Hoe de zielen van de doden communiceren met de levenden

Velen die dierbaren hebben verloren, zijn bekend met de gevoelens die verlies veroorzaken. Leegte, verlangen en wilde pijn in de ziel.

Rouwen om overleden dierbaren is een van de pijnlijkste psychologische aandoeningen. Er is echter ook veel informatie dat de levenden berichten ontvangen vanuit de subtiele ‘hemelse’ wereld.

Er zijn een aanzienlijk aantal mensen die beweren dat ze geen moeite hoeven te doen om de zielen van de overledenen te zien.
Visioenen komen naar hun mening onvrijwillig voor.

In dit artikel lees je hoe de zielen van de doden communiceren met de levenden.

Vast tussen werelden

Mensen zijn vaak bang als er stappen worden gehoord in hun huis, waar niemand loopt.

Uit zichzelf worden waterkranen en lichtschakelaars ingeschakeld, dingen kunnen met benijdenswaardige regelmaat uit kasten en van planken vallen. Met andere woorden, poltergeist-activiteiten wordt waargenomen.

Maar wat gebeurt er nu echt? Om te begrijpen wie of wat namens de doden met ons in contact komt, moet u zich voorstellen wat er na de dood gebeurt. Na de dood van het fysieke lichaam probeert de ziel terug te keren naar het hiernamaals, ook wel thuis genoemd. Sommige zielen zullen het meteen doen, terwijl anderen meer tijd nodig hebben.

Hoe hoger het ontwikkelingsniveau van de ziel, hoe sneller ze de weg naar huis zullen bereiken. De ziel kan echter om verschillende redenen blijven hangen in het astrale vlak, dat het dichtst bij de fysieke wereld staat. Soms beseft de overledene niet wat er gebeurt en waar hij is. Hij begrijpt niet dat hij dood is. Hij kan niet terugkeren naar het fysieke lichaam en zit vast tussen werelden. Vaak na plotselinge ongelukken of natuurrampen…

Voor hem blijft alles hetzelfde, behalve één ding: levende mensen zien hen niet meer. Dergelijke zielen worden beschouwd als geesten. Hoe lang een geest blijft hangen naast de wereld van de levenden, hangt af van het ontwikkelingsniveau van de ziel.

Naar menselijke maatstaven kan de tijd die een bepaalde ziel parallel aan levende mensen doorbrengt, tientallen jaren of zelfs als eeuwen worden berekend. Ze hebben misschien de hulp van de levenden nodig. Of hun geest moeten richten naar hun beschermengelen, die hen proberen te bereiken, wat vaak niet lukt bij deze zielen.
Mediums kunnen zo’n ziel vaak begeleiden naar de hemelpoort.

Bellen vanuit de andere wereld

Telefoontjes van de bewoners van de subtiele wereld zijn een manier van communiceren. Sms berichten gaan naar mobiele telefoons, oproepen van vreemde nummers  komen voor.

Wanneer u probeert terug te bellen naar deze nummers of een antwoord stuurt, blijkt dit nummer niet te bestaan ​​en wordt het later volledig uit het telefoongeheugen verwijderd. Dergelijke oproepen gaan meestal gepaard met een zeer hard geluid, vergelijkbaar met de wind in het veld en een luide knal. Contact via een kier met de wereld van de doden manifesteert zich. Alsof er een gordijn breekt tussen de werelden.

De zinnen zijn kort en alleen de beller spreekt. Oproepen naar mobiele telefoons worden vaak vlak  na een overlijden waargenomen. Hoe verder van de dag van overlijden, hoe minder vaak ze voorkomen.

De ontvangers van dergelijke oproepen vermoeden mogelijk niet dat de beller niet meer in leven is. Dit wordt later verduidelijkt. Het is mogelijk dat dergelijke oproepen worden gedaan door geesten die zelf niet op de hoogte zijn van hun fysieke dood. Wat zeggen de doden als ze bellen?

