Walgelijk – The Insects in Food File

“Je bent wat je eet” is een veelgehoorde uitspraak. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een groot aantal schandalen de consument de afgelopen jaren heeft geschokt.

Van pesticiden en andere giftige residuen in voedsel tot paardenvlees in lasagne tot gekkekoeienziekte BSE.

Is er nu weer een met de officieel goedgekeurde insecten in voeding? De volgende documentaire toont de angstaanjagende risico’s en financiële belangen in deze bugbusiness.

In januari 2023 keurde de EU verdere insecten in voedsel goed met de huiskrekel en de larven van de graanschimmelkever, ook wel bekend als buffelwormen.

Dit leidde tot verontwaardiging van veel bezorgde consumenten op sociale media.

Meelwormen en trekkende sprinkhanen mogen sinds 2021 in verschillende vormen van verwerking in uiteenlopende voedingsmiddelen, zoals brood, muesli, soepen, pasta, snacks, chocolade etc.

De reguliere media proberen – natuurlijk weer experts aanhalend – ons deze nogal walgelijk voor Europeanen om griezelige beestjes lekker te maken.

Zoals zo vaak moeten klimaatbescherming en de vermeende voedselzekerheid van een groeiende wereldbevolking worden ingezet. Interessant, dezelfde media Een plotse omslag, die doet denken aan de 180°-draai van de media omtrent Corona.

In januari 2020 werden degenen die dachten dat Corona gevaarlijk was, belasterd, en vanaf februari iedereen die het alleen als griep zag.

Reden genoeg om eens goed te kijken wat er achter deze huidige “insectenhype” zit en welke mogelijke motieven niet publiekelijk worden genoemd.

1. De EU-regelgeving

Zoals te verwachten is er ook een EU-verordening voor insectenbijmengingen. Hierop is te zien welke insectencomponenten verwerkt kunnen worden, hoe en in welke hoeveelheden en met welk doel. Ook dat de EU bij de goedkeuring ervan verwijst naar de informatie en studies die door de fabrikant zijn verstrekt – die uiteraard onderhevig zijn aan de eigendomsrechten en gegevensbescherming van de fabrikant.

Wat je doet denken aan de goedkeuring van de coronavaccins.

Volgens deze EU-regelgeving mogen graanrepen bijvoorbeeld 25% en weipoeder 35% poeder van de larven van de graanschimmelkever bevatten.

Vleesanaloge producten, waarvan de meeste consumenten aannemen dat ze niet van dierlijke oorsprong zijn, kunnen zelfs tot 40% graanschimmelkeverpasta en tot 80% bevroren migrerende sprinkhaan bevatten.

Als de consument zich niet wil laten meeslepen door deze misleidende verpakking, zit er niets anders op dan de ingrediëntenlijst van elk product nauwkeurig te lezen.

Als een van de volgende termen daar voorkomt, zijn insectencomponenten inbegrepen:

“Locusta migratoria” (trekkende sprinkhaan)
“Acheta domesticus” (huiskrekel)
“Tenebrio molitor” (meelkever)
“Alphitobius diaperinus” (graanvormkever)

De kleurstof karmijn (E120), die wordt gewonnen uit gedroogde vrouwelijke schildluizen, en het glansmiddel schellak (E904) zitten al heel lang in ons voedsel en zijn vaak terug te vinden in de ingrediëntenlijsten.

Dit is afkomstig van de uitwerpselen van verfschubben, waarvan in het verleden ook registraties zijn gemaakt. Andere insecten voor toevoeging aan voedsel zijn gepland, maar bevinden zich momenteel nog in het goedkeuringsproces, zoals de mannelijke honingbijlarve en de zwarte soldaatvlieglarve.

2. Verkeerde voorstelling van de voordelen

Insecten worden bijvoorbeeld aangeprezen in de gezondheidssectie van Tagesschau, verwijzend naar de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) als “een zeer voedzame en gezonde voedselbron rijk aan eiwitten, vitamines, onverzadigde vetzuren, vezels en mineralen”.
(Nou ja dat is sperma ook, moet je dat dan ook maar in het voedsel gaan verwerken dan? Dacht het niet toch?)

In de overzichtstabel van de Tagesschau op Instagram blijkt dat krekels beduidend hogere voedingswaarden hebben dan varkensvlees, rundvlees en kip. Uhuh!

Met een kleine smet – daar werden de waarden van gevriesdroogde krekels vergeleken met vlees.

Als je rechtstreeks naar de FAO kijkt, is de relatie heel anders.

Krekels worden daar ook als vers gewicht gegeven met slechts 8 tot max. 25 g eiwit per 100 g in de juiste vergelijkingswaarde.

