Buitenaards DNA ontdekt in de botten van ’s werelds oudste menselijke voorouder!
De 400.000 jaar oude botten bevatten aanwijzingen voor onbekende soorten, waardoor wetenschappers alles wat ze weten over de menselijke evolutie in twijfel trekken.
In november 2013 haalden wetenschappers een van ’s werelds oudste menselijke DNA uit een 400.000 jaar oud dijbeen, dat bewijs bevatte van een onbekende soort op aarde.
Het DNA van deze honderdduizenden jaren oude menselijke voorouders onthult een complex evolutionair patroon in de oorsprong van Neanderthalers en moderne mensen.
Het bot is van een mens, maar bevat “buitenaards DNA”. Deze opmerkelijke ontdekking doet wetenschappers twijfelen aan alles wat ze weten over de menselijke evolutie.
Het 400.000 jaar oude genetische materiaal is afkomstig van botten die geassocieerd zijn met Neanderthalers in Spanje, maar de handtekening lijkt het meest op die van een andere oude menselijke populatie uit Siberië, bekend als de Denisovans.
Meer dan 6.000 menselijke fossielen die ongeveer 28 individuen vertegenwoordigen, zijn teruggevonden op de site van Sima de los Huesos, een moeilijk toegankelijke grot op een diepte van ongeveer 30 meter in Noord-Spanje.
De fossielen leken ongewoon goed bewaard gebleven, mede dankzij de constant koele temperatuur en hoge luchtvochtigheid in de ongerepte grot.
Het skelet van de Sima de los Huesos-grot is toegeschreven aan een vroege menselijke soort die bekend staat als Homo heidelbergensis.
Onderzoekers zeggen echter dat de skeletstructuur vergelijkbaar is met die van Neanderthalers – zozeer zelfs dat sommigen zeggen dat de bewoners van Sima de los Huesos eigenlijk Neanderthalers waren, niet Homo heidelbergensis.
De onderzoekers die de analyse hebben uitgevoerd, zeiden dat hun resultaten een “onverwacht verband” lieten zien tussen onze twee uitgestorven familieleden.
Deze ontdekking zou het mysterie kunnen ontrafelen – niet alleen voor de eerste mensen die in het grottencomplex leefden dat bekend staat als Sima de los Huesos (Spaans voor “bottenkuil”), maar ook voor andere raadselachtige populaties tijdens het Pleistoceen.
Eerdere analyse van de botten uit de grot bracht onderzoekers ertoe te geloven dat de Sima de los Huesos nauw verwant waren aan de Neanderthalers op basis van hun skeletkenmerken.
Maar het mitochondriale DNA leek veel meer op dat van de Denisovans, een vroege menselijke populatie die zich ongeveer 640.000 jaar geleden van de Neanderthalers had afgesplitst.
Een derde type mensen, denisovamensen genaamd, lijkt samen te hebben geleefd met Neanderthalers en vroegmoderne mensen in Azië. De laatste twee zijn bekend uit tal van fossielen en artefacten.
Denisova-mensen zijn alleen geïdentificeerd aan de hand van DNA van één bot en twee tanden, maar dit opent een nieuwe wending in de menselijke geschiedenis.
De wetenschappers ontdekten ook dat 1 procent van het Denisovan-genoom afkomstig was van een ander raadselachtig familielid dat wetenschappers ‘superarchaïsche mensen’ noemden.
Nogmaals, er wordt geschat dat sommige moderne mensen ongeveer 15 procent van deze “superarchaïsche” gengebieden bevatten.
Deze studie toont dus aan dat het Sima de los Huesos-volk nauw verwant was aan Neanderthalers, Denisovans en een onbekende populatie van vroege mensen.
Wie zou deze onbekende voorouder van de mens kunnen zijn?
Een potentiële mededinger zou Homo erectus kunnen zijn, een uitgestorven menselijke voorouder die ongeveer 1 miljoen jaar geleden in Afrika leefde. Het probleem is dat we H. erectus-DNA nooit hebben gevonden, dus we kunnen op dit moment alleen speculeren.
Aan de andere kant hebben sommige theoretici een aantal zeer intrigerende hypothesen bedacht.
Ze stellen dat de zogenaamde 97 procent van de niet-coderende sequenties in het menselijk DNA niets meer zijn dan de genetische code van buitenaardse levensvormen.
Volgens hen is in een ver verleden menselijk DNA doelbewust ontworpen door een geavanceerd buitenaards ras; en de onbekende ‘superarchaïsche’ voorouder van de Sima de los Huesos kan het bewijs zijn van deze kunstmatige evolutie.
Een buitenaardse connectie of een onbekende menselijke soort, wat het ook is, de resultaten maken de evolutionaire geschiedenis van de moderne mens alleen maar ingewikkelder – misschien waren er nog meer populaties bij betrokken.
De antwoorden op onze ware geschiedenis zijn gedurende onze hele geschiedenis verborgen in ons DNA, en daar moeten we zoeken naar de oorsprong van de mensheid.
