“Natuurlijk hebben we niet de illusie dat een verenigd Europa de definitieve en volledige oplossing is voor alle internationale problemen. Het uiteindelijke doel is echter de instelling van een gezaghebbende en almachtige regering op mondiaal niveau, en dat is waar we naar zullen streven. Wanneer we op korte termijn niet in staat zijn om een werkbare superoverheid op mondiaal niveau in te stellen, zullen de vooruitzichten op vrede en welvaart voor de mensheid twijfelachtig en onzeker blijven. Maar we zijn blij met het begin: zonder een verenigd Europa is er geen kans op een wereldregering.” Winston Churchill
De mondiale elite heeft de wereld verdeeld in tien verschillende regio’s 532 :

Regio 1: De Verenigde Staten, Canada en Mexico
Regio 2: West-Europa
Regio 3: Japan
Regio 4: Australië en Nieuw-Zeeland
Regio 5: Oost-Europa
Regio 6: Latijns-Amerika
Regio 7: Noord-Afrika en het Midden-Oosten
Regio 8: Centraal- en Zuidelijk Afrika
Regio 9: Zuid- en Zuidoost-Azië
Regio 10: Centraal-Azië

Een belangrijke stap in de richting van wereldheerschappij is de eenwording van Europa. We hebben bijna het punt bereikt waarop West- en Oost-Europa zijn samengesmolten. Vrijmetselaar Nikolaus Coudenhove Kalergi stichtte aan het begin van de twintigste eeuw de Pan-Europese beweging (de Europese Unie). Het zou echter nog dertig jaar duren voordat de eerste concrete resultaten van deze beweging zichtbaar werden. Enkele jaren na de Tweede Wereldoorlog werd de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal opgericht, in 1957 gevolgd door het belangrijkste verdrag in Rome van de Europese Economische Gemeenschap (EEG) en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (Euratom).

Tien jaar later, op 1 januari 1967, fuseerden de drie organisaties tot de Europese Gemeenschap, waardoor de Illuminati precies krijgt wat ze van plan waren: één grote Europese staat. Nog nooit is er zoveel geld uitgegeven aan reclame als tijdens de campagne voor een Verenigd Europa. De massale campagne had een enorme invloed en zorgde ervoor dat een groot referendum resulteerde in het Verdrag van Maastricht. Het is verbazingwekkend om te bedenken dat geen enkele Europeaan het flauwste idee had dat het verdrag uit 15.000 pagina’s bestond (vergelijkbaar in grootte met een complete encyclopedie). En daar komen nog de 282 wettelijke regelingen bij over de stichting van een vrije markt binnen Europa.

Toch stemden de Europeanen met grote overtuiging voor het verdrag.
Niemand kan echt bezwaar maken tegen een politieke eenheid binnen Europa, dat hebben we gezien bij het Romeinse Rijk, en later onder Karel de Grote en daarna onder de Habsburgers. Wat Europa in het Verdrag van Maastricht voor ogen had, ziet er echter heel anders uit. In de Europese Unie creëerde het een kunstmatige politieke entiteit en in 1992 bleven de voorstanders ervan de nadruk leggen op de politieke eenheid voor de verwezenlijking van het Verdrag van Maastricht. Er zijn nogal wat bezwaren tegen de manier waarop dat verdrag tot stand is gekomen, met als belangrijkste bezwaren:
De steun voor een politieke unie binnen Europa had van binnenuit de Europese bevolking moeten komen.

Met het voorlopige Verdrag van Maastricht was die politieke unie slechts een formaliteit die nodig was voor het Europese integratieproces.
De stille machtsovername door de grote internationale banken in Europa onder de verhulde maar onbetwiste leiding van de Illuminati.
De nauwe banden tussen de vrijmetselarij en de politieke leiders van Europa die voor de buitenwereld verborgen blijven.
De uitgekiende en strakke controle van de macht van het geld in het zogenaamd “Democratische” Verdrag van Maastricht.
Het onvermijdelijke einde van papiergeld in Europa ten gunste van elektronisch geld.

De bijbehorende opbouw van elektronisch toezicht in een grote groep Europese burgers.
De politieke eenwording van Europa had moeten worden gebouwd op een gedeeld geestelijk fundament, dat uiteraard het fundament van het traditionele christendom zou zijn. Het Europa van Maastricht is echter gebaseerd op gedeelde economische en politieke belangen.
Elk land dat deel uitmaakt van de Europese Monetaire Unie (EMU) doet niet alleen afstand van zijn onafhankelijkheid en authenticiteit, maar zal snel worden gereduceerd tot een verarmde bevolking. Toetreding tot de EMU betekende vasthouden aan een gemeenschappelijke munt, de euro. Alle bezittingen en schulden werden op één hoop gegooid. Binnenkort zal de inhoud van de schatkisten van de rijke landen worden geplunderd en verdeeld onder de armere EMU-landen. In de meeste Europese landen is er nooit serieus gehoord over de invoering van de euro. Straks gaat de rente omhoog, krijgen we te maken met torenhoge inflatie en verdwijnen de pensioenreserves spoorloos.