Dus slechts een achtste tot maximaal een derde van wat de Tagesschau het voordeel ten opzichte van vlees wilde suggereren.

Insectenproducten in Europese huishoudens lossen noch de voedselcrisis in Afrika, noch de problemen van onze bio-industrie op.

Dergelijke uitspraken zijn meer het wensdenken van ideologen of de pen van marketingstrategen.

Afrikanen kunnen zich geen Europese insectenproducten veroorloven en het aandeel van Afrikaanse landbouwproducten in de Europese diervoederindustrie is verwaarloosbaar. Dit zal de voedselsituatie in Afrika niet verlichten. Integendeel, gevreesd wordt dat door de toegenomen consumptie van insecteneiwit in de EU de overtollige vleesproducten ook naar Afrika geëxporteerd zullen worden.

Dit zet de kleine boeren daar nog meer onder druk en verslechtert hun economische situatie. Ook worden de insecten niet in de natuur gevangen, maar gekweekt in speciale boerderijen.

Voor de zwarte soldatenvlieg, die voorheen alleen als diervoeder was toegestaan, wordt momenteel in Frankrijk een insectencentrum van 16.000 vierkante meter gebouwd.

In deze insectenfabriek, die meer dan twee voetbalvelden groot is, moet jaarlijks tot wel 70.000 ton organische reststoffen worden gevoerd. Pure bio-industrie – met alle bijbehorende problemen en risico’s.

En zonder enige regelgeving of beperkingen, want de Europese Dierenwelzijnsrichtlijn (98/58/EG) is niet van toepassing op het houden van ongewervelde dieren.

Ook, zoals beweerd door de Süddeutsche Zeitung, dat de onverzadigbare eetlust van de larven nuttig kan zijn voor mensen bij het verwijderen van afval wanneer de maden zich tegoed doen aan vloeibare mest, mest of groenteresten, is even onsmakelijk als verkeerd.

In de EU worden gekweekte insecten beschouwd als boerderijdieren en dus ook de bijbehorende voedervoorschriften, volgens welke dierlijke bijproducten niet mogen worden gevoerd. Dit komt door eerdere voergerelateerde crises, zoals de gekkekoeienziekte (BSE).

Niemand mag valse hoop krijgen, veel insecten worden in Azië gekweekt onder de gebruikelijke hygiënenormen daar. En in de EU gaan er stemmen op om de voerverordening te veranderen, zodat de insecten ook gevoerd kunnen worden met restaurantafval, uitwerpselen en rioolslib. wtf wat goor man… ieuwwwwww

Of misschien het oude piepschuim dat moet worden weggegooid dat meelwormen eten. Zoals zo vaak zijn de gevolgen voor de volgende consument onduidelijk.

3. Gezondheidsrisico’s

Door de hygiënische omstandigheden die in de praktijk bijna niet te beheersen zijn, bestaat het risico dat ziekteverwekkers of parasieten op de mens worden overgedragen.

Van meelwormen z. B. Hymenolepis nana en Hymenolepis diminuta, twee bekende soorten dwerglintwormen.

Recente studies tonen aan dat insecten die in Thailand worden geconsumeerd enkele bacteriën bevatten die pathogeen zijn voor mensen, zoals Vibrio, Staphylococcus of Clostridium. En niet alleen in rauwe staat, maar ook in verwerkte insectenproducten.

 

De chitine die in overvloed aanwezig is in insectenschelpen kan ook allergieën veroorzaken.

Voor mensen die allergisch zijn voor schaaldieren, huisstofmijten of weekdieren, zijn er speciale risico’s door zogenaamde kruisallergieën.

Symptomen variëren van jeuk tot allergische shock en kunnen zelfs dodelijk zijn. 18% van de mensen die stierven aan een anafylactische shock in China werd veroorzaakt door het eten van insecten.

Bovendien kan chitine leiden tot immunologische en ontstekingsreacties en wordt het in verband gebracht met de ontwikkeling van chronische ziekten en de ziekte van Alzheimer.

 

Dit wordt bevestigd door de verhoogde niveaus van chitine die worden aangetroffen bij patiënten met de ziekte van Alzheimer.

De insectenlarven, die zeer vetrijk zijn, zijn ook een ideaal reservoir voor verontreinigende stoffen.

Zowel voor resten van spuitmiddelen zoals pesticiden en fungiciden, als voor milieutoxines en zware metalen.

Bij onderzoeken werden, afhankelijk van het type insect, min of meer grote hoeveelheden cadmium, lood, kwik en arseen aangetroffen.

