Vroeger
In het donker wandelden ze nog even een blokje om. Het Friese land rondom hen was heerlijk verfrissend en geurend naar gras in de zomeravond.
Ze wandelden daar met de twee honden en het meisje van 9 jaar oud.
Hand in hand liepen ze verliefd samen op de stoep, het meisje voor hen, dartelend onder de straatverlichting. Hij was blij met zijn plotse gezinnetje. Hij was jaren bij zijn moeder gebleven, had nooit veel vrouwenvlees gehad, zo noemde men dat, zat een beetje in de familie, vele mannen uit de familie trouwden wat laat. Later dan anders.
Maar uiteindelijk had zij zijn hart veroverd.
Ze had al een kind, maar dat kon hem niets schelen. Hij vond het best allemaal en hij hield ook van het kind alsof het van hem was.
Hij had het kind ook zijn achternaam gegeven.
Officieel was hij de vader van het meisje.
Zo was hij. Hij riep de hond en spuwde opzij op de straat, dat was zijn gewoonte zo in dat Friese land.
Gelukzalig kneep hij haar in de hand, en zei toen plots, ik wou dat ze echt mijn kind was.
Beiden keken naar het meisje voor hen.
Dat speels met de honden wegrende.
Plots deed ze iets wat beiden verbaaste, ze spuwde eens opzij op de straat.
Ze kneep in zijn hand en zei, het is jouw kind dat zie je toch wel nu?
Zijn hart knalde bijna uit zijn borstkas van trots en geluk, en blij keek hij haar aan en zoende haar op haar voorhoofd, bedankt voor jou en je dochter.
©AngelWings
