Stralings -syndroom: een nieuwe naam voor een groeiend gezondheidsprobleem in de 21e eeuw
Stralings -syndroom: een nieuwe naam voor een groeiend gezondheidsprobleem in de 21e eeuw
Miljoenen mensen wereldwijd ervaren slopende symptomen, variërend van hoofdpijn en slapeloosheid tot hartkloppingen en cognitieve stoornissen, wanneer ze worden blootgesteld aan elektromagnetische straling (EMR) van alledaagse technologieën zoals mobiele telefoons, wifi-routers en slimme apparaten. Tot nu toe stond deze aandoening bekend onder een lappendeken van namen, waaronder elektromagnetische gevoeligheid, elektrohypersensitiviteit en microgolfsyndroom, wat verwarring en stigma creëerde voor de getroffenen. In een baanbrekende poging om de aandoening te verenigen en te destigmatiseren, heeft het OneName Project een nieuwe term geïntroduceerd: Electromagnetic Radiation Syndrome, of EMR Syndrome .
De aankondiging, gedaan in januari 2025, markeert een keerpunt voor mensen met EMR-gerelateerde handicaps, maar ook voor pleitbezorgers, wetenschappers en medische professionals die werken aan het vergroten van het bewustzijn en het veiligstellen van erkenning voor de aandoening. De nieuwe naam is bedoeld om het publieke begrip te vereenvoudigen, pleitbezorging te bevorderen en de weg vrij te maken voor wereldwijde erkenning.
Waarom de naam ertoe doet
Jarenlang heeft het ontbreken van een enkele, universeel geaccepteerde term de inspanningen om het publiek te informeren, te pleiten voor aanpassingen en te pushen voor wetenschappelijk onderzoek belemmerd. Namen als “elektrohypersensitiviteit” of “microgolfsyndroom” stigmatiseerden individuen vaak door het probleem te framen als een persoonlijke gevoeligheid in plaats van een fysiologische reactie op omgevingsfactoren. Andere, zoals “Havana-syndroom”, waren verwarrend of misleidend en riepen geopolitieke intriges op in plaats van de alomtegenwoordige impact van draadloze straling .
Ruth F. Moss, een marketingprofessional en pleitbezorger met EMR-syndroom, beschreef de frustratie van het navigeren door meerdere termen na haar diagnose in 2015. “Ik kreeg vijf verschillende antwoorden”, zei ze. “Niemand zal zich een gezondheidstoestand herinneren als deze 10 verschillende namen heeft. Mensen hebben één naam nodig die ze kunnen herkennen en onthouden.”
Het OneName Project wilde deze uitdaging aanpakken door een diverse groep belanghebbenden bijeen te brengen, waaronder personen met EMR-gerelateerde handicaps, medische professionals en wetenschappers. Gedurende een proces van een jaar evalueerde het team de publieke input en de analyse van experts om tot de term “EMR-syndroom” te komen.
“Deze beslissing was het resultaat van een echt collaboratief proces”, aldus Kent Chamberlin, Ph.D., emeritus hoogleraar Elektrotechniek en Computertechniek aan de University of New Hampshire en een sleutelfiguur in het project. “We hebben niet alleen een uniforme identiteit voor deze aandoening gecreëerd, maar ook een hernieuwd gevoel van hoop voor degenen die ermee leven.”
De wetenschap achter het EMR-syndroom
EMR-syndroom is geen nieuw fenomeen . Rapporten over schadelijke gezondheidseffecten van elektromagnetische velden (EMV) dateren uit de jaren 70, toen Amerikaanse militairen die met radarapparatuur werkten symptomen rapporteerden zoals hoofdpijn, vermoeidheid en cognitieve problemen. Tegenwoordig wordt de aandoening steeds vaker in verband gebracht met de verspreiding van draadloze technologieën, waaronder 5G-netwerken.
Uit een peer-reviewed studie uit 2020 bleek dat 1,6% tot 10,3% van de bevolking in verschillende landen symptomen rapporteerde die consistent zijn met het EMR-syndroom. Deze symptomen hebben vaak invloed op meerdere lichaamssystemen, waaronder het cardiovasculaire en neurologische systeem, en kunnen het vermogen van een individu om te functioneren in moderne, door technologie aangestuurde omgevingen ernstig beperken.
Ondanks groeiend bewijs blijft de aandoening controversieel. Critici beweren dat de symptomen psychosomatisch kunnen zijn en verband houden met paranoïde gedragingen, terwijl voorstanders wijzen op onderzoeken die fysiologische veranderingen aantonen bij personen die worden blootgesteld aan EMR. Het OneName Project probeerde deze kloof te overbruggen door een term te kiezen die wetenschappelijk geloofwaardig en toegankelijk is voor het publiek.
“De vorige namen, zoals elektrohypersensitiviteit, waren een probleem als de persoon naar de dokter ging”, aldus Dr. Sharon Goldberg, een arts voor integratieve geneeskunde en lid van het besluitvormingscomité. “Zulke termen labelden de persoon als te gevoelig. Dat moest veranderen.”
De introductie van het “EMR-syndroom” komt op een kritiek moment. De Federal Communications Commission (FCC) krijgt steeds meer kritiek op zijn verouderde draadloze stralingsblootstellingslimieten, die voor het laatst in 1996 zijn bijgewerkt. In 2021 won een coalitie van belangenbehartigingsgroepen, waaronder Children’s Health Defense en de Environmental Health Trust, een rechtszaak waarin het falen van de FCC om bewijs van schade door 5G en andere draadloze technologieën aan te pakken, werd aangevochten .
Voorstanders dringen nu aan op systemische veranderingen, waaronder strengere regelgeving, veiligere technologische ontwerpen en meer publiek bewustzijn. “Dit gaat over het aanwijzen van de weg naar meer bewustzijn en veiligere praktijken die kunnen worden gebruikt om veiligere en gezondere levens te leiden,” zei Pam Wallace, een voorstander van veilige technologie en lid van het organiserend comité.
Lokale gemeenschappen ondernemen ook actie. Sommige steden hebben verordeningen aangenomen die vereisen dat zendmasten ten minste 1.640 voet van huizen, scholen en bedrijven worden geplaatst – een aanbeveling gebaseerd op bevindingen van de New Hampshire Commission to Study the Environmental and Health Effects of Evolving 5G Technology. De nieuwe definitie zal de weg vrijmaken voor wettelijke wijzigingen die de gezondheid van mensen beter beschermen.