Voor de nazi’s was het vermogen van ‘Arische’ vrouwen om te bevallen een belangrijke richtlijn. Lage geboortecijfers dwongen hen tot wanhopige maatregelen, waaronder massale ontvoeringen.

N.a.v deze foto afgelopen week…
https://angel-wings.nl/politiek-elite/2022/08/klaus-schwab-de-gevaarlijkste-man-ter-wereld/

Ik werk met echt absurd veel afbeeldingen en zie dan al vrij snel gelijkenissen en dit klopt dus ook in dit geval…

Vraag je ook eens af…
Waar komen die kopstukken vaak zomaar ergens vandaan?
Lijken ze op elkaar… ja vreemd genoeg vaak wel…
Is het reïncarnatie? Of is het ergens echt familie van…
Ik denk het laatste, ik vermoed dat hitler zeker zijn (brrr) zaadjes heeft laten invriezen voor zijn nazikindergebroed die later de wereld zullen gaan leiden en zie daar…
(Merkel idem) En als gynaecologen dit al doen door hun sperma aan vrouwen die geven die geen kinderen konden krijgen..wat denk je dan wat dit tuig gedaan heeft!? Het zou mij niets verbazen als het zo is.

Stel je voor, als je kunt, de harde realiteit van oorlog en bezetting. Je bent een kind, maar een klein meisje in een landelijk deel van Noorwegen. Maar je bent geen ‘echte’ Noor, want hoewel je moeder een blanke, blauwogige dochter van Noorwegen is, werd je tijdens de oorlog verwekt door een lid van het bezettingsleger, een Duitser. Je moeder is niet verkracht, maar je zou minder verbannen zijn als ze dat wel was geweest. Dan hadden jullie tenminste allemaal dezelfde vijand.

 

In plaats daarvan ben je wat de lokale bevolking een van de Tyskerbarn noemt , kinderen die door de Duitsers zijn gefokt en relatief comfortabel gehouden tijdens de bezetting van de Tweede Wereldoorlog. Maar in 1945, toen de nazi’s vielen, werden deze kinderen en hun moeders gemeden, verdreven en afgewezen uit hun gemeenschappen, gebrandmerkt als ‘collaborateurs’, met het bewijs ervan letterlijk in hun armen. Velen werden intens gepest, sommigen werden zelfs in tehuizen voor geesteszieken geplaatst. Een paar anderen konden, gelukkiger, uit hun omgeving ontsnappen.

 

Het einde van de oorlog loste geen problemen op voor deze verlaten moeders. In plaats van geëerd te worden als het symbool van het Arische moederschap, werd hun leven ellendig gemaakt. Terwijl miljoenen het einde van de Duitse heerschappij toejuichten, kwam de ineenstorting van de dromen van de nazi’s vooral hard neer op deze verlaten ‘voorboden’ van de Nieuwe Orde. Vergeving was onder de gegeven omstandigheden misschien niet mogelijk geweest, maar je kunt je voorstellen dat die moeders en hun Tyskerbarn zich afvroegen hoe het zover was gekomen.

Het Verdraaide Plan Om Duitsland Te Bevolken Met Een ‘Master Race’

Duitse autoriteiten, zowel voor als tijdens het nazi-tijdperk, maakten zich zorgen over het grote verlies van jonge mannen tijdens de aderlating van de Eerste Wereldoorlog. Catastrofaal voor het land stierven meer dan 2 miljoen Duitse mannen in het conflict. Na de oorlog, tussen 1920 en 1932, daalde het Duitse geboortecijfer met 43 procent , een dramatische daling. Maar hoe zou Duitsland een aanzienlijke herbevolking van zijn burgers bewerkstelligen?

