Het verband tussen obesitas en fibromyalgie
Het verband tussen obesitas en fibromyalgie
Het hebben van overtollig lichaamsgewicht verhoogt de pijnniveaus en de mate van wijdverspreide pijn bij mensen met fibromyalgie; het versnelt ook de ernst van andere symptomen van het chronische pijnsyndroom. Studies hebben aangetoond dat mensen met fibromyalgie met overgewicht en obesitas niet zo fysiek sterk of flexibel zijn, meer slaapproblemen hebben, grotere niveaus van angst en depressie ervaren en een lagere kwaliteit van leven hebben dan mensen met een gezond gewicht met fibromyalgie.
Het verband tussen obesitas en pijn is sterk, zegt Akiko Okifjui, PhD, een onderzoeker in het Pain Management Center aan de Universiteit van Utah in Salt Lake City. “Onderzoek toont aan dat obesitas de ernst van de symptomen en de gevoeligheid voor pijn verhoogt in bijna alle chronische pijnaandoeningen, waaronder fibromyalgie en artrose,” zegt ze.
Hoe meer mensen wegen, hoe meer pijn ze hebben, zegt ze. Een 2015-artikel over de pijn-obesitas-link, bijvoorbeeld gepubliceerd in Pain Management, meldde bijvoorbeeld dat mensen met overgewicht (body mass index [BMI] 25-25,9 kg / m2) 20% meer chronische pijn hebben dan mensen met een gezond gewicht, terwijl degenen die zwaarlijvig zijn (BMI 30-34 kg / m2) of zeer zwaarlijvig (BMI 35-39 kg / m2) hebben respectievelijk 68% en 136% meer pijn.
Pijn overbelasting
Overbelaste gewrichten verklaren een deel van de pijn-fibromyalgie-verbinding, zegt Okifuji.
“Hoe hoger je gewicht, hoe meer het belast en je gewrichten belast, vooral in de lagere delen van je lichaam. Dit kan je pijnniveau negatief beïnvloeden, ‘zegt ze.
In een studie uit 2010, gepubliceerd in het Journal of Pain, evalueerden Okifuji en haar collega’s pijn en andere fibromyalgiesymptomen bij 215 mensen met het syndroom en ontdekten dat zwaarlijvige mensen een verhoogde gevoeligheid voor pijn hadden in vergelijking met die met lagere gewichten, en dat deze gevoeligheid hoger was in onderlichaamsgebieden. Ze zagen vergelijkbare, kleinere effecten bij mensen met overgewicht.
“Deze extra gevoeligheid in de onderste extremiteit wijst ook op mechanische belasting als een oorzaak van pijn bij fibromyalgie,” zegt ze.
Wegen op ontsteking
Cellen in vetweefsel zijn chemisch actief en geven een aantal eiwitten en andere chemicaliën af die ontstekingen in het hele lichaam verhogen, zegt Okifuji.
“Onderzoekers beginnen obesitas gelijk te stellen aan een gegeneraliseerde toestand van constante lage graad-ontsteking,” zegt ze. “Hoewel fibromyalgie geen ontstekingsziekte is zoals reumatoïde artritis, speelt verhoogde algehele ontsteking waarschijnlijk een rol bij het verhogen van pijnniveaus en gevoeligheid.”
Een factor kan een groeihormoon zijn, insulineachtige groeifactor-1 (IGF-1), die daalt als de BMI stijgt. IGF-1 lijkt fibromyalgie-gerelateerde vermoeidheid te verminderen, die patiënten vaak rangschikken als het op één na meest hinderlijke symptoom – na pijn – van het syndroom, zegt Jan Bjersing, PhD, een onderzoeker bij de afdeling Reumatologie en ontstekingsonderzoek aan de Universiteit van Göteborg in Zweden.
In een onderzoek naar artritisonderzoek en -therapie in 2013 hebben Bjersing en collega’s de bloedspiegels van IGF-1 en andere maatregelen getest bij 48 mensen met fibromyalgie die deelnamen aan een begeleid trainingsprogramma. Ze ontdekten dat 15 weken tweemaal per week 45 minuten wandelen de IGF-1-waarden aanzienlijk verhoogde en de vermoeidheid verminderde bij deelnemers met een normaal gewicht, overgewicht en obesitas – hoewel de effecten sneller optraden bij mensen met een lichter gewicht.
“Hoe inspanning vermoeidheid vermindert, is niet bekend, maar onze gegevens geven aan dat IGF-1-activiteit een rol speelt,” zei Bjersing. “Het effect van lichaamsbeweging in ons recente onderzoek was het sterkst bij magere deelnemers, maar na zes maanden was er ook voordeel bij deelnemers met overgewicht en obesitas.”
Gewichtsverlies verbetert ook de symptomen van fibromyalgie. Een studie uit 2012, gepubliceerd in Clinical Reheatatology, vergeleek personen met fibromyalgie die hun BMI’s met ongeveer drie punten verlaagden, genoeg om het meest te evolueren van een classificatie voor obesitas naar overgewicht, met hun tegenhangers van wie het gewicht hetzelfde bleef. Gewichtsverlies aanzienlijk verbeterd in maatregelen van inflammatoire eiwitten en bijna alle fibromyalgiesymptomen, waaronder pijn, depressie en slaap.
Slaap, pijn en obesitas
Okifuji andere onderzoekers hebben ontdekt dat obesitas bij fibromyalgie de slaapkwaliteit vermindert in vergelijking met mensen met een gezond gewicht met het syndroom. “Deze slechtere slaap kan ook bijdragen aan pijn,” zegt ze.
Het fysiologische pad dat pijn en slechte slaap bij fibromyalgie verbindt, lijkt beide kanten op te lopen. Een onderzoek uit 2014, gepubliceerd in The Clinical Journal of Sleep Medicine, toonde aan dat, bij 55 vrouwen met fibromyalgie, pijn de slaapkwaliteit aanzienlijk verminderde en een slechte slaapkwaliteit de pijn aanzienlijk verhoogde.
“Slechte slaap vermindert ook het vermogen van mensen om met pijn om te gaan, waardoor het voor hen moeilijker wordt om zich op andere dingen te concentreren en deel te nemen aan lichamelijke activiteit,” zegt Okifuji. “Het is bemoedigend dat zowel lichaamsbeweging als gewichtsverlies kunnen leiden tot een vermindering van de ernst van de symptomen.”
Via: themighty.com
Sporten is altijd goed! Vooral doen. Je spieren worden sterker en je bent sterker dus heb je minder last van pijnen, spieren die je weinig gebruikt kunnen pijnlijk worden en stijver.
Overgewicht is minder eten of gezonder eten, je laten checken op eventuele ziekten, schildklier e.d en vitaminetekorten zoals vit D tekort.
