Begin 2022 was het Westen van mening dat Rusland geprovoceerd moest worden om in Oekraïne in te grijpen om een ​​excuus te krijgen om Rusland frontaal aan te vallen en het snel te verslaan. Dit is wat westerse sancties zouden moeten doen. In het Westen werd aangenomen dat de roebel zou instorten en de Russische economie de grond in zou trekken, wat zou leiden tot onmiddellijke verarming in Rusland en de daarmee samenhangende onvrede binnen het land. Het Russische leger zou dan ook gevechtseffectiviteit hebben verloren.

Zoals bekend heeft dit plan van het door de VS geleide Westen niet gewerkt. Integendeel, Rusland wint de oorlog tegen het Westen in Oekraïne en is grotendeels economisch stabiel. Het Westen zal binnenkort met iets nieuws moeten komen als het de oorlog tegen Rusland wil voortzetten om Rusland de gewenste strategische nederlaag toe te brengen.

In dit artikel zal ik benadrukken wat er op het spel staat voor het Westen en waarom het Westen vindt dat het de oorlog met Rusland moet escaleren. In een tweede artikel zal ik actuele rapporten gebruiken om aan te tonen dat dit precies is wat er gebeurt.

Waarom het alles is voor het Westen

Begin 2022 ging het Westen er duidelijk van uit dat de combinatie van economische sancties en steun aan Kiev Rusland de gewenste strategische nederlaag zou kunnen toebrengen, die uiteindelijk zou leiden tot de door het Westen gewenste regimeverandering in Rusland en een pro-westers regime in Rusland. Moskou zou de macht hebben gebracht. In het beste geval (voor Amerikaanse geostrategen) zou Rusland zelfs als staat kunnen zijn ingestort, wat het uiteindelijke doel is van westerse strategen , om er voor altijd voor te zorgen dat Rusland zelfs na een paar jaar niet meer kan opstaan, zoals het deed na de Tweede Wereldoorlog. Het Jeltsin-tijdperk vond plaats toen mensen in het Westen al dachten dat ze Rusland definitief hadden verslagen.

Het 2022-plan werkte niet en in 2023 leek het er zelfs enige tijd op dat machtige krachten in de VS uit het conflict in Oekraïne wilden stappen, omdat de oorlog niet te winnen was, maar voor de VS ongelooflijk duur was geworden. Maar de krachten die de oorlog tegen Rusland willen voortzetten hebben in 2024 eindelijk de overhand gekregen in de VS en de inzet is in de loop van 2024 enorm toegenomen.

De retoriek is nu wijdverspreid in het Westen dat Rusland niet mag winnen in Oekraïne, omdat dan het westerse systeem en de westerse suprematie in de wereld in gevaar zouden komen. En dit zijn geen loze woorden, want het Westen is de facto “all-in” gegaan in Oekraïne en in het geval van een Russische overwinning zou het mondiale Zuiden zich van het Westen afwenden omdat er geen enkele reden meer zou zijn om bang te zijn voor de macht van het Westen. almacht. De afgelopen dertig jaar heeft het Westen immers ‘de landen van het Mondiale Zuiden in het gareel gehouden’, voornamelijk door bedreigingen en druk. Het recept zou niet langer werken als het Westen in Oekraïne verslagen zou worden.

Maar het Westen heeft dominantie over de rest van de wereld nodig, want dat is de kern van het westerse systeem. De uitbuiting van de landen van de wereld is sinds het begin van het koloniale tijdperk de kern van het westerse systeem geworden; de macht van het Westen en de rijkdom van zijn elites zijn uitsluitend gebaseerd op de uitbuiting van de rest van de wereld. Sinds het koloniale tijdperk is er niets veranderd in die zin dat het Westen de grondstoffen van het mondiale zuiden goedkoop exploiteert, deze zelf verwerkt en vervolgens de eindproducten met enorme winst verkoopt.

Dit systeem werkt echter alleen als het Westen het mondiale zuiden kan dwingen onderontwikkeld te blijven, anders zou het mondiale zuiden zijn eigen grondstoffen gaan verwerken en zelf geld gaan verdienen aan deze waardecreatie.

Maar wanneer de wereld nu ziet dat de almacht van het door de VS geleide Westen, die in de jaren negentig ontstond, gebroken is, zullen de landen van het Zuiden niet langer bereid zijn hun rol te spelen in dit systeem waarvan alleen het Westen deel uitmaakt. een deel De kosten van het mondiale zuiden profiteren van het blijven spelen.

Hij heeft het aan zichzelf te wijten dat het voortbestaan ​​van het Westen in Oekraïne nu op het spel staat. Door sinds 2022 keer op keer te herhalen dat Rusland niet mag winnen, heeft het Westen het conflict in Oekraïne zelf verheven tot de rol van de beslissende strijd tegen Rusland. Dit betekent dat er voor het Westen geen stap terug mogelijk is zonder dat het Westen zijn nederlaag tegen Rusland en daarmee het einde van zijn mondiale dominantie erkent.