Sinds de terroristische aanslagen van 11 september 2001 worden er met grote snelheid pogingen ondernomen om de hele mensheid aan te passen aan de Nieuwe Wereldorde. Het betekent dat democratische rechten moeten worden afgeschaft, niet alleen in de Verenigde Staten, maar ook in Europa. In toenemende mate zullen nieuwe Europese regels leiden tot de afschaffing van fundamentele democratische rechten. Iedereen die maar een korte blik heeft geworpen op het besluitvormingsproces van de EU, zal er snel achter komen dat de EU geen democratische instelling is. De EU negeert de meest elementaire regels van de parlementaire democratie. Documenten zijn niet openbaar beschikbaar en er is geen recht om in beroep te gaan bij een rechter. In Europa ligt de macht niet bij het Europees Parlement, maar bij de multinationals en onze machtselite.
Het is niet meer te zien wat er achter de schermen gebeurt. Het ene ondemocratische verdrag wordt gevolgd door het andere. In 1999 is luxemburgs premier

Minister Jean-Claude Juncker legde deze EU-democratie als volgt uit aan zijn EU-collega’s:
“We nemen een beslissing en kondigen die aan, en dan wachten we af wat er gebeurt. Als er geen weerstand is om over te spreken, omdat de meeste mensen gewoon niet begrijpen waar het over gaat, gaan we stap voor stap verder tot er geen weg meer terug is.” 533
Achter gesloten deuren wordt beslist waar burgers geen idee van hebben, ook al hebben ze er last van. Zo is er nog nooit een Europeaan naar zijn mening gevraagd over belangrijke zaken als het Verdrag van Maastricht, de invoering van de euro of de Europese arrestatie.

Bevel (EAB). 534

De Europese Grondwet
De Europese grondwet heeft ook desastreuze gevolgen voor de bevolking. Na het referendum over deze ‘grondwet’ denken de meeste Nederlanders en Fransen dat er geen Europese grondwet komt. In principe moeten onze politieke vertegenwoordigers en andere politici de uitslag van het referendum respecteren; ons land is immers een “Democratisch” land! Niets is minder waar. De naam van de Europese grondwet werd veranderd in Europees Verdrag. Dit verdrag, ondertekend door alle Europese politici op 13 december 2007 in Lissabon, moedigt totalitarisme aan in plaats van eerlijke democratie en individuele vrijheid. Een grondwet die echt Democratisch is, beschermt zijn burgers tegen een dictatuur door de takken van de macht te scheiden en door op onafhankelijke basis toezicht te houden op die takken van de macht. In de Europese grondwet staat echter dat de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht onder dezelfde controle moeten staan! Dit is een systeem dat alleen maar kan worden omschreven als een dictatuur.
De Europese grondwet organiseert de zaken zo dat er een skeletparlement is, een parlement zonder macht (het heeft alleen een adviserende rol en

zeer beperkt vermogen om direct in te grijpen) dat moet concurreren met uitvoerende entiteiten die alle macht en autoriteit hebben. Niet alleen zijn zij de enigen die wetgeving kunnen initiëren, ze kunnen zelfs beslissen of de wetten die ze uitvaardigen correct worden nageleefd en straffen uitdelen op elke manier die ze willen.
In de Europese grondwet staat dat alle macht in handen ligt van de Raad van Ministers en de Europese Commissie. Daarnaast zijn er diverse organisaties die sleutelposities bekleden, maar die uitsluitend mensen in dienst hebben die niet gekozen zijn, bijvoorbeeld de Europese Centrale Bank en het Europees Hof van Justitie.

Het zal buitengewoon moeilijk zijn voor de bevolking om zich te organiseren om zich te verzetten tegen de beslissingen die zijn genomen. In deel II “Handvest van de grondrechten” zien we dat elk artikel een titel heeft die prachtige rechtvaardigheid lijkt te beloven, maar aanvullende opmerkingen in de “Slotakte” of via “beleidsrichtlijnen” wijzen anders aan. Deze “richtlijnen” van de “Slotakte” vormen een essentieel onderdeel van de nieuwe wetgeving. In de artikelen van het verdrag zelf wordt niet rechtstreeks verwezen naar de tekst van de “Slotakte”, en de beleidsrichtlijnen worden helemaal niet genoemd! Door niet alle belangrijke aspecten van het handvest te bespreken en in plaats daarvan details weg te laten en niet te verwijzen naar de beleidsrichtlijnen, is de deur geopend voor misbruik en manipulatie, allemaal onder het voorwendsel en de illusie dat de tekst zelf rechtvaardig is.
De Europese grondwet ondermijnt elk stuk wetgeving op het gebied van sociale solidariteit en sociaal en arbeidsrecht zoals dat in de landen van de EU bestaat. Terwijl bedrijven een instrument krijgen aangereikt dat hen een grote mate van vrijheid biedt, worden de rechten van individuele burgers steeds meer ontzegd, zoals het recht om te staken of te demonstreren. Andere belangrijke onderdelen van het verdrag zijn:

