijven. “Ik geloof niet dat het er spookt”, vertelde hij me. Toch blijven de beweringen bestaan, herhaald in verschillende spookachtige gidsen die groots zijn in mysterie en weinig onderzoek.
Er zijn inderdaad velen geweest die achter het verhaal van de Baker-achtervolgde jurk hebben gestaan, en het belangrijkste idee hier lijkt te zijn dat de angst en het verdriet die Anne voelde zich op de een of andere manier op de stof hebben gedrukt om hen een zekere paranormale kracht te geven. Er is ook het idee dat ze zo geobsedeerd was door die jurk in het leven dat ze het gewoon niet los kan laten, zelfs niet als ze dood is. Dit kan natuurlijk ook allemaal gewoon een overlevering zijn die opbloeit rond een object met een spookachtige geschiedenis, maar het is allemaal nog steeds een intrigerend verhaal over een van de vreemdste zogenaamd spookachtige objecten die er zijn.
https://mysteriousuniverse.org/2020/11/the-mysterious-haunted-wedding-dress-of-anne-baker/