Uiterlijk als de insecten dierlijk afval krijgen, is er nog een ander risico als ze het eten: prionen.

Dit zijn abnormale eiwitten die ziekten kunnen veroorzaken zoals boviene spongiforme encefalopathie (BSE) bij runderen en de ziekte van Creutzfeldt-Jakob bij mensen, beroemd geworden door het schandaal met de gekkekoeienziekte.

Na de ervaringen met de coronavaccinaties, die volgens kenners zogenaamd vrij van bijwerkingen zijn, zou het de minste verlichte mens gerust moeten stellen dat onderzoekers momenteel aannemen dat insecten geen prionen kunnen vormen.

Ze weten natuurlijk niet – vooral niet wat de risico’s zijn voor de eindgebruiker.

Men krijgt de indruk dat politici opnieuw de gezondheid van de bevolking in gevaar brengen, en zich daar ook van bewust zijn,

zoals een van de paragrafen in de goedkeuring van de graanschimmelkever suggereert:

“Voedingssupplementen” die Alphitobius diaperinus-larven in poedervorm bevatten, mogen niet worden geconsumeerd door personen onder de 18 jaar en er moet een etiketteringsvereiste komen om de consument naar behoren te informeren.

4. Volg het pad van geld

Eén bedrijf heeft de exclusieve rechten gekregen om de insecten voor een periode van vijf jaar te leveren. Waar is de anders zo vaak ingeroepen vrije markt en concurrentie?

Opvallend is dat de insectenbedrijven meestal pas een paar jaar geleden zijn opgericht, maar investeerders hebben al enkele honderden miljoenen euro’s geïnvesteerd. Alleen al het bedrijf Ynsect, opgericht in 2011 en inmiddels goedgekeurd voor de graanschimmelkever, heeft tot nu toe zo’n 450 miljoen dollar ontvangen van investeringsfondsen, banken en openbare instellingen.

Deze investeerders willen er natuurlijk wel rendement op zien.

De insectenkwekerij, die binnenkort in gebruik wordt genomen in het Franse Amiens, zal jaarlijks tot 200.000 ton insecteneiwit produceren voor voeding en veevoer, goed voor een inkomen van zo’n 1 miljard euro.

Niemand zou in dergelijke startende bedrijven investeren als de benodigde goedkeuringen in het geding zijn en de producten – althans in Europa – grotendeels worden afgekeurd.

Tenzij iemand de invloed heeft op politieke beslissingen en de nodige financiële middelen heeft om het consumentengedrag dienovereenkomstig te beïnvloeden.

5. Grote reset in de voedselvoorziening

Lockdowns, gesloten winkels en de ingestorte logistieke ketens tijdens Corona hebben op indrukwekkende wijze aangetoond hoe fragiel geglobaliseerd en gecentraliseerd aanbod is. Vooral in de voedingssector biedt de regionale bevoorrading de grootst mogelijke zekerheid, wat door de korte afstanden ook ecologisch zinvol is.

De doelstellingen van het WEF en zijn strategische partners worden ons voorgesteld als ecologisch, maar beogen precies het tegenovergestelde. Voor de reset van voedsel en landbouw geven ze de voorkeur aan projecten met genetisch gemodificeerde organismen, eiwitten die in het laboratorium worden geproduceerd, evenals de steeds nauwere koppeling van medicijnen, chemicaliën en voedsel, wat onvermijdelijk leidt tot een aanzienlijk grotere controle en afhankelijkheid van de multinationale ondernemingen betrokken.

In samenwerking met grote stichtingen zoals de Wellcome Trust, de Rockefeller Foundation en de Bill & Melinda Gates Foundation wordt politieke invloed uitgeoefend en een overeenkomstige markt gecreëerd samen met niet-gouvernementele organisaties en het EAT Forum – een wereldwijd platform voor de transformatie van het voedselsysteem.

Volgens Federico Leroy, Professor Voedingswetenschappen en Biotechnologie aan de Universiteit van Brussel, werkt het EAT-netwerk nauw samen met enkele van de grootste vleesimitators die tot doel hebben gezonde en voedzame voeding te vervangen door genetisch gemodificeerde laboratoriumcreaties.

Daartoe wordt de regelgeving voor genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen hierop aangepast, bijvoorbeeld om nog beter gebruik te kunnen maken van de mogelijkheden van gene editing. Aangezien de partners van EAT farmaceutische bedrijven, vaccinfabrikanten en biotechbedrijven zijn, maar ook de hele voedselketen, van zaadproducenten tot sprayfabrikanten en voedingsbedrijven, kan iedereen zich gemakkelijk voorstellen dat dit de lokale kleine landbouw niet versterkt.