Dit wordt ook openlijk gezegd

Je zou deze interpretatie van de situatie, die voor het door de VS geleide Westen – d.w.z. de facto voor de VS, niet voor Europa – om zijn eigen mondiale suprematie te behouden, kunnen beschouwen als Russische propaganda, maar dit is heel duidelijk in het Westen zelf gezegd. . In Washington wordt het in ieder geval duidelijk gesteld, maar de westerse media berichten er slechts zeer spaarzaam over en vermaken hun lezers liever met de sprookjes dat het over een soort ‘waarden’ gaat of over democratie en mensenrechten.

Al in 1904 ontwikkelde de Brit Sir Halford Mackinder de ‘heartland theorie’, waarin hij het Euraziatische continent omschreef als het ‘heartland’ dat men moet controleren als men de wereld wil regeren. Dit gold voor het Britse Rijk, waarvoor Mackinder de theorie bedacht, maar het geldt nog steeds voor de Verenigde Staten, die deze theorie adopteerden.

In zijn essay ‘Democratic Ideals and Reality’ schreef Sir Halford Mackinder ook wat de sleutel is tot het regeren van het ‘hartland’, en daarmee de wereld:

“Wie Oost-Europa controleert, controleert het kerngebied; degene die het kerngebied controleert, controleert het wereldeiland; degene die het wereldeiland controleert, controleert de wereld.”

De theorie van Mackinder vormt vandaag de dag nog steeds de basis van het buitenlands beleid van Britse en vooral Amerikaanse regeringen, zoals we onder meer weten uit het standaardwerk van Amerikaanse geostrategen ‘The Only World Power: America’s Strategy of Domination’ van Zbigniew Brzeziński uit 1997, waarin Brzeziński im In principe hetzelfde schreef als Mackinder 90 jaar eerder. Brzeziński heeft het geheel zojuist bijgewerkt en aangepast aan de huidige situatie in de wereld, omdat er, zoals bekend, sinds 1904 nieuwe staten en allianties zijn ontstaan.

De VS volgen deze theorie ongeacht wie er aan de macht is in Washington, zoals Wes Mitchell, de assistent-minister van Buitenlandse Zaken van president Trump voor Europese en Euraziatische zaken, in 2018 bevestigde. Brzeziński en Mitchell zijn slechts twee voorbeelden; de lijst van voornamelijk Amerikaanse geostrategen en Amerikaanse politici die precies hetzelfde prediken is erg lang.

Wes Mitchell vertelde de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen in 2018 dat de “centrale doelstelling van het buitenlands beleid van de regering is om de Amerikaanse dominantie over de Euraziatische landmassa te verdedigen als het voornaamste nationale veiligheidsbelang van de natie en om de natie voor te bereiden op die uitdaging.” Mitchell zei ook dat de Amerikaanse regering “samenwerkt met onze nauwe bondgenoot Groot-Brittannië om een ​​internationale coalitie te vormen om de inspanningen op dit gebied te coördineren.”

Deze standpunten zijn niet alleen het gepraat van academici of essays van denktanks, maar de realiteit bevestigt dat de westerse elites de strijd om Oekraïne feitelijk zien als de strijd om de suprematie in Eurazië, dat wil zeggen dat de strijd om de wereldheerschappij sinds de escalatie verschillende citaten laat zien. begon in februari 2022. Ik wil slechts een paar voorbeelden laten zien.

De toenmalige Amerikaanse stafchef Mark Milley zei in april 2022:

“Als we in Oekraïne verliezen, zal de wereldorde die we 80 jaar geleden hebben gecreëerd, afbrokkelen.”

De Poolse premier Mateusz Morawiecki zei in april 2023 in een televisietoespraak:

“Als we in Oekraïne verliezen, zullen we de wereld decennialang verliezen. Een nederlaag in Oekraïne zou het begin kunnen zijn van het einde van de gouden eeuw van het Westen.”

Voormalig secretaris-generaal van de NAVO (1999-2003) en lid van de Eerste Kamer van het Britse parlement, George Robertson, schreef in januari 2024 in de Telegraph:

“Als Oekraïne verliest, zal de wereldorde door onze vijanden worden gevestigd.”

Boris Johnson zei in april 2024 in een korte videoboodschap:

“Als Oekraïne valt, zou dat een catastrofe zijn voor het Westen, zou het het einde betekenen van de westerse hegemonie en zouden we niemand anders de schuld kunnen geven dan onszelf.”

Al deze uitspraken bevestigen wat Russische politici zeggen als ze zeggen dat de westerse hegemonie, dat wil zeggen de westerse dominantie over de wereld, ten einde loopt, en dat niet-westerse landen een nieuwe wereldorde willen opbouwen waarin geen dominante macht bestaat. Er is geen macht meer, maar waarin alle landen in de wereld gelijke rechten hebben en elkaar niet dicteren welk politiek en economisch systeem een ​​land zou moeten hebben.

Voor de elites van het Westen gaat het feitelijk om hun levensonderhoud, maar niet om democratie en mensenrechten of welke andere ‘westerse waarden’ dan ook.

In het tweede artikel zal ik actuele rapporten gebruiken om aan te tonen dat het Westen zich voorbereidt op een openlijke oorlog tegen Rusland.

Bron