Soms kan de overledene telefonisch om hulp vragen. Er belde een vrouw laat op de avond met haar jongere zus, die haar om hulp vroeg. Maar de vrouw was erg moe, dus beloofde ze de volgende ochtend terug te bellen en iedereen te helpen die ze kon. Vijf minuten later belde de man van de jongere zus en zei dat zijn vrouw ongeveer twee weken dood was en dat haar lichaam zich in een forensisch lijkenhuis bevond. Ze werd aangereden door een auto en de chauffeur vluchtte ter plaatse.

 

Zielen kunnen telefonisch waarschuwen voor de gevaren van de levenden. Een jong gezin reed in een auto. De jonge vrouw  reed. De auto slipte en ze rolden op miraculeuze wijze niet om en reed van de baan af. Op dat moment ging de mobiele telefoon van de vrouw. Toen iedereen een beetje tot bezinning kwam, bleek de moeder van de vrouw te bellen. Ze belde terug en vroeg met bevende stem of alles in orde was. Op de vraag waarom ze dat vroeg, antwoordde de moeder: ‘Grootvader belde (hij stierf zes jaar geleden) en zei:’ Ze leeft nog. Je kunt haar bereiken. ‘

Naast mobiele telefoons zijn de stemmen van overleden mensen te horen in computerluidsprekers, samen met technische ruis. De mate van verstaanbaarheid daarin kan variëren van zeer stil en nauwelijks leesbaar tot relatief luid en duidelijk te onderscheiden. Weerspiegeling van spoken in de spiegels en niet alleen dat,  mensen vertellen hoe ze reflecties van hun overleden familieleden zien in de spiegels, maar ook op tv-schermen en computerschermen.

Een  meisje zag op de tiende dag na haar moeders begrafenis een nogal dicht silhouet van haar moeder. De vrouw ‘zat’ op een stoel in de buurt, zoals ze in het leven ook vaak deed, en keek mee over de schouder van haar dochter. Na enkele ogenblikken verdween het silhouet en verscheen niet meer. Later besefte het meisje dat de ziel van de moeder afscheid van haar kwam nemen.

Raymond Moody vertelt in zijn boeken over een oude techniek, wanneer je in een spiegel kijkt, kun je contact leggen met de overledene. Deze techniek werd in de oudheid door priesters gebruikt.

Toegegeven, in plaats van spiegels gebruikten ze kommen met water.

Een onvoorbereid persoon kan in de spiegel het beeld zien van degene die stierf, kort naar hem kijkend. Het beeld kan ofwel transformeren van de weerspiegeling van het gezicht van degene die in de spiegel kijkt, of verschijnt naast de weerspiegeling van de toeschouwer.

Naast de signalen dat bewoners van de subtiele wereld vertrekt door middel van techniek of sommige huishoudelijke artikelen, worden pogingen tot contact direct uitgevoerd. Dat wil zeggen, mensen voelen fysiek de bovenaardse aanwezigheid van geesten aan, horen hun stemmen en herkennen zelfs de geuren die kenmerkend zijn voor hun geliefden die geen tijd in hun leven hadden.

Tastbare aanwezigheid

Gevoelige mensen voelen de buitenzintuigelijke aanwezigheid als een lichte aanraking of een briesje. Vaak hebben moeders die hun kinderen hebben verloren op momenten van groot verdriet het gevoel dat iemand hen  knuffelt of hun haar streelt. Het is mogelijk dat in de minuten waarin mensen een sterk verlangen hebben om hun overleden familieleden te zien, hun subtiele lichaam de energie van subtielere plannen kan waarnemen.
Een tik op je billen in een blootgewoelde zomernacht kan ook een speelse aanwezigheid zijn van een overleden bekende ziel.
Of zelfs iemand die aan je slipelastiek trekt in de badkamer. Een vrouw vertelde dat dit altijd een grapje van haar inmiddels overleden man was, die zich na zijn dood op deze wijze bekend maakte qua aanwezigheid, ze wist toen echt zeker dat hij bij haar was.

