Verhalen verteld door kinderen over vorige levens
Verhalen verteld door kinderen en hun ouders over vorige levens
Jonge kinderen spreken vaak over wanneer ze “groter” waren of wanneer ze ergens anders woonden. Soms delen ze details over dingen die ze onmogelijk kunnen weten. Deze verhalen kunnen heel goed een aanwijzing zijn van hun vorige levens. Hier zijn enkele voorbeelden van kinderen die hun vorige levens herinneren .
Reacties van kinderen en vorige levens
*Mijn andere mama
“Christian is mijn jongste, maar hij is wijs voor zijn jaren.
Ik kan zien dat hij een heel oude ziel is. Toen mijn zoon 4 was, maakte ik hem op een dag een sandwich met pindakaas en jam voor de lunch. Hij zei tegen mij: ‘Dat is niet hoe mijn andere moeder mijn broodjes maakte, ze deed het anders.’ Een paar dagen later vertelde hij hoe hij zich herinnerde dat hij uit de hemel was gekomen met alle andere baby’s en dat God hem naar mij had gestuurd. ‘
*Onthouden Details over de Titanic
“Toen ik twaalf was, werd ik wakker met het aparte gevoel van een zinkend schip. Ik lag in mijn bed, maar het voelde alsof ik op een hobbel-schip zat. Ik werd ook erg claustrofobisch, alsof ik in een kleine kamer was. Diezelfde middag, toen ik thuiskwam van school, keek ik naar een geschiedenisprogramma over de Titanic. Het was echt vreemd, ik keek er alleen naar en ik zag beelden van mensen die ik nog nooit eerder had gezien, maar ik had ergens onbewust hun namen onthouden. De verteller zou de namen een tijdje later vertellen en ik had gelijk!
Vorig jaar was ik op een Titanic-tentoonstelling in Kopenhagen en kreeg ik een raar gevoel toen ik naar binnen liep.
Toen ik de reconstructies van de tweede klas hutten zag, had ik het gevoel dat ik weer op dat hobbel-schip zat, claustrofobie steeg weer in mij op en ik voelde me echt zeeziek. Ik haastte me naar de volgende kamer, waar ik een sieraad zag. Ik wist meteen dat het de mijne was. Ik las het bord en er stond dat de ring toebehoorde aan een van de vrouwelijke tweederangsreizigers, wier lichaam was gevonden maar nooit geïdentificeerd.
Er was dus geen naam. Er werd aangenomen dat het een verlovingsring was, en nu krijg ik steeds het gevoel dat ik ergens anders thuishoor.
Het is echt vreemd, ik weet dingen over de Titanic die mij nooit zijn verteld en ik ben echt bang voor gesloten ruimtes. Toen ik de Titanic-film zag, begon ik te bevriezen en sindsdien zijn mijn handen nog nooit zo warm geweest. ”
*Mijn drie jaar oude kleinzoon herinnert zich de dood uit een vorige leven
“Op een dag terwijl ikzelf en twee anderen een gesprek hadden, zat mijn kleinzoon achter ons zittend op een boomstronk. Ik stopte meteen met praten en luisterde naar hem omdat hij op zijn schoot keek en luid zei:” Ik stierf … Ik stierf in dit huis … Ik huilde. “Toen wreef hij over zijn ogen met zijn twee vuisten en dramatiseerde hij zijn gehuil.
Ik stond meteen op en zette hem op mijn schoot … en vroeg hem vervolgens: “Waarom zei je dat Elia?” Je bent hier. “Hij wilde alleen maar gaan spelen, hij wilde niet meer praten.” Het leek me alsof hij plotseling een herinnering had en die herinnering hardop voor zichzelf uitflapte.
Hij deed ook heel vreemd op een dag tijdens een bezoek aan een begraafplaats van een geliefde. We liepen langs de graven en kwamen pas vers gedolven graf tegen. Hij wees ernaar en vroeg waarom het anders was.
Ik legde uit dat iemand gestorven moest zijn, dat ze misschien net was begraven. Ik zal nooit vergeten hoe hij onmiddellijk terugdeinste in angst en mompelde “gestorven” “pijn”. Het was ongeveer een jaar voorafgaand aan het bovenstaande incident, hij was net praten aan het leren.