In de “Slotakte” (Titel I, artikel 2, nummer 3) is het expliciet toegestaan om de doodstraf toe te passen in buitengewone situaties, bijvoorbeeld om een oproer of opstand de kop in te drukken. Dit betekent dat wetshandhavingsinstanties op demonstranten mogen schieten en het verdrag bepaalt niet dat het uit zelfverdediging moet zijn. (Denk aan wat er kan gebeuren tijdens demonstraties zoals die in Genua en Amsterdam). Titel II, artikel 6 van de wet maakt het mogelijk om allerlei soorten personen vast te houden, bijvoorbeeld minderjarigen of mensen die als geestesziek worden beschouwd.
Bovendien staat de grondwet toe dat mensen tot negen maanden worden vastgehouden zonder te worden aangeklaagd of bewijs van schuld.
Een ander voorbeeld van een grondrecht dat als gevolg van dit verdrag wordt geschrapt, is dat van de “Vrijheid van meningsuiting en van informatie” (artikel II-71), door wat is bepaald in de “Slotakte” (Titel II, artikel 11, toelichting).

De Europese grondwet verplicht de regering van de lidstaten om uitsluitend leningen af te sluiten bij particuliere banken tegen exorbitante rentetarieven die door de burgers zullen worden betaald.
Het gevolg van de artikelen III-209 en III-210 (nummer 2, lid b) zal zijn dat het minimumloon zal blijven dalen.
In artikel II-94 van de “Slotakte” (titel IV, artikel 34, toelichting) en artikel II-209 ontkent de EU elke verantwoordelijkheid op het gebied van sociale bijstand. Ondanks artikel II-91 maakt beleidsrichtlijn 93.104 uit 1993, of nieuwere versie van die richtlijn, het mogelijk om mensen te dwingen veel langer te werken; tot vijfenzestig uur of zelfs meer per week (Tot op heden werken we in Nederland zesendertig uur).

Ondanks de titel van artikel II-92 van “Het verbod op kinderarbeid en de bescherming van jongeren op het werk”, creëren de “Slotakte” (titel IV, artikel 32, uitleg) en beleidsrichtlijn 94/33 het recht om kinderen van dertien jaar en ouder aan het werk te zetten. Onder bepaalde voorwaarden staat het artikel ook jongere kinderen toe om te werken.
Artikel 1-11, lid 3, bepaalt dat de EU-regering kan ingrijpen wanneer zij het handelen van een lidstaat onvoldoende acht. Dit betekent ook dat de EU op elk gebied kan ingrijpen.
Er zijn zeker enkele positieve aspecten aan het Grondwettelijk Verdrag; helaas is hun doel vaker wel dan niet om het hoofdprobleem te verdoezelen. Het is een feit dat dit verdrag een dictatuur van grote bedrijven en grote bedrijven mogelijk maakt en dat, ook al beschrijven velen het verdrag.

Als ‘liberaal’ drijft het de spot met de rechten en vrijheid van individuele burgers.
De plannen voor de Nieuwe Wereld orde liggen al in de lades van onze regeringen. In veel landen wachten regeringen tot de tijd rijp is om deze plannen aan de bevolking op te leggen. Het enige wat onze politici nodig hebben, is een reden. In Nederland eiste iedereen na de moord op Theo van Gogh op 2 november 2004 meer veiligheid. Dit bood de “kans” waar de regering op wachtte, en het duurde niet lang voordat ze reageerde door een uitgebreid pakket maatregelen te presenteren, officieel om terrorisme en radicalisme te bestrijden. Helaas zal deze achterbakse manier om repressieve wetten af te dwingen doorgaan, en tegen de tijd dat de wereldgemeenschap van burgers zich dit realiseert, zullen hun rechten zijn afgenomen.
Overigens zal de Europese Unie maar kort bestaan. Op weg naar de Nieuwe Wereldorde zal de Europese Unie, net als de Verenigde Staten, in de nabije toekomst ophouden te bestaan als een onafhankelijke politieke entiteit.

Bron:

The 13 Satanic Bloodlines – Paving the Road to Hell

Het einde van individuele keuze is nabij – Wereldwijd kwaad en ellende – De antichrist – Redding