 

Toen Adolf Hitler en zijn naaste vertrouwelingen, waaronder Schutzstaffel (SS)-hoofd Heinrich Himmler, de teugels van de macht in 1933 grepen, waren ze gefixeerd op het leiden van een ‘meesterras’ naar de opperste macht – politiek, militair en demografisch. Hun plan om het vaderland te herbevolken was verstrekkend. Het zou diep ingaan op de meest intieme details van het leven van privé-burgers, zowel in Duitsland als, naarmate de oorlog vorderde, in bezette landen.

 

De eerste grote stap in de richting van het verdorven streven van de nazi’s was het scheiden van ‘echte’ Duitsers van minderheden. In 1935 werden de Neurenbergse wetten ingevoerd. Onder het mom van legaliteit, codificeerde dit beleid wijdverbreide scheiding en onderdrukking van Joden en andere niet-Ariërs, evenals politieke tegenstanders, geesteszieken en homoseksuelen. Er is een doorlopende lijn van onvermijdelijkheid van deze wetten naar de genocidale verschrikkingen van de Endlösung.

 

Maar naast minder bekende gevolgen, lieten deze wetten de nazi-staat ook toe om een ​​​​echte machine voor seksonderzoek te worden. Mensen werden geïnstrueerd geen seksuele relaties te hebben buiten hun ‘ras’, huwelijken tussen Ariërs en niet-Ariërs waren verboden en ‘ongewenste’ (om raciale of gezondheidsredenen) moesten worden gesteriliseerd om te voorkomen dat ze zich zouden voortplanten. Het was een monsterlijke oplegging van onmenselijke waarden in een samenleving van meer dan 60 miljoen mensen. Maar de nazi’s waren nog lang niet klaar.

 

Ziekten die een persoon markeerden voor gedwongen sterilisatie, omvatten aandoeningen als alcoholisme, zwakzinnigheid en schizofrenie. In deze periode werden zo’n 400.000 Duitsers gesteriliseerd. Naast ziekte waren ras en etniciteit factoren bij het bepalen wie onder het mes ging. Onder de getroffen groepen bevonden zich veel Oost-Europese bevolkingsgroepen, zoals de Serviërs, Polen en Slaven, evenals personen van gemengd ras en gehandicapten.

 

In slechts een paar jaar werd de strop strakker. Het was in 1939 dat systematische massamoorden begonnen. Hitler koos ervoor om het ‘ barmhartigheid doden ‘ te noemen, hoewel er geen genade werd gegeven. Tehuizen voor gehandicapten en geesteszieken werden systematisch leeggemaakt, hun gevangenen werden naar nieuw gebouwde gaskamers getransporteerd voor een efficiënte moord en verwijdering van de ongewensten. En, zoals we maar al te goed weten, kwamen vanuit de getto’s en sjtetls van Midden- en Oost-Europa de treinladingen Joden en andere ‘ongewensten’ die met miljoenen werden uitgeroeid.

Leden van de Bond van Duitse Meisjes, gymnastiekprestaties 1941.

(Tegoed: Bundesarchiv, Bild 183-2000-0110-500 / CC-BY-SA 3.0 )

The League Of German Girls En Voorbereiding Op ‘Arisch’ Moederschap

Terwijl de scheiding – en de uiteindelijke massamoord – van “inferieure” volkeren één spoor ingeslagen was, implementeerden de nazi’s tegelijkertijd elementen van hun plan om Duitsland letterlijk te zaaien met kinderen die de voorhoede van het Meesterras zouden worden. Hiertoe werden twee complementaire organisaties voor jongens en meisjes opgericht.

 

De meeste mensen met zelfs maar oppervlakkige kennis van de nazi-geschiedenis kennen de Hitlerjugend. Deze door mannen gedomineerde organisatie vertegenwoordigde het Arische ideaal van blond haar en blauwe ogen en bereidde jongens voor op hun latere dienst in een militaristische toekomst.

