Je bent ouder
Je bent ouder
inmiddels
Verlaten door
Zoveel
En gehaat…
Geliefd door…
Maar toch
Is je levenskracht ten einde
Je lijf wil niet meer
Niet langer de noodzaak
Om op te staan
Verder te gaan
Je hebt al zoveel gedaan
Je schoonheid ging niet verloren
Het verdriet dat tart
In je ouder hart
Met kinderen vol venijn
Die ruzie maken
Is die pijn
Teveel om nog te dragen
Luisteren ze niet naar jouw vragen
Om vrede
In vredesnaam
Waarom kunnen zij dit niet begrijpen?
Met jou als moeder
van zo’n groot aantal
Je gepeins dag in dag uit
Wat je vergeten was
In de opvoeding
Krijgt geen antwoord
Het zijn gemixten van bloed
Dan zie je het pas goed
Maar laat je hart niet sterven
Door het venijn van hen onderling
Je hebt namelijk geen enkele invloed
Nog,
ook al is het je eigen bloed