De doden vragen om hulp van de levenden

Soms verkeert een persoon in een ongebruikelijke staat. Hij voelt dat hij iets moet doen, hij wordt ergens naartoe ‘getrokken’. Hij begrijpt niet precies wat, maar een gevoel van verwarring laat hem niet los. Hij vindt letterlijk geen rust voor zichzelf.

Natalya: ‘We kwamen bij familieleden in een andere stad, waar mijn opa en oma ooit woonden. Het was maandag en morgen is het moederdag. Ik kon geen plek voor mezelf vinden, ik werd ergens naar toe getrokken, ik voelde dat ik iets moest doen. De familie besprak het de volgende dag. Ze wisten niet meer waar het graf van mijn grootvader was – de begraafplaats was in een andere streek en alle oriëntatiepunten waren verwijderd. Zonder het aan iemand te vertellen, ging ik alleen naar de begraafplaats om het graf van mijn grootvader te zoeken. Ik heb het die dag niet gevonden. De volgende dag, de derde, vierde – tevergeefs. En dat gevoel liet me niet los, ze werd alleen maar intenser. Toen ik naar mijn stad terugkeerde, vroeg ik mijn moeder hoe het graf van mijn grootvader eruit zag. Het blijkt dat er een foto is van een stèle met een ster aan het uiteinde, op het graf van mijn grootvader. En we gingen – deze keer met mijn zus en mijn dochter. En mijn dochter vond zijn graf! We hebben het graf in orde gebracht, het monument geschilderd. Nu weten alle familieleden waar opa is begraven. Daarna leek het alsof de last van mijn schouders viel. Het voelt alsof ik mijn familie naar zijn graf had moeten brengen. ‘

Bellen stem

Soms kun je op drukke plaatsen heel duidelijk de roepende stem van de overledene horen, vergelijkbaar met een hagel. Dit gebeurt bij het mixen van geluiden en onverwacht. Dergelijke stemmen kunnen van nature worden geclassificeerd als elektromagnetische stemmen, die wetenschappers onderzoeken. Ze klinken alleen in het nu. Het gebeurt dat iemand binnen enkele minuten wanneer hij ergens hard over nadenkt, een hint kan horen in de stem van de overledene.

Ontmoet de zielen van de doden in dromen

Er zijn veel mensen die zeggen dat ze dromen over de overledene. En de houding ten opzichte van dergelijke ontmoetingen in dromen is dubbelzinnig. Ze maken iemand bang, iemand probeert ze te interpreteren, in de overtuiging dat in zo’n droom een ​​belangrijke boodschap verborgen zit. En er zijn mensen die de dromen van de doden niet serieus nemen. Voor hen is het slechts een droom. Waar dromen we over waarin we degenen zien die niet langer onder ons zijn: we ontvangen allerlei waarschuwingen over aankomende evenementen; in dromen leren we hoe de zielen van de doden zich “vestigden” in een andere wereld; We begrijpen dat ze om vergeving vragen voor hun daden in het leven; berichten voor anderen kunnen via ons worden verzonden; de zielen van de doden kunnen de levenden om hulp vragen.  Dit kan alleen worden begrepen door degene van wie de overledene droomde. Ongeacht hoe mensen tekenen van de overledene ontvangen, het is veilig om te zeggen dat ze proberen in contact te komen met de levenden. De zielen van onze dierbaren blijven voor ons zorgen, zelfs in de subtiele wereld. Helaas is niet iedereen altijd klaar voor dergelijke contacten. Meestal veroorzaakt dit paniek bij mensen. Herinneringen aan dierbaren zijn diep in ons geheugen gegrift. Misschien is het, om de overledene te ontmoeten, voldoende om de toegang tot ons eigen onderbewustzijn te openen.