Professor Voedingswetenschappen en Biotechnologie aan de Universiteit van Brussel, het EAT-netwerk werkt nauw samen met enkele van de grootste vleesimitators die tot doel hebben gezonde en voedzame voeding te vervangen door genetisch gemodificeerde laboratoriumcreaties.

 Daartoe wordt de regelgeving voor genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen hierop aangepast, bijvoorbeeld om nog beter gebruik te kunnen maken van de mogelijkheden van gene editing. Aangezien de partners van EAT farmaceutische bedrijven, vaccinfabrikanten en biotechbedrijven zijn, maar ook de hele voedselketen, van zaadproducenten tot sprayfabrikanten en voedingsbedrijven, kan iedereen zich gemakkelijk voorstellen dat dit de lokale kleine landbouw niet versterkt.

Het EAT-netwerk werkt nauw samen met enkele van de grootste vleesimitators die tot doel hebben gezond en voedzaam voedsel te vervangen door genetisch gemodificeerde laboratoriumcreaties. Daartoe wordt de regelgeving voor genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen hierop aangepast, bijvoorbeeld om nog beter gebruik te kunnen maken van de mogelijkheden van gene editing.

 Het zou het bestek van dit programma te buiten gaan om deze financiële en strategische onderlinge afhankelijkheden, evenals de agenda erachter, uit te werken, wat voor velen vreemd is. In wat volgt geven we daarom slechts kort de daaruit voortvloeiende risico’s weer met de mogelijkheden die vandaag al bestaan.

6. Onoverzienbare risico’s en mogelijkheden voor misbruik

Een fruitvlieg die genetisch is gemanipuleerd om groeifactoren te produceren die normaal alleen bij koeien voorkomen en om de groei van kalveren te ondersteunen, ondergaat momenteel wettelijke goedkeuring in Canada.

Het is een kwestie van tijd voordat genetisch gemodificeerde insecten of planten mRNA-vaccins produceren.

Bill Gates is hier al mee bezig met als doel massale vaccinaties via voedsel mogelijk te maken in plaats van via injecties.

Op deze manier zou dan ook een populatie met bepaalde gewenste eigenschappen kunnen ontstaan. In de VS is sinds 2015 een genetisch gemodificeerde zalm verkrijgbaar.

Deze bevat een groeihormoon waardoor hij na 18 in plaats van 36 maanden slachtrijp is.

Insecten zijn bijna voorbestemd voor dergelijke toepassingen. Bij insecten zijn genetische modificaties relatief eenvoudig uit te voeren en dankzij hun groeisnelheid en snelle voortplantingssnelheid is massaproductie geen probleem.

Conclusie: het hangt van ons allemaal af

Door een natuurlijk gevoel van walging voelt iedereen dat er iets niet goed voor hem is. Dit beschermingsmechanisme wordt omzeild door de insecten in bewerkte vorm aan het voedsel toe te voegen en het onderwerp een ideologisch positieve connotatie te geven met de bijbehorende mediahype.

 Er is de afgelopen jaren slechts een korte verontwaardiging geweest in de sociale media over voedselschandalen, inclusief die met betrekking tot bijmengingen van insecten, maar geen fundamentele veranderingen.

Wat moet er nog meer gebeuren voordat mensen weer vertrouwen op hun intuïtieve gevoel en er een fundamentele heroverweging komt: weg van voedsel dat is ontworpen met allerlei mogelijke en onmogelijke stoffen terug naar natuurlijke, regionale voeding?

U hoeft waarschijnlijk niet te rekenen op politici die affiniteit hebben met bedrijven en geobsedeerd zijn door lobbyisten.

Uiteindelijk is het helemaal aan de consument of hij zich deze producten met flinterdunne argumenten laat opdringen of dat hij de regionale voedselleverancier steunt.

Zo niet nu, wanneer dan? Wachten tot de eiwitten worden gewonnen uit menselijke kadavers zoals in de sciencefiction “Soylent Green”?

Als je denkt dat dat absurd is, de suggestie is al gedaan.

Toepasselijk genoeg op een gastronomiebeurs van de Zweedse universiteitsprofessor Magnus Söderlund. Hij wil “geen middel onbeproefd laten met betrekking tot klimaat- en duurzaamheidskwesties”. Het hangt van ieder van ons af! Help mee om deze achtergronden en risico’s bekend te maken.

Motiveer je vrienden en kennissen om de voedingsbedrijven erop aan te spreken.

Alleen samen hebben wij mensen nog een kans om verdere ongewenste mondiale ontwikkelingen te voorkomen. Bedankt voor je bijdrage!

van St.