Foto’s lezen, iedereen kan het!

17 mei 2011Laatste update: 17 mei 2011

6 minuten lezen

Foto’s lezen
Wat is fotolezen? De persoon die foto’s leest kan door middel van het bekijken van de foto informatie geven over de persoon die op de foto staat.
Hoe werkt fotolezen?
Men beweert de foto te kunnen lezen aan de hand van helderziende waarnemingen.
Klopt dat? Ja en nee. Ik geloof dat er mensen zijn die bepaalde dingen kunnen zien en voelen in foto’s maar als dit al zo is komt dit zeer sporadisch voor. Mijns inziens wordt de foto vooral gelezen met behulp van de eigen intuïtieve vaardigheden. Intuïtie is niets paranormaals. Iedereen beschikt erover. (Wel is het zo dat de intuïtie getraind kan worden waardoor de waarnemingen zuiverder worden)
Mijn persoonlijke visie op fotolezen :
Definitie intuïtie: Het vermogen iets te ontdekken of op te lossen zonder stap-voor-stap-redenering. Ingeving. Bert Brussen (redacteur Geen Stijl) omschreef na een behoorlijk pittige discussie over hetgeen ik doe intuïtie als volgt:

Wat wij “intuitie” noemen is een gevoel dat ontstaat door waarneembare fenomenen: we zien hoe iemands ogen staan, hoe iemand zich gedraagt en wellicht komen we tot intuitie door feromonen of een andere chemie. Het is niet zomaar “een eerste indruk”, het is een interpretatie van ons brein. Door hormonen (bijv. cortisol) en adrenaline ervaren we een lichamelijke ervaring die we intuïtie kunnen noemen

Uitstraling
Eigenlijk deel ik deze mening, hoewel mijn persoonlijke ervaring is dat waarnemingen niet alleen gedaan kunnen worden wanneer iemand voor je zit, maar ook wanneer je een gezicht op een foto bekijkt. Een persoon op een foto kan je net zo goed een bepaald gevoel geven als iemand die in levenden lijve voor je staat. Je ervaart iemands uitstraling als (voor jou) positief of negatief. Door een foto goed te bestuderen kun je naar aanleiding van het gevoel dat de persoon op de foto jou geeft dus informatie geven over iemand die je niet persoonlijk kent. In principe kan iedereen dit leren en is het absoluut geen sprake van het hebben van een gave. Ik denk dat het vooral belangrijk is te weten waar je naar moet kijken. En dat is een kwestie van training en ervaring. Net als dat iemand die in zijn werk met veel mensen te maken heeft mensenkennis opdoet. In tegenstelling tot iemand die hele dagen alleen werkt. Een goed voorbeeld zijn de medewerkers op vliegvelden die naar aanleiding van hun eigen intuïtie (en mensenkennis en ervaring) vaak feilloos de bolletjesslikkers eruit weten te pikken. Je gaat bepaalde blikken herkennen. Bepaalde uiterlijke kenmerken, lichaamshouding, etc.
Ik heb de afgelopen zes jaar vrijwel dagelijks readings gedaan voor alle typen mensen. Van huisvrouwen tot hoog opgeleide zakenlieden, van criminelen die drugs dealden tot ex gevangenen die veroordeeld waren voor moord. Van ‘believers’ tot sceptici. Van BN-ers tot hun (ex) partners. Uiteindelijk wordt het ‘lezen’ van gezichten, lichaamshouding en oogopslag zo’n routine, dat je als vanzelf bepaalde kenmerken gaat herkennen. Ook op foto’s. Echter, het wil niet zeggen dat de informatie die je op deze manier uit de foto haalt daadwerkelijk klopt. Toch is mijn ervaring dat mensenkennis ook met betrekking tot foto’s zijn werk kan doen. En je er na veel oefening niet vaak meer naast zit.

Lees ook: Aura

Hoe ga ik te werk?
Wanneer ik voor iemand een reading doe, zend of geeft diegene mij een foto met hierop duidelijk het gezicht van zichzelf of de persoon over wie hij/zij een vraag wil stellen.
Hierbij wordt één vraag gesteld en geen voorgeschiedenis vermeld.
Dit omdat ik zo objectief mogelijk wil blijven en me niet wil laten beïnvloeden door voorkennis. Ik kijk bij het lezen van de foto vooral naar de ogen (altijd als eerste, die zeggen mij het meest). Hoe staan de ogen, staan ze hard of zachtmoedig? Is de blik zeker of onzeker? Maakt de persoon een sympathieke indruk of stoot hij af ? Maakt de persoon een sterke of zwakke indruk? Waar ligt dit aan? Dan de mond. Lacht die? Lachen de ogen mee? Zo nee, dan is dat al de eerste aanwijzing dat de persoon in kwestie zich op dat moment van buiten waarschijnlijk anders voordoet dan hij zich van binnen voelt. Enzovoort.