 

De organisatie voor jonge meisjes is minder bekend. De Duitse Bond van Duitse Meisjes, ook wel bekend als de Band of German Maidens, had tot doel perfecte Arische vrouwen te produceren, klaar voor de gewaardeerde positie van moeders in de toekomstige nazi-staat. Er zou zorgvuldig toezicht worden gehouden op de ontwikkeling van acceptabele meisjes naarmate ze opgroeiden in hun hoogst verordende rol – om SS-goedgekeurd sperma te ontvangen van acceptabele mannen en om hun baby’s in handen van de staat te geven voor verzorging.

 

Deze ‘raciaal waardevolle’, fysiek gezonde, blonde vrouwelijke kinderen hadden de voorkeur in het Derde Rijk. Hun overgang naar het volgende niveau van ontwikkeling door de nazi-staat onthult de donkere rot in het hart van deze zogenaamde verheffing van vrouwen en moeders.

 

Het Lebensborn-Programma: Winnaars En Verliezers In De Genetische Loterij

Toen meisjes eenmaal volwassen waren in hun vruchtbare jaren, kwamen ze in aanmerking om deel te nemen aan het Reichs “vruchtbaarheidsaanmoedigingsprogramma”. Als ze werden geaccepteerd, door hun Arische karakter terug te bewijzen aan hun overgrootouders en een gedetailleerd medisch onderzoek te ondergaan, werden ze verwelkomd om te leven in een speciale groepshuisomgeving waar ze beschikbaar werden gesteld om SS-officieren te ontmoeten, of ze nu getrouwd waren of niet. Deze regeling was in wezen het hart van de Lebensborn-organisatie van de nazi’s.

 

Er waren 10 Lebensborn-huizen in Duitsland en zelfs meer in door de nazi’s bezette gebieden. De meubels in deze huizen waren vrij overdadig, omdat ze over het algemeen werden toegeëigend uit de huizen van joden wier eigendom aan de nazi’s was verbeurdverklaard.

 

Lebensborn, letterlijk vertaald als ‘bron van het leven’ of ‘bron van leven’, was het duivelse programma van Heinrich Himmler om talloze doelen te bereiken via deze ene organisatie verspreid over Duitsland en de bezette gebieden. Ogenschijnlijk was het primaire doel van Lebensborn het tegengaan van het hoge aantal abortussen onder ‘raciaal waardevolle’ vrouwen, vooral ongetrouwde.

 

De groepswoningen van Lebensborn waren plaatsen van comfort en herstel van de ontberingen van de zwangerschap, evenals een andere gelegenheid voor de deelnemers om in aanmerking komende SS’ers te ontmoeten. De vrouwen kregen de hoogste kwaliteit medische zorg die in het Reich beschikbaar was, en mochten zo vaak als een keer per jaar actief deelnemen aan het programma.

 

Wat Deed De Lebensborn-Organisatie?

Het was onvermijdelijk dat de missie van de Lebensborn-organisatie begon te verbreden. Als het bieden van een veilig alternatief voor abortus een voorlopig doel was, was een aanvullend doel het stimuleren van de vruchtbaarheid van jonge, gezonde Arische en Noordse jonkvrouwen. Om dit te bevorderen, kwamen er niet alleen huizen beschikbaar voor zwangere vrouwen van SS-officieren, maar ook voor ongehuwde, ongebonden vrouwen die konden worden overtuigd om met SS-mannen te paren en hun pasgeborenen af ​​te staan ​​om door de staat te worden opgevoed.

 

Huizen in Lebensborn waren officieel plaatsen voor getrouwde vrouwen van SS-koper om te bevallen. Toch, volgens statistieken uit die tijd, van de 8.000 Lebensborn-kinderen die in Duitse geboortecentra werden geboren, was 60 procent van hun moeders ongehuwd op het moment van geboorte.

 

Geïnteresseerde vrouwen, waaronder meisjes die zijn opgegroeid in de Band of German Maidens, werden onderworpen aan strenge tests, en slechts 40 procent van de jonge vrouwen die zich aanmeldden voor het programma werd zowel als “raciaal zuiver” en fysiek gezond beschouwd. De jonge vrouwen, sommigen nog maar net de puberteit, kregen de opdracht om een ​​potentiële partner te kiezen wiens haar- en oogkleur overeenkwam met die van hen. Als de autoriteiten het goedkeurden, kreeg dit pas geslagen paar privétijd aangeboden voor verbroedering en bevruchting.