Ik heb geprobeerd meer informatie van hem te verzamelen, maar hij weigert erover te praten. ‘
-Kind worstelt met het leren van het alfabet
“Toen mijn dochter op de kleuterschool zat, had ze de moeilijkste tijd met letters, vermengde B’s met V’s en H’s met N’s. Haar leraar wist niet hoe dergelijke letters konden worden verwisseld, en ik ook niet, totdat ik hielp haar op een avond met lezen. Ze bleef me maar vragen wat de letters maakten. Ze bleef maar zeggen: “Ik kan me die niet herinneren.” Ik liet haar een H zien en vroeg haar of ze zich die herinnerde. Ze knikte en zei: -vol vertrouwen- dat maakt een ‘N’ geluid.
Ze bleef maar zeggen dat ze dacht dat er meer letters waren. Ik vroeg haar wat voor soort letters ze dacht dat er nog meer waren en ze schreef er een paar voor me op:
П, Л, Я, Ч, Й, Ц
“Meer dan dat ook,” zei ze. Ik vroeg haar waar ze die had geleerd. ‘Vlad heeft het me geleerd voordat hij verdween,’ ik vroeg haar wie Vlad is. Ze beweerde dat hij haar broer was. Ze vertelde me steeds, dat hij verdween en de volgende dag kwam er een man die haar familie vermoordde. ‘
-Vier jaar oude dochter vraagt om naar huis te gaan
“Mijn dochter vertelde me dat ze naar huis wilde. Natuurlijk vroeg ik haar waar ’thuis’ was Ze vertelde me dat haar familie bij het water leefde voordat de golven kwamen.Ik vroeg haar wat er gebeurde nadat de golven kwamen. Ze zei; eerlijk gezegd, “Ik stierf.” Ze maakt vrij vaak foto’s van golven en huizen, waarvan ze zegt dat ze het zich herinnert. Ze verwijst vaak naar mij als “Pah” en zegt dat ze naar huis wil met haar ‘Mæh’. ”
-Dochter beschrijft Egyptische piramides
“Mijn dochter droomde altijd over de Egyptische piramides, het was pas op 8-jarige leeftijd dat ze de binnenkant van de graven van farao’s tot in de kleinste details kon omschrijven. Ze beschreef het wonder van de relaties tussen leden van de koninklijke familie en hun onderdanen, waaronder veel vrouwelijke koninklijken, geheime besprekingen met de hofdames van hun dame, en de strijd tussen hen en andere vrouwen voor de genegenheid van de farao’s. Ze herinnert zich levendig de gesprekken buiten de hiërogliefen in het geheim tussen een vrouw die ze beschrijft als een godin en haar beschermer.”
Broer zegt dat hij zijn vorige moeder mist
“Mijn broertje, die ik praktisch heb grootgebracht, vertelde me over zijn vorige leven toen hij nog maar vier jaar oud was.
Mijn kleine broertje viel opeens flauw, omdat zo hij zei, zijn vorige moeder miste. Hij zou dit meerdere keren tijdens die week herhalen. Ik vroeg hem wat er dan met zijn vorige moeder was gebeurd en hij werd erg verdrietig en zei dat hij zijn hele familie miste, omdat ze allen stierven bij een brand. Hij herinnerde zich dat hij aan de overkant van de straat liep terwijl het huis brandde. Toevallig hebben we een paar maanden daarna de brandweer laten roepen vanwege een klein vuur dat in onze stookruimte ontstaan was en die jongen was zo getraumatiseerd dat hij dagen niet sliep. Elk geluid dat lijkt op dat van een brandalarm en vooral sirenes of het zien van politie of brandweerman zou hem bijna doods benauwen. Als hij zeven jaar oud is, weet hij niet dat hij dat ooit tegen me heeft gezegd, maar af en toe zei hij wel dat hij niet kan wachten tot we een nieuw gezin hebben. ‘
-Dochter herinnert zich dat ze verdronk
“Een aantal jaar geleden, toen mijn dochter ongeveer drie of vier jaar oud was, benaderde ze me terwijl ik een kaart aan het lezen was, die door een familielid was gestuurd. De foto op de voorkant was een aquarelafbeelding van een bootje op een meer. En ze zei: “Ik ben op zo’n boot geweest.” Ik zei: “Echt?” (wetende dat ze nog nooit op een boot was geweest.) Ze zei (op een sombere toon): “Ja. Ik stierf daar. “Ik weet dat mijn mond open moet zijn gevallen! Dus ik vroeg haar uit te leggen wat ze bedoelde. Ze zei:” Ik was in de boot, stootte mijn hoofd en viel in het water. Ik bleef vallen en vallen, maar toen ging ik naar God. “Ze hief haar armen in de lucht en keek op. Ik was sprakeloos, ik kreeg overal rillingen.
Ze is nu 12 jaar oud en heeft geen herinneringen aan wat er die dag is gebeurd. Maar toch, ze houdt van varen en is er niet bang voor. “