Onderbewustzijn
Dat deze indrukken iets met het brein doen, daar ga ik absoluut in mee. Op deze manier vormt zich als vanzelf een totaalbeeld van de persoon op de foto. Dit totaalbeeld wordt naar mijn idee opgeslagen in het onderbewustzijn. In hetzelfde onderbewustzijn waar al mijn persoonlijke ervaringen uit het verleden liggen opgeslagen. Hier worden vervolgens verbanden gelegd tussen hetgeen ik net heb waargenomen via de foto en hetgeen er al in mijn onderbewustzijn lag opgeslagen. (Je krijgt een bepaalde indruk immers juist gebaseerd op je eigen ervaringen. Doet degene op de foto je bewust of onbewust aan iemand denken? Wat was diegene voor persoon? Vrolijk, onbezorgd, zwaarmoedig, egocentrisch, agressief, begripvol, sociaal, emotioneel, etc?) Een bepaald beeld kan zomaar een herinnering van pakweg 30 jaar geleden oproepen. Een gebeurtenis die je je niet bewust herinnerde, maar die zat opgeslagen in je onderbewustzijn. Of een herinnering aan iets dat iemand anders heeft meegemaakt en jou destijds deelgenoot van heeft gemaakt. Alles wat we ooit hebben gezien, gehoord, geproefd, meegemaakt zit opgeslagen in ons brein. Onze ‘databank’. Zelfs bepaalde signalen die we niet bewust hebben opgevangen, maar die wel in onze omgeving aanwezig waren. (Het tjilpen van vogels, het ruisen van de bomen, de geur van zonnebrandolie in de zomer of van de natte bladeren van de kastanjeboom op de stoep gevallen en waar je als kind in de herfst doorheen liep, een poster die in het klaslokaal van de basisschool hing, etc) Het meeste van wat je in je leven hebt meegemaakt of hebt gezien en gehoord kun je je niet bewust meer herinneren. Bij het zien van een bepaald beeld (of het horen van een bepaald geluid, het ruiken van een bepaalde geur) komt deze herinnering echter prompt weer naar boven.
Zo werkt het ook met het ‘lezen’ van een foto!
Wat je hierin ziet, prikkelt je onderbewustzijn.

Lees ook: Robbert van den Broeke nieuwe voorspellingen voor de komende weken en maanden

Ik doe fotoreadings altijd in combinatie met een tarotreading, al dan niet op afstand.

Reading op afstand
Wat is een reading op afstand:Een reading op afstand betreft een reading/consult zonder dat de vraagsteller of de persoon over wie een vraag wordt gesteld hierbij aanwezig is.
Hoe gaat een reading op afstand in zijn werk? Met behulp van een foto (en/of voorwerp) geeft de paragnost of therapeut informatie over de vraagsteller. Al dan niet nadat deze een gerichte vraag heeft gesteld.
Kan dat? Ja, ik denk dat iemand, mits getraind, in staat is een reading op afstand te doen.
Mijn eigen visie op het doen van readings op afstand:
Inmiddels heb je al kunnen lezen hoe ik de menselijke intuïtie toepas tijdens het lezen van foto’s. Ik lees de foto’s op basis van mijn eigen mensenkennis en persoonlijke ervaringen die liggen opgeslagen in mijn eigen onderbewustzijn. Bij een reading op afstand trek ik hierbij een aantal Tarotkaarten. Het onderbewustzijn komt hierop ook in actie. Welk gevoel roepen de afbeeldingen op de kaarten bij mij op met betrekking tot de persoon aan wie ik op dat moment aandacht besteed? Tijdens het duiden van de kaarten voor de persoon op de foto maak ik dus gebruik van:

– De zojuist opgedane eerste (intuïtieve) indruk bij het zien van de foto.
– Mijn eigen ervaringen uit het verleden die allemaal liggen opgeslagen in het onderbewustzijn. En die ik al dan niet bewust met de persoon op de foto in verband breng.
– Inlevingsvermogen; ik probeer me te verplaatsen in de vraagsteller zelf. En de situatie waarin hij/zij verkeert.
– Rationeel denk/inschattingsvermogen met betrekking tot het verloop van de situatie waarover de persoon in kwestie een vraag heeft gesteld.
– Misschien ook dat niet wetenschappelijk te verklaren stukje tussen hemel en aarde. Soms valt er iets voor tijdens een reading waar ik op dat moment en ook achteraf geen logische verklaring voor heb.