 

Een Lebensborn geboortehuis. (Image Credit: Bundesarchiv, Bild 146-1973-010-11 / CC-BY-SA 3.0 ) 

 

Vaak, vanwege de incidentele zeldzaamheid van mannelijke partners, meldden sommige SS-leden dat ze meer dan één toewijzing per dag hadden. Dit was allemaal in overeenstemming met de doelstellingen van de nazi’s om een ​​almachtig “ras” van “supermensen” op te bouwen. Himmler beval alle SS-leden om ” hun Arische zaad zelfs buiten het huwelijk te verspreiden”. Hitler was het daarmee eens en zei dat zogenaamde raciaal ‘waardevolle’ mannen ‘ extra genereus zouden moeten reproduceren ‘.

 

En hoe zit het met de vrouwen? De moeders van Lebensborn hadden allemaal hun eer aan de staat beloofd, samen met de vrucht van hun baarmoeder. Hun loyaliteit was hun band. Sommige moeders, vooral in bezette gebieden zoals Noorwegen (waar 12.000 Lebensborn-kinderen werden geboren) mochten hun eigen kinderen houden en opvoeden. Maar de meesten werden toegewezen aan SS-groepshuizen of aan individuele SS-families, voor het proces van Germanisering. Door die indoctrinatie werden de kinderen gedwongen Duits te leren en trouw te zweren aan de nazi-idealen. (Uitvallers van het programma werden naar concentratiekampen gestuurd voor dwangarbeid en uiteindelijke dood.)

 

De Volgende Stap: Massale Ontvoeringen

Himmler en Hitler deelden een doel om binnen een generatie maar liefst 30 miljoen Ariërs aan de Duitse bevolking toe te voegen. Gezien dat verheven maar absurde doel waren de resultaten van het programma, dat in totaal ongeveer 8.000 Lebensborn-kinderen opleverde die tijdens de nazi-regering in Duitsland werden geboren, een teleurstelling.

 

Dus de nazi-leiders verdubbelden. Als ze de aantallen niet konden verhogen door middel van “normale” middelen van aangemoedigde voortplanting, dan zou het letterlijk stelen van kinderen uit bezette landen voor evaluatie en uiteindelijk Germanisering het duivelse idee zijn om hun doelen vooruit te helpen.

 

Waarom deden ze dit? En hoe? Ten eerste was het nazi-breinvertrouwen, zoals het was, erin geslaagd zichzelf ervan te overtuigen dat sommige etnische gemeenschappen genoeg Arisch bloed door hun aderen hadden stromen om het ‘oogsten’ van enkele kinderen te ondersteunen die zouden gedijen in een Germaans huis. Ten tweede hadden ze de bezette gebieden zo geterroriseerd dat het Duitse leger steden en dorpen kon binnenrollen, van de jonge mensen kon eisen dat ze zich zouden verzamelen, en hen vervolgens met geweld naar hen toe marcheerden om plaatsen veilig te stellen voor de eerste scheiding in ’te redden’ kinderen en ‘ongewenste’. En zoals je je kunt voorstellen, werden de ongewensten naar medische faciliteiten gestuurd om te experimenteren, naar concentratiekampen en naar massale doodsoorden.

 

De processen van Neurenberg verklaarden dat dit programma een genocide was, gepleegd tegen onder meer de Polen, die duizenden jonge kinderen verloren. Van alle gedwongen verwijderingen van jongeren, en schattingen lopen op tot 100.000, konden slechts ongeveer 25.000 kinderen worden herenigd met hun biologische ouders nadat de nazi’s waren verslagen.

 

De Nasleep Van Lebensborn: Minachting En Scheiding

Een programma dat zo duister was, kon natuurlijk niet tegen het daglicht als Hitler eenmaal was verslagen en Duitsland en zijn satellietstaten waren bevrijd. Er was een verwoede haast onder het personeel van Lebensborn om alle gegevens met betrekking tot het programma te vernietigen. Wat we weten is ontdekt door geallieerde ondervragingen en de herinneringen aan de vele kinderen en moeders die getekend zijn door dit macabere programma. Vooral in bezette landen zoals Noorwegen werden moeders die een Lebensborn-kind hadden gebaard gemeden, hun haar werd vaak geschoren om hen te markeren als collaborateurs.

 

Misschien nog tragischer, werden de kinderen zelf nog slechter behandeld. Ooit geprezen als de toekomst van het Reich, werden deze kinderen buiten Duitsland er vaak van beschuldigd genetisch inferieur te zijn; ironisch genoeg waren velen beperkt tot psychiatrische instellingen vanwege de sociale misdaad om deels Duits te zijn.

 

Het is moeilijk om de schade te onderschatten die aan zoveel kinderen – en volwassenen – is toegebracht door het krankzinnige Duitse herbevolkingsplan van de nazi’s. Eén klein meisje slaagde erin te overleven en later te gedijen. Herinner je je het kleine Noorse meisje dat met haar moeder vastzat in een cyclus van pesterijen en repressie? Het paar glipte uit hun thuisland naar Zweden, waar het kleine meisje, Anni-Frid , 17 jaar later, over de hele wereld beter bekend zou worden als Frida, een van de twee belangrijkste vocalisten van de muzikale supergroep Abba.

 

Kevin Martin is senior schrijver bij MagellanTV. Hij schrijft over een breed scala aan onderwerpen, waaronder de ruimte, de schone kunsten en geschiedenis. Hij heeft een lange carrière achter de rug als journalist en communicatiespecialist bij zowel non-profit- als profitorganisaties. Hij woont in Glendale, Californië.

Bron

https://www.netflix-movies.com/movie/717426/hitler-s-children

Hitlers kinderen (2017)

Deze exclusieve documentaire vertelt over het waanzinnige project van nazi-Duitsland dat in het geheim Arische kinderen tot in Frankrijk baarde. In deze kraamklinieken voor de rijken, de ‘Lebensborn’ genaamd, voedden de nazi’s ‘perfecte’ kinderen op, geboren uit voorouders van de SS en vrouwen met duidelijk omschreven raciale gronden. Dit plan bracht duizenden kinderen ter wereld die ‘Hitler’s Children’ werden genoemd. Ze zouden op een dag de wereld leiden. Pas 30 jaar later werd het bestaan ​​van een van deze centra in Frankrijk ontdekt. Voor de allereerste keer komen de kinderen geboren in de ‘Lesenborn’ in Lamorlaye te weten over hun bestaan ​​en onthullen ze een van de meest angstaanjagende plannen uit de geschiedenis, evenals het duistere geheim van hun oorsprong.

 

 

https://youtu.be/LXuKk0tHtnY

DE ONTSNAPPING VAN ADOLF HITLER – VOLLEDIGE ACTIEFILM IN HET ENGELS Dit is een dramatisering van vermeende echte gebeurtenissen – het onvertelde verhaal van Adolf Hitlers ontsnapping naar Argentinië aan het einde van WO II. Gebaseerd op interviews met ooggetuigen in Argentinië en jarenlang gedetailleerd onderzoek, behandelt de film gebeurtenissen vanaf Hitlers ontsnapping door de lucht uit de ruïnes van Berlijn op 28 april 1945, naar Fuerteventura op de Canarische Eilanden en vervolgens per U-boot naar Argentinië, waar hij stierf gekweld, dement en verraden in een klein huis, ‘La Clara’, 75 mijl van San Carlos De Bariloche in de Argentijnse Andes, om 15.00 uur op 13 februari 1962.